Zoals jullie weten besloten we een maandje langer op Samos te blijven. Hier een stukje uit mijn laatste Facebook-post over ons Regenboog-gezinnetje…

Eens zei ik in een lezing dat ik evenveel van andere kinderen hield als van mijn eigen kids. Ik was een slechte moeder…

Waar

Maar het is waar. De liefde stroomt in een eindeloze stroom. Vier religies, vier stammen. Na een maand is onze regenboog-familie één vibrerende eenheid, één grote familie…

We zijn niet altijd lief. Er vinden eerlijke en open confrontaties plaats. We gaan niets uit de weg. Het resultaat: Respect groeit en Liefde stroomt…

Afrika een

We lopen mee in een demonstratie met 2500 zwarte broeders en zusters in een geweldloze demonstratie. Afrika dwingt respect af, bij de Samonezen, bij haar Arabische broeders en bij de politie. Dat wat in Afrika niet te verwezenlijken valt gebeurt hier: Afrika is één…

Verbannen

We nemen onze jongens en meiden mee over het prachtige eiland. We bezoeken de grotten van Pythagoras, 2500 jaar geleden hier verbannen vanwege zijn waarheid – zijn anders zijn…

Spelletjes

Onze kids leren de echte Samonezen kennen. De tv blijft uit. We hebben plezier, dansen en spelen spelletjes. Onze jongens vinden tot hun grote vreugde een nieuw voetbalveld…

De transformatie die plaats vindt, vooral in ons koppel, is voorbij woorden…

Die laatste zondag zijn we compleet. Ik kook voor acht. Iedereen is dol op mijn voeding. We zijn één liefde, één familie, één groot kloppend hart…

Onze drie Togo-boys huilen bijna als we ze voor de laatste keer terugbrengen naar het kamp. De vrouw van Abdul wil een foto van zijn Europese maman…

---

Ons koppeltje dat door hun ouders op gruwelijke wijze verbannen werd vanwege hun Liefde, straalt. Haar blik is nu open, haar liefde voelbaar. ‘Jij bent mijn echte moeder’, zegt hij. Onze jongste wijsneus, opgegroeid in de getto zonder vader, verdiende zijn studie door te voetballen. Hij voelt zich gezien en erkend. Het gat is zijn binnenste begint te helen. ‘Mammie ik hou zoveel van jou. Ik heb zoveel van jullie geleerd. Ik heb nu familie, ook in het kamp…’

Mijn eigen kinderen koos ik min of meer. Onze regenboog-kinderen kozen ons, kozen mij. Zij zijn een geschenk uit de hemel. Ik voel me gezegend dat ik een maand geleden weigerde naar huis te gaan…

Basis

Deze prachtige mensen hebben een basis gekregen.
Een eigen studio hoeft ons koppel niet meer. Ook zij gaan terug naar hun tentje. Zij hebben een functie in het kamp. ‘Als we afgewezen worden willen jullie dan onze advocaat betalen…’

Dan brengen we onze kids terug naar het kamp…

Athene

Onze vriend Chucks uit Nigeria heeft zijn ID maar vindt geen werk. We geven hem geld zodat hij op een van de eilanden kan werken. Saiko uit Gambia zat 7 maanden onschuldig in Chios in de gevangenis. Hij kreeg zijn paspoort, vond een zomerbaantje op Kreta en werkt nu in Athene in de wasserij van dezelfde hoteleigenaar. Hij heeft heimwee en wil terug naar Gambia nu de situatie stabiel begint te worden. Voordat dit mogelijk wordt wil hij terug naar Lesbos: ‘In tegenstelling tot hier was daar overvloed, Yasmin. Als ik het eten binnen het kamp niet wilde, waren er alternatieven genoeg buiten het kamp. Als ik kleren nodig had ging ik ze halen. Zelfs de medische zorg was optimaal…’

We ontmoeten onze vriend Muni uit Burkina-Farso in de metro naar het vliegveld. Hij kreeg zes maanden geleden zijn blauwe stempel in Moria en mocht naar Athene, hoera! Zijn eerste interview is gepland in 2020. Hij sliep 3 maanden op een bankje in Victoria Square voordat VN zijn zaakjes geregeld had. Nu deelt hij, zoals de meeste mannen, een kamer met Afrikaners. Nee, werk heeft hij nog niet. De hoop op een toekomst en de glans in zijn ogen zijn verdwenen. Hij brengt zijn vriend, al 6 jaar in Europa en uitgeweken naar Parijs, naar het vliegveld. De knul heeft dezelfde vlucht als wij naar Eindhoven. Hij wordt, zoals vele Afrikaners, bij de douane uit de rij gepikt voor extra controle. Terwijl we op hem wachten komt er een andere zwarte jongen door het poortje. Hij kent en omhelst mij. ‘Ken je hem’, vraagt de douaneambtenaar. ‘Ja natuurlijk.’ ‘Oké, neem hem dan maar mee, maar ga nu.’
– Onze andere vriend zit niet in het vliegtuig als we een half uur te laat vertrekken…

Ik voel de Liefde en de energie van onze regenboogfamilie. Hun droom om verlost te worden uit die onmogelijke situatie in Samos. ‘Als we maar eenmaal in Athene zijn…’

