Vrij van ego – vrij van angst

door | 25 mei 2022 | Inspiraties | 0 Reacties

Ik zit langs het water achter het klooster in Egmond waar we de nacht in ons campertje hebben doorgebracht en geniet met volle teugen van de veelbelovende zondagmorgen. Dan zie ik haar aankomen. Ik word tot in mijn ziel geraakt. Jeetje wat is ze goddelijk en mooi. Ik sta op en strek mijn armen uit. We omhelzen elkaar in een volmaakte natuurlijkheid. Dan laat ze haar kajak in het water glijden en groet me met haar hand op haar hart terwijl ze langzaam maar zeker uit mijn zicht verdwijnt…

Na weken klussen, schilderen en repareren heeft ons huisje een innerlijke en uiterlijke metamorfose ondergaan en besloten we vrienden te bezoeken die fysiek niet in staat zijn naar onze open dagen te komen. Naast deze intense en doorgaans prachtige ontmoetingen zorgde het universum dagelijks voor wonderen op ons pad, ongepland. Aanraken en aangeraakt worden. Geschenken uitdelen en ontvangen. Liefde laten stromen overal waar we komen en zomaar op straat. Hoeveel mensen kun je aanraken in zes dagen. Ontelbaar veel. De vreugde waarmee volwassenen en kinderen reageren verwarmt onze harten. Ik zie Giri stiller worden. Steeds meer naar binnen keren. Wat een onvoorstelbare transformatie heeft hij doorgemaakt de afgelopen jaren. Ik had het niet durven dromen. Ik voel me dankbaar tot op het bot. Dankbaar en vol vertrouwen in een toekomst die geschreven zal worden op de frequentie die wij allen tezamen in het eeuwige hier en nu vormgeven, vrij van ego, vrij van angst…

Welkom in ons Liefdestuintje

Za. en Zo. 4 en 5 juni van 11.00 tot 18.00 uur.
– Wij zorgen voor koffie en thee.
– Wil je iets lekkers, neem iets mee om te delen.
– Mgr. vd Venstraat 26. 5482EM Schijndel.

Persoonlijke afspraak

Dat kan op basis van donatie voor onze vluchtelingen
– Stuur een mail

Laat je raken

door mijn E-book Inner-Reset

 

 

 

Alchemie

door | 7 mei 2022 | Inspiraties | 8 reacties

Ben je al geland in Nederland? Vreemde vraag. Ik hoef niet te landen. Ik ben daar waar ik ben. En dat is altijd op de juiste tijd en op de juiste plaats. Dat plan ik niet. Sinds jaar en dag volg ik de stroom die leven heet. Er is ook geen verlangen naar deze doorgaans hartverwarmende tijd. Tijd is relatief en deze acht maanden zijn verleden. En toch niet helemaal. De reis heeft inwendig haar sporen nagelaten. Dat is zichtbaar aan de buitenkant. Nog meer straling, nog dieper geworteld in mijzelf. Niet op de laatste plaats heeft de intensiteit van dit proces alles maken met het baren van mijn boek Inner Reset.

Op het moment dat ik in Nederland de poort doorga, die de hele periode open was omdat hij niet langer op slot kon, ben ik volkomen thuis in mijn eigen goddelijke energie. Mijn paradijs ligt nu in mijn achtertuin. Volgens insiders is de energie door de jaren heen nogal getransformeerd. Ook dat heeft haar weerslag op de omgeving waar iedere vorm van vijandigheid is verdampt.

Miracles

In Portugal hoorde ik dat mijn geplande oogoperatie in oktober door het ziekenhuis zelf was uitgesteld. Goddelijke voorzienigheid. Op onze terugweg krijg ik in Spanje een telefoontje dat ik meteen na aankomst sta ingepland. Miracles all the time! Die dag staat in het teken van Liefde. Dr. Batubaru en haar team leveren een hoogstaand staaltje van vakmanschap, verbondenheid en liefdevolle aandacht. En wat vonden ze het fijn om dat terug te horen….

Werk aan de winkel

Ons tuintje is een ravage. Daarna begint de restauratie van ons huurhuisje. Lekkages overal. Zelfs de waterleiding staat op knappen. We werken van boven naar beneden. Schilderen, repareren, maken schoon en vervangen wat vervangen moet worden. Een meesterklus. Die eerste week is er hulp van een dierbare vriend die van wanten weet. Het weer is slecht en binnen is het een puinhoop. Al dat stof is zacht uitgedrukt ongezond voor iemand die net een oogoperatie heeft ondergaan. Afijn, als je in het schip zit moet je varen met de riemen die je hebt en ook dit ging voorbij. Alles wat tegen kon zitten zat tegen. Maar zonder uitdaging geen glans. Diep vanbinnen was er een intense dankbaarheid en een stil genieten van elkaar en van alle overwinningen. En dan is het na drie weken plots klaar en schoon. Wat een feest!

De poort

Daags daarna komt Henk. Want de poort moet aangepakt worden. Die blijkt volkomen rot te zijn. In een mum tijd is er overal opnieuw rotzooi en begint het proces van alchemie. Hoe verander je een oude verrotte poort in een nieuwe gouden poort. Twee enthousiaste kerels, geen van beiden timmerlieden, gaan elke rotte plek met een grenzeloos enthousiasme te lijf. Knots knettergek. En toch. Hoe mooi is zo’n proces in een maatschappij waar efficiëntie de plaats heeft ingenomen van medemenselijkheid. Vol verwondering beschouw ik vanuit mijn hangmat of werkend in mijn tuintje dit ingrijpende transformatieproces, die niet alleen aan de buitenkant plaatsvindt, maar ook in die prachtige kerels en in mezelf. Na twaalf dagen wederom in de rotzooi mag het resultaat er wezen. Natuurlijk was een kant en klare fabriekspoort slimmer en waarschijnlijk goedkoper. Maar de drijfveer om het onmogelijke mogelijk te laten worden, het plezier en de kameraadschap zijn met geen goud te betalen. Last but not least. Ik had er alle vertrouwen in. De poort ziet er spick en span uit en al was niet alles alleen maar leuk, de poort is een meesterwerk en de ervaring is goud waard.

Stilte

Afijn jullie begrijpen dat ik niet veel op straat ben geweest en weinig mensen heb gezien. Laat staan dat ik energie had om actief te zijn op Facebook. Vanbinnen werd alles nog stiller en stiller. En vanuit die stilte begin ik me in Liefde weer wat meer naar buiten te bewegen. Om die hartverwarmende knuffels uit te delen waar zoveel mensen een onverzadigbare honger naar hebben. En mijn blote voeten niet alleen op het gras neer te zetten maar ook in mijn bos, wat weer helemaal van mij lijkt te zijn.

