Om onszelf een identiteit te geven in deze materiële wereld moeten we eerst ten volle vergeten wie we zijn…
|
||||||
|
 Eens zei ik in een lezing dat ik evenveel van andere kinderen hield als van mijn eigen kids. Ik was een slechte moeder…  We lopen over straat. Groeten, raken aan, delen engeltjes uit en knuffelen. We toveren lichtjes tevoorschijn in de ogen van mensen die hier letterlijk niet mogen zijn…  De storm raast over het eiland. Onweer en regen. Mijn hart slaapt niet. Ze is bij de mensen in het kamp die in hun kleine, zelf-gekochte, tentjes nu creperen. Er is letterlijk niemand die zich om hen bekommerd…  ‘Ik heb genoeg dode mensen en kinderen gezien’, zegt ze aangeslagen. ‘Ik wil maar een ding. Dat deze mensen een toekomst krijgen…’ |
|
||||
|
Copyright © 2019 Stichting Shanti - Kees van Amersvoort † Powered by WordPress & Atahualpa |
||||||