Grenzen

Athene, hoe kan ik hen hun droom afnemen? Hoe kan ik hen vertellen dat dit alles één grote leugen is? Hoe kan ik hen vertellen dat Europa de weg kwijt is en dat we weigeren terug te keren naar het beginpunt’: Daar waar we grenzen trokken die in werkelijkheid niet bestaan. En dat we met zijn allen deze denkbeeldige grenzen hartgrondig verdedigen en maar liever niet willen weten wat er gebeurt met deze mensen die toch nog het lef hebben om door de mazen te komen omdat Frontex en anderen hun werk niet goed doen…

Oordelen

Mannen die Europa niet in mogen en niet terug kunnen. Waarvan er velen gedeporteerd worden. Omdat machtshebbers beslissingen nemen vanachter hun bureau over veiligheid van mensen terwijl ze geen flauw idee hebben hoe de situatie in Afrika werkelijk is. Ze oordelen vanuit westerse denkbeelden en hebben geen greintje benul van het feit dat een zwarte nu eenmaal geen blanke is. Laat staan dat zij de situatie daadwerkelijk gaan onderzoeken door gewoon een tijdje tussen de bevolking te gaan leven. Wat er met hen gebeurd in Turkije terwijl ze wachten op een paspoort in de gevangenis, dat willen we al helemaal niet weten, want uiteindelijk is dat ons probleem niet meer…

---

Eind januari had de Griekse minister van immigratie zelfs een onderhoud met Erdogan om de vluchtelingen uit Turkije terug te sturen naar Turkije zodat zij hun gerechtelijke straf kunnen ondergaan. In ruil voor…Gekker kan het niet worden…

Nederland

Hoe kan ik vertellen dat mijn Hart nog ruimer is geworden na het intense samenleven van afgelopen maand in ons huis in Samos met onze jongens en ons koppeltje. Dat ik zelden zoveel liefde, zoveel puurheid, zoveel beschaving en zoveel vreugde heb mogen beleven. En natuurlijk, ze zijn niet allemaal heilig. Het zijn mensen zoals jij en ik…

Ik ontmoet deze prachtige mensen omdat ik de moeite neem om ze aan te raken, ze in de ogen te kijken en naar ze te luisteren. En dan verdwijnt hun schuwheid en komt er schoonheid tevoorschijn. En daarachter is verdriet, heel veel verdriet. En daarachter is nog steeds hoop en vertrouwen. Want hun levenskracht en hun optimisme zijn ongekend…

Moeizaam

Stop vijfduizend Grieken of Nederlanders in een kamp als Moria of Samos en na een week beginnen ze elkaar de kop in te slaan. Hoe kunnen we verwachten dat zij dit wel kunnen verdragen. In Samos, waar je van zorg nauwelijks kunt spreken, doen ze het echter beter en zijn ze beschaafder omdat zij ZELF de zorg op zich moeten nemen voor elkaar. En dat doen ze zeker niet slecht, al mixen de culturen ook daar maar moeizaam…

Dankbaar

Wat ben ik dankbaar dat we onze vlucht annuleerden. Dat we dit grootse samenzijn van de laatste maand mochten ervaren. Ons ‘zij’n met de vluchtelingen was al deze jaren ongeorganiseerd en spontaan, maar dit was een periode met een gouden randje.

Liefde zijn

Ik heb ontdekt dat ik waarachtig en oprecht liefde ben – net als zij. En dat liefde niets neemt en alleen maar geeft. En dat dat geven niets van mij afneemt maar me meer en meer vervult met datgene waar het werkelijk om gaat: liefde zijn – liefde leven. Samen delen maakt ons niet alleen vele malen rijker maar kleurt de wereld absoluut mooier. We hebben het waarachtig mogen zien en mogen ervaren. We openden deuren voor onze jongens waar die voorheen gesloten waren…

---

Hoe rijk voel ik mij als deel van één grote familie. Als het mogelijk was geweest hadden we ze in onze koffer geladen, alle zes. Helaas daarover heb ik geen beslissingsrecht.

Heelheid

Ik kan er alleen maar op vertrouwen dat ze hun weg zullen vinden, die beslist niet gemakkelijk zal zijn. Maar één ding hebben ze voor op anderen. Ze voelen zich gezien, erkend, geliefd en verbonden. Met zichzelf en met ons. En dat is een machtig stuk gereedschap op onze weg naar heelheid en waarachtig zijn…

---

Om Shanti,
Yasmin en Giri

En dan zijn we terug in Nederland, wat allang niet meer mijn thuis is. Thuis is daar waar mijn Hart is…

Mijn werk

Mijn eerste zeven boeken zijn nog steeds beschikbaar als E-book of tweedehands. Mijn laatste boek ‘Volk van mijn VOLK’ is een getuigenis van waarachtig leven waarin lijden en liefde onontkoombare ingrediënten zijn om onszelf te polijsten naar heelheid: Boeken

Ondersteunen

Je kunt ons ondersteunen door boeken te kopen en cadeau te geven of een huiskamer/lezing of een ander platform te organiseren: contact