Inloop dagen

Hoe fijn zijn die. Dus gaan we dit weer doen. Op zaterdag en zondag 4 en 5 juni van 11.00 tot 18.00 uur.  Wij zorgen voor koffie, thee en water. Wil je iets knabbelen of delen dan neem je dat zelf mee. Welkom met wel humeur dan ook en misschien je muziekinstrument of wat anders.
– Giri en ik zien jullie graag.
– Mgr. vd Venstraat 26. 5482EM Schijndel.
Heb je behoefte aan een afspraak alleen. Dat doe ik incidenteel op basis van een donatie voor onze vluchtelingen. Stuur me een mail

Inner Reset

Ook al lijkt alles normaal, laat je niet verblinden door uiterlijke schijn en je niet afleiden door de oorlog. Wees je bewust wat er achter de schermen gebeurt. Weet dat je niets kunt doen behalve de oorlog in jezelf oplossen en je angst onder ogen zien en transformeren. Geniet met volle teugen van alles wat weer mag. Van moeder natuur en jouw ware natuur.

Laat je inspireren op jouw weg naar binnen door mijn E-book Inner-Reset. Volgens lezers een onwijs wijs en toegankelijk boek waarbij je voelt wie je werkelijk bent en waar liefde de boventoon voert.
– Op elk moment verkrijgbaar via deze link

Aanmelden Blog Agenda

 

 

 

 

Terug in Nederland

door | 25 maart 2022 | Inspiraties | 5 reacties

Op 22 maart, precies twee jaar nadat we thuiskwamen van een half jaar samenzijn
met onze vrienden in Samos en Athene, arriveren we na acht – ongeplande –
maanden weer in ons huisje. Toen werden we verwelkomd met angst. We zaten
immers in het hart van C. Ik geloofde daar niet in en zei dat ik net als altijd door
zou gaan met ademhalen en liefhebben.

Nu heeft de onzichtbare oorlog plaatsgemaakt voor een zichtbare oorlog. C.
lijkt vergeten. De mondkapjes zijn verdwenen. We hebben de angst verplaatst.
De media is180 graden omgedraaid en we praten nergens anders meer over.
Maken ons zorgen over een denkbeeldige toekomst…

En plots zijn alle vluchtelingen welkom. Behalve natuurlijk al die anderen waar
we niet meer over praten. En achter de schermen gaat het spel gewoon door wat
we niet kunnen zien zolang we niet onafhankelijk leren denken en voelen.

Giri en ik hebben ons Innerlijk gereset en zijn in Vrede. We nemen ons plekje
weer in bezit. Er valt het een en ander te klussen. Zowel binnen als buiten. Maar
ik ben weer honderd procent ter plekke. Geniet van de zon en de uitbundige lente.

De natuur natuurt gewoon door en laat zich door niets en niemand
weerhouden.

En als altijd ga ik gewoon door met Liefde zijn want dat is  onze ware
natuur. Wat overigens iets anders is dan Lief zijn…
Met ademhalen en genieten van Al wat Is in vol vertrouwen en overgave. De
Liefde die we allen in wezen zijn stroomt moeiteloos de wereld in zonder
voorwaarden en doet wat zij moet doen zonder ogenschijnlijk iets te doen.

Ik hou van jou want ik hou van mij
Yasmin

Inner-Reset

De perfecte tijd voor een Inner-Reset. Verschenen in Nederlands en Engels als E-book. Transformeert angst naar vertrouwen en Liefde. Rechtstreeks bestellen via deze link

De wereld is een speelveld

door | 7 maart 2022 | Inspiraties | 8 reacties

Aan de vooravond van ons vertrek uit Sardinië breekt de oorlog uit in de Oekraïne. Uitgerekend op het moment dat de -uiterlijke- maatregelen wereldwijd worden opgeheven. Toeval?

Ik heb eerlijk gezegd weinig vertrouwen in QR-codes die in koelkasten verdwijnen waar ze op ieder moment weer tevoorschijn kunnen worden getoverd. En waarom zou een regering 20 miljoen uittrekken voor iets wat zij op wil heffen? Op zijn minst vreemd niet waar? Deze ‘afleiding’ komt voor de top op het juiste moment. Zonder dat iemand zijn gezicht hoeft te verliezen kunnen de verwoestende gevolgen van een bewust gecreëerde crisis in niemandsland worden opgeborgen. Nu openlijk wordt aangetoond dat er meer gevaccineerden overlijden dan ongevaccineerden, kelderen de aandelen van Pfizer en Moderna op Wall Street.

Opnieuw komt een zichtbare oorlog angstig dichtbij en versluiert het zicht op de onzichtbare gen-oorlog die nog lang niet is uitgeraasd en die een gigantische impact zal hebben op het voortbestaan van ons mensheid.

Maar de burger is blij dat hij weer normaal kan doen. Lekker naar de kroeg, uit eten, geen mondkapjes, geen afstand. In hoeverre het normaal is om uitsluitend met een code toegang te hebben tot speciale aangelegenheden is maar net de vraag. Maar ach, wie wil daar nog bij stil staan nu we weer zichtbaar mogen ademhalen.

En dan is er zomaar uit het niets die zichtbare oorlog. Nou ja, uit het niets. We houden letterlijk onze adem in. Zoals gebruikelijk schieten we onmiddellijk in de actie om onze angst maar niet te hoeven voelen. We reageren emotioneel op de berichtgeving. We wijzen onmiddellijk de schuldigen aan die gestraft dienen te worden en de slachtoffers die we moeten steunen.

Mededogen

Ik voel mededogen voor de mensheid. We schijnen vergeten te zijn dat we één lichaam zijn en menen het recht te hebben om de wereld naar willekeur in te delen in vrienden en vijanden. Ik voel mededogen voor de Russen en de Oekraïners. Ik laat mijn liefde en mijn licht vrijelijk en onvoorwaardelijk over de aarde stromen. Zolang we menen te moeten oordelen over situaties waarvan we niets weten, houden we conflicten en oorlogen in stand. In mijn ogen zijn er geen slachtoffers en daders, ofwel we zijn allemaal slachtoffers, allemaal daders.

Om de situatie in de wereld te verbeteren zullen we zelf aan het werk moeten. Als ik vind dat de oorlog moet ophouden, dan moet ik me naar binnen keren en de oorlog in mij zelf onder de loep nemen. En geloof me dat is een hele klus. Dat betekent dat het ego haar hoofd moet buigen en toe moet geven dat ze geen haar beter is dan wat dan ook, dan wie dan ook. Er zijn geen winnaars of verliezers. Er zijn hooguit gradaties in bewustzijn.

Projecties

Ieder mens ontwaakt op het juiste moment. Daar kan ik geen moer aan veranderen. Op het moment dat we beseffen dat alle oorlogen die we buiten ons waarnemen slechts projecties zijn van onze binnenwereld, houden we op met oordelen. De wereld is een speelveld. We kunnen er naar hartenlust onze drama’s uitspelen. Uiteindelijk zullen we alle facetten van het leven moeten ervaren om te evolueren. Niemand die daarover oordeelt. Behalve wijzelf. Niemand die daar de gevolgen van ondervindt. Behalve wij zelf. Tot het moment dat we wakker worden en niet langer mee hoeven te spelen in het spel der illusies blijft het aanklooien en zal pijn en lijden meer impact hebben op onze realiteit dan vreugde. Kortom, om vreugde en liefde te zijn kun je niet in angst leven. Dat is onmogelijk.

Eentonig

Het leven wordt saai en eentonig. Zonder diepte of hoogtepunten. Er valt niets te beleven, niets om naar toe te leven. Geen plezier in het verschiet. Saai. Saaier dan saai. Toch of toch ook niet? Ja dat moet je nu eenmaal zelf uitvinden. Door je niet langer te hechten aan datgene wat jij denkt dat je bent word je toeschouwer en kijk je naar je eigen film. Een film waarin de beelden voortdurend bewegen en waar we onszelf mee associëren. Maar datgene wat jij werkelijk bent bevindt zich achter die bewegende beelden. Is stil, onzichtbaar en onkenbaar. Is op geen enkele manier te benoemen. Er is alleen dit ene moment. En in dit ene moment is vrede, is alles zoals het universum het heeft bedoeld.

Je verliest jezelf. Je weet niet langer wie jij bent. Maar achter de zichtbare werkelijkheid gloort de horizon. Daar is de ware JIJ – de IK BEN. En die glimlacht en weet dat alles wat ontstaat vanzelf weer vergaat. Zolang we er ons niet mee bemoeien. Zolang we het onszelf niet toe-eigenen. Op dat moment gaan we de waarheid zien en kunnen we genieten van Al wat Is.

Word wakker. Word heel. Er zijn meer mogelijkheden voor transitie dan ooit. Sta in het midden. In het midden van iedere oorlog. En ontdek dat er in het midden geen dualiteit heerst en dat daar geen oorlog is.

En ondertussen doen we wat we moeten doen vanuit ons grote open hart. We handelen zonder te handelen waardoor onze acties geen reacties oproepen maar ontspruiten uit de bron van pure liefde die wij in wezen zijn. Niemand maar dan ook niemand uitgezonderd…

Innerlijke reis

Intens dankbaar voor onze ongeplande en transformerende reis. Hoewel ogenschijnlijk een uiterlijke, werd het voor mij, en daardoor voor ons, meer en meer een innerlijke reis. We hebben genoten van mooie en minder mooie ontmoetingen. Het is een wonder dat we op Sardinië terecht kwamen. Hoewel het niet verantwoord was om door te reizen naar Griekenland, werd hier een adoptieplan voor een aantal van onze jongens geboren en viel er een last van mijn schouders. Dat genereerde creativiteit en ruimte om het boek, dat ongetwijfeld al lange tijd in mij lag te wachten, geboren te laten worden in een liefdevolle alles omvattende en dragende energie. Een boek over liefde, een boek over leven een boek over ware vrijheid. Hoe mooi kan het zijn…

Het E-book is verkrijgbaar in Nederlands en in Engels. KLIK op deze link

Om Shanti,
Yasmin en Giri

 

 

Revolutie

door | 11 februari 2022 | Inspiraties | 5 reacties

Wanneer mensen maar lang genoeg worden onderdrukt, breekt er uiteindelijk een revolutie uit. Dit keer vindt de revolutie binnenin ons plaats. Wanneer we er werkelijk genoeg van hebben, pikken we het niet langer en op dat moment zijn we rijp voor de overgang.

Zwarte Madonna

De donkere kant van de godin krijgt weer haar plaats. Zij manifesteert zich op allerlei manieren: Kali en Lilith, Maria Magdalena, de zwarte Madonna en al die anderen. De tegenpool van de koesterende Moedergodin. Zij is er niet op uit om datgene wat is in stand te houden, maar hanteert het zwaard der gerechtigheid en zal alle duistere principes in en om ons heen zichtbaar maken, zodat we datgene wat ons niet langer dient eindelijk los kunnen laten. Zij zal de verstikkende moederbanden van koesterende moeders die handelen vanuit angst en niet vanuit liefde, meedogenloos doorhakken.

Zij zal even meedogenloos de macht omverwerpen van alle onderdrukkende machten en wereldleiders die uitsluitend uit zijn op eigen eer en glorie.

Vleugels

In deze tijd waarin nieuwe dimensies van zijn zich openen, raakt alles in een stroomversnelling. Het lijkt wel of de tijd vleugels heeft gekregen We rekenen af met oneigenlijke emoties zoals medelijden, plichtsbesef en schuldgevoel. Na een aanvankelijk verzet zullen deze emoties de compost gaan vormen voor eerlijke en zuivere gevoelens van mededogen. We gaan beseffen dat we een eenheid vormen in verscheidenheid. We zullen die eenheid gaan herkennen in alles en iedereen om ons heen. Broederschap en zusterschap gaan een vernieuwde plaats innemen in de tijd die komen gaat.

Het ligt nu binnen onze mogelijkheden om op reis te gaan naar de diepe wateren van onze ziel. Om onszelf te ontdoen van alle lagen die we ik zijn gaan noemen, maar die slechts deel zijn van het jasje dat we hebben aangetrokken om onze kwetsbaarheid te beschermen. Laten we onze valse identiteit afpellen, laag voor laag, totdat slechts de naakte waarheid overblijft: de kern, ons oorspronkelijke zijn, die stralende diamant. Datgene in ons wat eeuwig en onsterfelijk is, datgene wat verbonden is met Al wat Is.
– Uit inleiding boek Inner Reset

 

Boek Inner-Reset

Voorwoord, inleiding, nawoord en 15 inspirerende verhalen…
Balsem voor de Ziel, Liefde, Poort naar Vrijheid:
– Recensies en bestellen E-boek Inner Reset
– Verkrijgbaar in Nederlands en Engels

Verwondering

Hoe had ik kunnen bedenken dat het universum ons opnieuw uitdaagde om grenzen te verleggen. Nee, niet om onze vluchtelingen in Griekenland op te zoeken, maar om een nieuw boek, een leidraad voor deze transformerende tijd, geboren te laten worden. En welke plek was daar beter voor geschikt dan het vruchtbare vrouwelijke klimaat van Sardinië. Maar eerst mocht er nog meer opgeruimd en losgelaten worden: De Stichting is opgeheven. Er kwam een nieuw fundament onder onze vluchtelingen. Vanaf dat moment nam God ofwel Liefde me letterlijk dag en nacht onder haar vleugels. Dat wat bleef was de verwondering van een kind. Zie adembenemende recensies. En JA het is tijd voor een Inner-Reset.

Samen sterk

Fijn als je mee wilt helpen dit boek de wereld in te laten stromen en/of een recensie te schrijven op Bol.com
En JA lieve Marion, vanaf april -Inshallah- kunnen jullie me uitnodigen voor lezingen. Of beter gezegd voor delen, helen en samen Zijn…

God is de bron van alle ellende

door | 10 december 2021 | Inspiraties | 12 reacties

Wanneer je God werkelijk wilt leren kennen moet je bereid zijn al jouw zelfgecreëerde beelden en ideeën over God te offeren in het vuur van de Liefde

Laten we God de deur uit doen want hij is de bron van alle ellende, was een van mijn artikelen welke ik een aantal jaren geleden schreef en publiceerde. En ja we hebben God de deur uit gedaan. We hebben God de rug toegekeerd en zijn zelf op zijn stoel gaan zitten. We hebben het heft in eigen handen genomen. En zie het resultaat.

We zijn opgevoed met een strenge straffende God. Een God waar je bang voor moest zijn. Hij zag immers alles wat je deed. Als katholiek moest je gaan biechten en ook al kon je bij God niet bedenken wat je verkeerd had gedaan, je verzon ter plekke wel iets om je niet langer schuldig te voelen

Ik weet nog dat ik in de kerk zat, waar ik me overigens nooit echt thuis voelde, en mijn hand naar mijn hart bracht om de woorden uit te spreken: ’Door mijn schuld, door mijn grote schuld…’ Het was alsof de bliksem insloeg. Ik was in één klap wakker en wist dat dit niets met God te maken had.

Ook ik deed God de deur uit en ging naar India op zoek naar mezelf en naar een goeroe. Hoewel er vele leermeesters op mijn pad kwamen, heb ik nooit die ene goeroe gevonden, maar wel mezelf. Ironisch maar waar: ik kwam na 7 maanden India en Nepal* terug met God in mijn hart. Niet langer was ik op zoek naar de bron van Liefde, de bron die ik God noem, buiten mezelf.

Eenmaal thuis werd ik verscheurd door heimwee en deed een regressie. Ik zag mezelf onmiddellijk aan de Cauvery rivier in Tamil Nadu bij vader Bede Griffith en realiseerde me dat hij een belangrijke leermeester was geweest. Zijn eenvoud werd de inspiratie voor mijn zijn. Deze eenmalige regressie leverde me nog iets anders op. Ik zag mezelf in honderden verschillenden manifestaties. Fake of geen fake, het gaf me inzicht dat ik niet beter en dus ook niet slechter ben dan wie dan ook. Vanaf dat moment kijk ik anders naar de wereld, naar mezelf en die ander, die niet langer een ander is

Wanneer ik zeg dat we God de deur uit moeten doen, dan heb ik het natuurlijk over beelden en ideeën die we gecreëerd hebben. Die hebben niets, werkelijk niets met God te maken. Velen weigeren de naam God nog te gebruiken omdat die zo bezoedeld zou zijn. Voor mij persoonlijk is dat niet meer zo, dus ik gebruik de naam God ofwel Liefde.

In onze drie dimensionale illusionaire werkelijkheid, waar de wereld van de dualiteit haar intrede deed om de onzichtbare schepping zichtbaar te kunnen maken, moeten we nu eenmaal alle gecreëerde dingen en vormen namen geven om ze aan te kunnen duiden. Helaas zijn we begonnen het een als goed aan te merken en het ander als slecht. We begrijpen niet dat het één in deze zichtbare manifestatie niet kan bestaan zonder het ander. Dat de kern van ieder manifestatie diezelfde Liefde, datzelfde Licht is waaruit alles ontstaat en weer naar terugkeert. Om onszelf te leren kennen, om onszelf te leren zien, hebben we de polariteit nodig.

De kerken hebben ons opgezadeld met een enorm schuldgevoel. Zij schetsten de mensheid als zondige wezens, die alleen verlossing konden vinden door boete te doen en zoveel mogelijk te lijden om uiteindelijk in alle nederigheid de hemel te verdienen. Geen wonder dat de kerken leeglopen. Dat moet gewoon gebeuren. Wat niet betekent dat je alles en iedereen op een hoop moet gooien. Dat doe je uitsluitend vanuit jouw duale werkelijkheid. Wanneer je die ontgroeid bent, kun je Liefde zien in alles.

Wake-up call

Dan weet je dat zelfs hetgeen nu gebeurt voorkomt uit diezelfde Liefde en niets meer of minder is dan een wake-up call om ons wakker te schudden. In die zin is het ook een zegen wat er op dit moment gebeurd. Het is een heftig en pijnlijk proces en moeilijk te hanteren voor een westerling die bedacht heeft dat het leven maakbaar is en dat pijn en lijden niet nodig zijn. Maar zonder pijn, zonder lijden is er geen ontwaken, is er geen vreugde. Al creëren we het lijden zelf door onze gehechtheid aan pijn, onze gehechtheid aan lijden. Door onze gehechtheid aan onze materiele werkelijkheid die we kosten wat kost in stand willen houden.
Maar geloof me de weg naar die Godheid die jij in wezen bent en die je kunt ervaren en voelen in jouw meditaties en kunt ondersteunen met de klank Ik Ben of AUM, betekent niets meer en niets minder dan dat je al je gehechtheden aan datgene wat je meent te bezitten, aan datgene wat je denkt te zijn loslaat. Ik laat los, ik laat God. Ik bemoei me daar niet langer mee.

En JA dat gaat heel ver. Dat betekent dat jouw partner jouw eigendom niet is. Dat je pas over Liefde kunt spreken als je hem niet wilt bezitten. Dat jouw kinderen jouw kinderen niet zijn zoals Kahlil Gibran zo mooi verwoord. Dat je een poosje voor ze mag zorgen en ze dan terug mag geven aan zichzelf. Zoals een vogel haar jongen het nest uitgooit wanneer zij zelfstandig kunnen vliegen, zo zouden wij onze kinderen de deur uit moeten zetten als ze op eigen benen kunnen staan. Dat is Liefde. Je hebt ze een basis meegegeven en vertrouwt ten volle dat ze de weg in dit leven met vallen en opstaan zullen vinden. Je kunt ze niet langer beschermen. Je kunt niet voorkomen dat ze de nodige uitdagingen op hun pad zullen krijgen. Nog sterker, daar groeien we van. Mama’s-kindjes blijven eeuwig watjes en worden nooit zelfstandige en authentieke medespelers in dit spel en zullen zeker de kudde niet verlaten om hun goddelijk doel te verwezenlijken of een authentiek mens te worden.

God is Liefde. Liefde met hoofdletters. God is niet een boeman op een wolk die ons bestraft als we stiekem uit de suikerpot snoepen. Nee dat beeld hebben wij mensen van hem gemaakt. God is simpelweg de manifestatie van Niets en van Alles, van onvoorwaardelijke Liefde. Absoluut voorbij onze verbeelding. Die Liefde was er al voor de schepping ontstond en zal er nog zijn als de schepping is opgegaan in het niets. Want uiteindelijk is dat wat er voortdurend gebeurt en naar alle waarschijnlijkheid is dat wat er nu aan het gebeuren is. Onze schepping, onze creatie van de werkelijkheid, dat alles wat we voor waar aannemen brokkelt langzaam maar zeker af en keert terug naar de Bron naar het Niets, het AL.

Het is voor ons moeilijk te bevatten dat alles wat gebeurt voortkomt uit diezelfde liefde. Dat we allen spelers en tegenspelers zijn in dezelfde wereld van illusies die er zo bedrieglijk echt uitziet vanuit de wereld van de vijf zintuigen

Maar die twijfel had je niet toen je nog een baby was en nog verbleef in de eeuwigheid. Ook niet toen je nog een kind was en het verschil niet kende tussen goed en kwaad. Je kon boos worden en die ander in elkaar slaan, maar vijf minuten later zat je weer in jouw authentieke zijn en waren jullie dikke vrienden. Het begrip vijand en vriend was je vreemd. Je volgde de natuurlijk stroom van jouw zijn en plakte er geen etiketjes op.

Je leerde echter al gauw dat er zoiets als goed en kwaad bestaat. Dat je liefde moest verdienen en dat er mensen waren die je kon vertrouwen en anderen niet. Zo rond je zevende was je jouw aangeboren onschuld kwijt en keurig ingepast in de matrix van het leven hier op aarde. En je wist haast intuïtief hoe je je moest gedragen om een geliefd en geaccepteerd kind te zijn. En zo deed je jouw natuurlijkheid de deur uit en vergat je jouw zelf. Maar niet getreurd. Dit is allemaal deel van het spel. De zoeker ontstond. Je ging op zoek naar datgene wat altijd al in jou was. De fontein der Liefde.

Alles wat we kunnen ontdekken over God heeft niets met buitenkant te maken. Daarvoor moeten we onze zintuigen afsluiten en de weg naar binnen gaan. En om God te vinden is het niet alleen van belang dat je alle beelden en ideeën over Hem opgeeft. Belangrijker dan dat is dat je eerst gaat ontdekken wie jij niet bent. En geloof me: alles wat zichtbaar is, alles wat vorm heeft, alles wat aan verandering onderhevig is, dat ben jij niet. Oeps. Wat ben jij dan wel. Niets. Helemaal niets. Nou daar valt niet mee te leven voor het ego wat niets anders wil dat iets zijn en zich voortdurend wil verheffen boven anderen. En het ego laat zich niet zo gemakkelijk de mond snoeren. Het ego zal alles doen om jou te weerhouden jezelf te zijn. Dat is het immers de dood van het ego ofwel jouw illusionaire zelf. Dat ben je Liefde en Vrij en leef je Waarheid.

Maar je stelt helemaal niets meer voor in deze maatschappij. Nu kan ik je wel zeggen dat dit ook niet belangrijk is maar daar heb jij geen boodschap aan. En de hele maatschappij werkt mee om jou in die matrix te houden. In de rol van slachtoffer. Jouw pijnlichaam te blijven voeden, want dan ben je een gewillig werktuig. Niet in de handen van God maar in de maatschappij. Dan kunnen zij alles met je doen waar jij hun toestemming of geen toestemming voor gegeven hebt. Bovendien krijg je als slachtoffer alle aandacht. Dat voeden wij met verve. Therapieën worden uit de kast gerukt, rugzakjes bedacht om jou maar het gevoel te geven dat je niet goed genoeg bent. Dat je anderen nodig hebt om een gewaardeerd lid van deze samenleving te zijn. En dat kan uitsluitend wanneer je de massa ofwel de kudde volgt en je keurig inkadert in deze realiteit.

Nu snap je misschien dat God meer aandacht besteedde aan de verloren zoon en het weggelopen schaap. Beiden manifestaties van de rebel. Degene die zich losmaakt uit de gevestigde orde omdat hij waarheid zoekt. En die weg is niet voor watjes, die weg is bij tijden verdraaid eenzaam. Geen wonder dat de meesten onder ons de weg van de minste weerstand kiezen en keurig huisje, boompje, beestje spelen. Diep van binnen voelen we wel die roep. Maar die valt, of moet ik inmiddels zeggen die viel, altijd nog goed weg te stoppen. Gewoon zorgen dat je nooit tijd hebt om na te denken over de zin van het leven. Je agenda vol proppen. De stilte vermijden en al je begeertes onmiddellijk invullen.

Monster

Maar dan gebeurt er plots iets wat je niet gepland had. Je partner loopt weg, je krijgt een ernstige ziekte. Je kind wordt geboren met een handicap of nog erger je krijgt te horen dat er een verschrikkelijk pandemie is uitgebroken. En dat het er nu echt op aankomt dat je de leiders van het volk onvoorwaardelijk volgt. Dat we met zijn allen ten strijde moeten trekken om dit monster te verslaan. Overigens niet voor jezelf maar voor al die anderen die je anders in gevaar brengt. Dit alles maakt dat je alle voorschriften tot in het absurde opvolgt zonder zichtbaar protest, ook al heb je diep vanbinnen soms je twijfels. Dat je jouw vrijheid de mond laat snoeren en je lichaam gewillig uit handen geeft aan de staat.  En jij gelooft dit alles. Want de deskundigen, de dokter, de farmaceutische industrie, de wereldleiders en zelfs de mainstreammedia kopt niet anders dat dit. En dat zijn de wetenschappers, de deskundigen. Die kennen jou, jouw dromen en gevoelens en jouw lichaam blijkbaar beter dan jijzelf.

En hoe vervelend ook, de tijd is voorbij dat we God de schuld kunnen geven. Want die hebben we inmiddels de deur uit gezet

Sardinië, 2 decenber 2021

Inner-reset

door | 17 oktober 2021 | Inspiraties | 18 reacties

Op het moment dat we het paradijs verlieten raakten we niet alleen onze vleugels kwijt, we raakten steeds verder verwijderd van onze ware essentie. De huidige situatie in de wereld dwingt ons om een keuze te maken. Ofwel we steken onze kop voorgoed in het zand en volgen klakkeloos de richtlijnen die ons langzaam maar zeker beroven van al onze vrijheden, ofwel we keren naar binnen en vinden de poort naar heelheid en ware vrijheid. Kortom het is tijd voor een inner-reset.

De meesten van jullie weten niet dat ik absoluut niet van plan was om vier maanden geleden de grenzen te overschrijden, onvoorbereid met een minicampertje. Als altijd luisterde ik naar mijn innerlijk stem en begon de boel grondig op te ruimen. ‘Verrek het lijkt wel of we langere tijd weg gaan blijven’, sprak ik tot Giri. En hier zijn we nu. Bijna drie maanden onderweg -in Portugal- zonder doel maar niet doelloos. Ik laat me leiden zoals ik al mijn halve leven doe…

Zo werd ik deze week in ons campertje wakker na een droom die mij vertelde dat ik mijn boekje ‘Meesterschap voorbij de dood’ opnieuw moest lezen. Zoals mijn lezers wel weten zijn mijn teksten van jaren geleden in het hier en nu nog even relevant.
Dit pareltje werd uitgeven onder eigen beheer. Samen met anderen deden we een poging om de machtsstructuur van Centraal Boekhuis en Bol.com aan banden te leggen. Helaas zijn deze structuren binnen de boekenwereld vergelijkbaar met de macht van multinationals en de farmaceutische industrie. Het is vechten tegen de bierkaai. Langzaam maar zeker gaat de wereld een andere koers varen. Op het moment dat het water niet alleen tot aan onze lippen staat, maar nog hoger, beginnen we ons te realiseren dat het hele samenspel in de wereld niets te maken heeft met gezondheid, maar dat we langzaam maar zeer zeker worden beroofd van al onze vrijheden totdat we bestuurbare minicomputers zijn geworden…

Het boekje Meesterschap kon geen waarachtige doorbraak maken. In onze maakbare samenleving vermijden we angstvallig het onderwerp dood. Nu worden we er dagelijks met onze neus opgedrukt. Al heeft dit weinig tot niets met het virus te maken, integendeel. De maatregelen, maar vooral de angst die systematisch gezaaid is en sinds die bewuste 11e september in de vorm van haat tegen moslims en terroristen stevig en praktisch onuitroeibaar in onze zielen werd geplant, heeft zich in het afgelopen anderhalf jaar zo diepgeworteld in ons mensenhart dat we ogenschijnlijk gewillig alle maatregelen volgen, ook al kunnen we ze op geen enkele manier met elkaar rijmen…

11 september 2001

Ik herinner mij als de dag van gisteren dat ik die bewuste 11 september een lezing gaf over mijn nieuwste boek: Liefde is ‘Al Wat Is’. Ik wist van niets toen de mensen binnendruppelden, maar spoedig was ik op de hoogte. Mensen waren boos: wat haalde ik in mijn hoofd om over Liefde te praten? Ze waren geëmotioneerd en vooral ontzettend bang. Dat had niet te maken met mededogen voor de slachtoffers. Nee, zij waren zich plotseling bewust van hun eigen kwetsbaarheid, hun eigen sterfelijkheid…

Deze vruchtbare avond stimuleerde mij om diezelfde nacht een vredesboodschap te schrijven. Dankzij het fenomeen internet werd die op grote schaal verspreid en uitgezonden door de Canadese radio. Ook belandde zij op het bureau van de toenmalige minister-president en vicepresident. Het antwoord was duidelijk: Laten wij Nederlanders nooit vergeten wat Amerika in de 2e wereldoorlog voor ons deed…

Vredesboodschap

We zijn ongetwijfeld verbijsterd door datgene wat gisteren in Amerika gebeurde. Opnieuw worden we ons bewust van onze kwetsbaarheid en de angst ontneemt ons letterlijk de adem. De aardbeving in Gujarat in India, waar 20.000 doden vielen is ver van ons bed, maar het onaantastbare Amerika brengt onze sterfelijkheid wel erg dichtbij. Het begint tot ons door te dringen dat de fundamenten van onze maatschappelijke illusie erg kwetsbaar zijn. We menen dat het leven maakbaar is en dat we ons kunnen verzekeren tegen alle rampen, maar er is geen enkele verzekering die ons het fysieke bestaansrecht garandeert.

Laten we naar Amerika kijken met liefde en mededogen. Laten we de slachtoffers in het licht zetten, maar ook de daders niet vergeten. Laat ons niet oproepen tot vergelding, maar tot vergeving.

We hebben respect voor Leven vervangen voor respect voor materie. Vanuit dit respect is liefde voor alles wat leeft, veranderd in dodelijke angst. Diep vanbinnen weten we dat we vergeten zijn wie we werkelijk zijn: goddelijke onsterfelijke wezens, scheppers van onze eigen realiteit.

Wanneer mijn realiteit vrede is, dan schep ik vrede in mezelf. Dan werk ik als een spirituele strijder om alle angsten in mezelf onder ogen te zien, te voelen, te doorleven en te transformeren naar Liefde. Dan sluit ik niet langer iets buiten, maar weet ik dat alles wat er op dit moment in de wereld gebeurt deel uitmaakt van mezelf.

Ik heb niet de arrogantie om de wereld te verbeteren. Ik streef ernaar mijn eigen wereld, mezelf te verbeteren. Ik kies ervoor mijn eigen waarheid te leven en mezelf niet langer te verschuilen achter maatschappelijke structuren die geboren zijn uit angst en niet uit liefde.

Zoals Mandela zei in zijn rede, geschreven door Marianne Williamson

We zijn geboren om de glorie van God, aanwezig in ieder van ons, te openbaren. We dienen de wereld niet door onszelf klein te houden. We dienen de wereld door ons innerlijke licht te laten schijnen. Daarmee geven we anderen de mogelijkheid om hetzelfde te doen. Wanneer we onszelf van onze diepste angst bevrijden, de angst voor de dood, zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden.

We kunnen onze bijdrage leveren aan het oplossen van de oorlog, door een einde te maken aan de oorlog in onszelf. We maken een einde aan apartheid door onze eigen innerlijke muren, opgetrokken om onszelf achter te verbergen, neer te halen.

Ik wens niet te vergelden, ik ben bereid om te vergeven. Ik vergeef mezelf voor alle fouten die ik in het verleden heb gemaakt. Deze fouten hebben mij gepolijst tot een open en liefdevol mens met ruimte voor ieder die anders is, ieder die anders denkt. Dit is niet langer bedreigend, het geeft kleur aan mijn leven. Ik vergeef mezelf en anderen in de wetenschap dat vergeving onze harten zal openen naar universeel broederschap.

Ieder moment kiezen we met welke pool we ons willen verbinden, met angst of met vertrouwen, met haat of met liefde. Mandela gebruikte zijn periode in de gevangenis om haat te transformeren naar Liefde. Hij gebruikte de energie van de haat om het zaad van de liefde op te laten groeien. Ik daag mezelf uit, ik daag jou uit om hetzelfde te doen.

Ik besluit vandaag om Liefde te zijn en Liefde te leven. Om in alle eenvoud een levend voorbeeld van liefde te zijn. Ik nodig jou uit om hetzelfde te doen. Daarmee leggen wij een stevig fundament voor een nieuwe wereld waarin Liefde zal zegevieren. Een wereld waarin onze kinderen en kindskinderen in alle vrijheid zichzelf mogen ontdekken en ontwikkelen tot menswaardige wezens. Een wereld waarin competitie plaats maakt voor ondersteuning. Een wereld waarin onze enige wapens Liefde en respect voor het Leven zullen zijn…’

Feniks

Een aantal dagen later, op woensdag 17 september, zag ik tijdens mijn meditatie het volgende ‘beeld’. Ik zag dat Amerika door de aanval in haar hart werd geraakt. Dit zou je kunnen vergelijken met een fysiek hartinfarct. Mensen die een hartinfarct overleven zijn nadien meestal meer ‘open’. Het hartinfarct heeft hen letterlijk geholpen bepaalde blokkades los te laten. Symbolisch zou je kunnen zeggen dat Amerika, en met Amerika de hele westerse wereld, onze ‘harten’ mag openen om openhartig te leren luisteren naar onze broeders en zusters van andere culturen en andere geloofsovertuigingen: het Christusbewustzijn in de mens ontwaakt.

Later die dag kwam ik eindelijk weer aan beeldhouwen toe. Onder mijn handen begon de steen plotseling haar vorm aan te nemen. Ik hield mijn adem in toen ik zag wat het ging worden. Er ontstond een Feniks: Amerika verrijst uit haar as…

Er bestaat geen enkele zekerheid dan de ‘zekerheid’ van onzekerheid: alles is voortdurend in beweging en beweegt zich via een bepaalde orde. Wanneer we onze angsten los durven laten, dan kunnen we onder ogen zien dat niemand op dit aardse vlak onze veiligheid kan garanderen. Er is slechts één weg om veiligheid te ervaren en dat is de innerlijke weg. Op het moment dat we durven erkennen dat we op onszelf niets zijn, zetten we de poort open naar innerlijke vrede…

Hier en nu

We konden niet vermoeden dat dit alles een voorproefje was om ons klaar te stomen voor de great-reset. Die voorbereidingen waren al lange tijd aan de gang. Niet iedereen herinnert zich de eerste prikklok. Solidariteit tussen werkgever en werknemer werd gereduceerd tot een ongrijpbare emotie. Mensen gingen zich steeds meer van zichzelf en dus van de ander vervreemden. Kleinschalige projecten, zoals postkantoren, werden gefuseerd. Kleine gemeentes volgden. Efficiëntie nam de plaats in van intermenselijk contact. Het monetaire systeem, de multinational, de banken en uiteindelijk die 1 procent aan de top, kregen de absolute macht. Huizen werden onbetaalbaar en mensen werden meer en meer gedegenereerd naar het kaliber van moderne slavernij. Voor de schijn van veiligheid en zekerheid gaven we onze verantwoordelijkheid uit handen: aan onze werkgevers en aan de staat…

En nu zitten we met zijn allen op de blaren. We praten niet meer over zwart en wit en genderstuf maar over voor of tegen. Niet alleen onze veiligheid ligt op straat, ook onze privacy, onze intimiteit, onze authenticiteit. Op het moment dat de overheid ons ging reduceren tot machines en het eigendomsrecht overnam voor ons leven en onze lijven, door ons te dwingen onze organen te doneren en onszelf te laten ‘gen-prikken’, zijn we toch echt een station te ver. Uitstappen lijkt geen optie meer. Maar zoals ik al zei in het voorwoord: Wanneer het water ons aan de lippen staat wordt het tijd om naar binnen te keren en onze innerlijke kracht te hervinden. Samen staan we sterk. Sta op en laat je niet verdelen in voor of tegenstander, geprikt of niet geprikt. Het hart van de ware mens klopt in ieder van ons.

Wereldburgers

Laten we ons kleine IKje – ofwel ons ego – offeren in het vuur van de Liefde. Laten we ons realiseren dat we in wezen allen één zijn, ook al zie je dat niet direct aan de buitenkant. Laten we ons realiseren dat alles wat wij creëren, bewust of onbewust haar effect heeft op de totale samenleving, de totale wereldorde.

Laten we eerlijk en oprecht in de spiegel kijken en toegeven dat we niet terug kunnen naar waar we vandaan komen. Dat we met onze gigantische hebzucht Moeder Aarde, zij die ons draagt en ons fysieke werkelijkheid voedt en ondersteunt, tot op het bot toe hebben uitgebuit. We zijn vergeten dat we niet straffeloos kunnen nemen zonder iets terug te geven. We zijn vergeten dat samen delen de motor is van een liefdevol mensenhart.

Laten we onder ogen zien dat de hele zichtbare wereld verworden is tot één grote leugen, één grote projectie. Dat er niets is wat we menen te zien wat buiten onszelf bestaat. Bang voor terrorisme? Pak de terrorist in jezelf bij de horens. Omarm alles wat je binnenin jezelf niet onder ogen durft te zien met liefde zodat het kan transformeren naar heelheid. En JA het is absoluut waarheid. Wat we ook bedenken, ons lichaam zal sterven, vroeg of laat. Maar wanneer we de angst voor de dood durven te doorvoelen en omarmen, kunnen we in ieder geval deze korte tijd hier op aarde ten volle gaan Leven. Dan hoeven we onszelf niet meer onder de korenmaat te verbergen, zichtbaar te bang om adem te halen, maar laten we onszelf in onze volle glorie zien.

We weten niet wat er morgen gaat gebeuren maar wat ik wel weet is dat ik dit moment, dat ik hier in ons campertje achter mijn computertje zit, ten volle moet benutten. Dat ik me mag laten zien zoals ik me ook in deze tijd heb laten zien: zonder angst om uitgeplugd te worden. Eerlijk, waarachtig en goddelijk.

Deze leugen kunnen we alleen keren door op te houden om mee te doen. Door op te houden anderen te beschuldigen en de verantwoordelijkheid voor ons eigen Leven en ons eigen lijf daar neer te leggen waar die thuishoort: op onze eigen schouders. Uiteindelijk kwamen we maar met één opdracht naar de aarde. Om ons te herinneren wie we zijn: om te ontwaken, wakker te worden. Dat kan alleen in de stille ruimte van ons Hart. Op dat moment worden we waarachtig onsterfelijk. We laten de rol van slachtoffer los en worden meesters. We verheffen ons tot meesterschap, Meesterschap voorbij de dood…

In tijden van rampen, in tijden van oorlog, kunnen we niet langer de boel voor ons uitschuiven en onze authenticiteit verbergen.  Het is de hoogste tijd voor een inner-reset…

In Liefde en verbondenheid,
Yasmin

Meesterschap

Waarschijnlijk is nu de tijd rijp om mijn boekje Meesterschap voorbij de Dood te lezen.
Nog verkrijgbaar als 2e hands en als E-book

  • Tot tranen toe geraakt door Emily Levine in haar laatste Ted Talk…

 

Wees stil en weet

door | 1 juni 2021 | Inspiraties | 27 reacties

Ik ben het gat in de fluit waar de adem van Christus door beweegt. Luister naar deze muziek.
– Hafiz – Soefi

Tijdens een 21-daagse stilte periode, waarin mijn enige voeding mijn tuintje, de vogels en de ongeziene wereld waren, liet mijn fysieke voertuig het op vele fronten afweten. Terwijl het lichaam balanceerde op het scherp van de snede, verbleef ik in vrede in de grenzeloze ruimte van mijn hart. Oer-vertrouwen, overgave en het proces van alchemie verlegden grenzen tussen dood en leven. Ik word letterlijk en figuurlijk steeds lichter…

Dagboek

‘…Wij zijn zuiver bewustzijn. Grenzeloze, goddelijke ruimte. Stilte. Wij zijn Niets. Wij zijn God. Door te ontkennen wat we zijn, scheppen we vanuit onze materiële werkelijkheid, die we inmiddels als waarheid beleven, mensonwaardige situaties. Het is goddelijke interventie dat er ingegrepen wordt in de zichtbare werkelijkheid. En hoe pijnlijk ook om te zien wat we met onszelf doen, hoe we onszelf ontkennen en vernietigen, achter die uiterlijke vernietiging is nog steeds het bewustzijn werkzaam. Dit is de periode bij uitstek om wakker te worden en ons te realiseren wie we zijn. Dit is de tijd bij uitstek om niet langer het heft uit handen te geven aan wie dan ook, aan wat dan ook.

‘…Wij zijn, Ik ben, de goddelijke kracht die alles bezield. Op het moment dat ik daar volledig de verantwoordelijkheid voor neem en niet ga wachten tot het zich wel zal openbaren, schep ik louter goddelijke vibraties in mijn binnenwereld en laat ze uitstromen naar de buitenwereld zodat anderen de kans krijgen om ze op te pikken en te ontwaken…’.

‘…Het is niet de bedoeling dat we ontkennen dat wat is. Het is de bedoeling dat we ons niet langer verbinden met dat wat is. Door te ontkennen wat is, creëren we dat wat is. Door wakker te zijn, te zien wat is en onszelf daar niet langer mee te verbinden geven we datgene wat gecreëerd is de mogelijkheid om uiteen te vallen. Alles wat ontstaat vergaat. Alles wat gecreëerd is, is uiteindelijk ten dode opgeschreven. Elke materiële vorm valt uiteen. Maar datgene wat blijft is zuiver bewustzijn. En dat is, wat ik ben. Dat is wat jij bent. Dat is wat wij zijn…’.

Paradijs

De wereld zou in één klap het paradijs worden zoals de Schepper het heeft bedoeld als mensen zich op dit moment zouden realiseren wie zij in werkelijkheid zijn. Niemand, maar dan ook niemand, zal de leugen die regeert nog kunnen ondersteunen, op het moment dat alle leugens in onze binnenwereld zijn opgelost.

Waarheid

Door mijn binnenwereld te transformeren creëer ik mijn eigen werkelijkheid en transformeer ik de wereld buiten mij. De stap naar vrijheid is een innerlijke stap. Het enige wapen op mijn pad is Liefde. Door mezelf, al mijn geloofssystemen en gehechtheden tot op het bot af te breken, sta ik dichter bij de waarheid dan ooit. Het leven is een mysterie.

Geweldloos

In deze staat van zijn is het niet langer nodig om te demonstreren. Heb het lef om eerlijk en oprecht in je eigen spiegel te kijken. Omarm wie jij in wezen bent en durf daarvoor te staan, zonder te analyseren of te oordelen. Wanneer we beseffen dat tijd en ruimte in wezen niet bestaan, kunnen we zonder fysieke aanwezigheid overal zijn en geweldloos ondersteunen wat wij wensen te ondersteunen. In stille verbondenheid met Al wat Is.

Alles wat gezegd kon worden over de huidige situatie, is inmiddels wel gezegd. Ieder mens creëert zijn eigen werkelijkheid. Ieder mens ontwaakt op het juiste moment. Daar kan ik niets aan toevoegen en niets aan veranderen.

Eenheid in verscheidenheid

In Eenheid leven betekent dat ons kleine ikje niet langer centraal staat. In Eenheid leven betekent grenzen verleggen en onszelf openen voor vernieuwing. In Eenheid leven betekent dat we het donker niet ontkennen, maar niemand beschuldigen. Omdat er niemand schuldig is. Het is onwetendheid, niet meer en niet minder. In Eenheid leven betekent in verbinding zijn met alles en iedereen. Onszelf ten volle verantwoordelijk voelen voor wie we zijn, voor wie ik ben, waardoor ik zonder ogenschijnlijk iets te doen een wegwijzer kan zijn voor anderen.

Hazenpad

In tijden van diepe duisternis zijn er vele ongeziene krachten in het universum die ongeduldig staan te trappelen om onze transformatie te ondersteunen. Je kunt ze ervaren in de stille ruimte van je hart. Dit is dé tijd bij uitstek om wakker te worden Dit is dé tijd om te kiezen voor kortstondige geluk of ons te realiseren dat de zichtbare werkelijkheid niet meer en niet minder is dan een illusie.

Het is ware levenskunst om te sterven voor je sterft. Offer het ego in het vuur van de Liefde zodat het zonder gezichtsverlies het hazenpad kan kiezen. Op dat moment verlaten we de wereld van de angst en valt er niet langer iets te vrezen. Je kunt in volle glorie, in alle eeuwigheid, voor jouw waarheid, voor jouw goddelijkheid gaan staan.

 

Het uur van de waarheid

door | 30 april 2021 | Inspiraties | 27 reacties

Leven is het meervoud van Lef. Leven betekent risico’s nemen en gebaande paden verlaten om nieuwe werelden te ontdekken.

Sinds we de verbinding met God, de Bron van alle Liefde kwijt zijn, zijn we de verbinding met onze goddelijke natuur kwijtgeraakt. We voelen niet langer de samenhang der dingen. Niet alleen is alles en iedereen in het universum met elkaar verbonden, elke daad, elke gedachte heeft haar weerslag op de totale zichtbare schepping.

Een bewust mens realiseert zich dat wij in het rijke westen voornamelijk bezig waren met ikke, ikke en de rest kan stikken. Er leek geen grens aan datgene wat we materieel konden verwezenlijken. Bracht ons dat gelukzaligheid? Nou nee, niet echt. Daarvoor gingen we de wereld in, naar India, de arme negerkindjes of de vluchtelingen. Zij hebben blijkbaar iets wat wij vergeten zijn. Ik noem het levenskunst.

Tijdelijk behuizing

Het lijden wat zich op dit moment manifesteert komt voort uit het feit dat we onszelf steeds meer identificeren met onze uiterlijke verschijningsvorm en niet met datgene wat onze tijdelijke vorm in stand houdt: ons innerlijke lichaam, het levenslicht ofwel onze ziel. Op de weg die wij bewandelen zijn we volledig vergeten wie we zijn en vertrouwen we kritiekloos de berichtgeving die niets anders beoogt dan ons volkomen in de ban van de angst te houden, zodat we ons gewillig in zullen lijven in het grotere plan.

Alles gaat voorbij

De peilloze leegte die we voelen is op geen enkele manier met materie te vullen. Onbewust hebben we onze huidige situatie gecreëerd om wakker te worden, zodat we de weg naar huis terug konden vinden. De weg naar binnen, waar het koninkrijk Gods al die tijd geduldig ligt te wachten totdat wij onszelf waardig genoeg vinden om haar te betreden.

Zie mij

We zijn voortdurend bezig om erkenning te zoeken in de buitenwereld. Ondanks onze uiterlijke weelde is het gat in ons binnenste een bodemloze put die we proberen te vullen met goederen, vermaak, de schijn van onwaarachtig leven en valse spiritualiteit. We blijven de rol spelen die onze ouders, opvoeders en maatschappij van ons verlangden: ‘Zorg dat je iets bereikt, want op jezelf ben je niets’. Het intense lijden wat dit met zich meebrengt was slechts één ademhaling verwijderd van de situatie waarin we nu zijn beland.

Ontsmetten, afstand houden, mondmaskers, testen, registratie, vaccinatie. Allemaal vormen van onreinheid, van imperfectie, welke naadloos aansluiten bij het zondige en onwaardige zelfbeeld wat de meesten van ons hebben gecreëerd. De onderliggende emotie is: ‘Ik ben niet goed genoeg. Ik kan niet voldoen aan wat jullie van mij verwachten. Ik ben zelfs niet in staat een normale griep te overleven. Het leven is te pijnlijk. Geef me medicatie en drugs zodat ik niet hoef te voelen hoe mislukt ik ben’.

Apartheid

In het afgelopen jaar zijn we zo gewend geraakt aan deze regels, dat velen er heilig in geloven. En zo hebben we twee nieuwe kerken gebouwd. De kerk van de kreupelen en de kerk van de volmaakten. De volmaakten zijn zij die het oude normaal niet los kunnen laten en zich keurig naar de regels voegen. Zij krijgen bonuspunten in de vorm van zoethoudertjes.
Ben je wakker genoeg dat je jezelf indien mogelijk aan de maatregelen onttrekt, je niet vrijwillig laat testen, laat staan vaccineren, dan behoor je tot de kreupelen, ofwel de outcast. Dan is het jouw schuld dat gezonde en kwetsbare mensen ziek worden. Hoe ongelofelijk dat moge klinken, de meeste mensen geloven daar inmiddels heilig in. En probeer daar maar eens mee te leven.

De ware weg

De enige weg die we kunnen bewandelen is de weg naar binnen om te voelen wat onze waarheid is. Jouw voertuig is een prachtig instrument dat feilloos reageert op datgene wat jij erin stopt. Ik heb het niet alleen over datgene wat je eet, maar veel meer over dat wat jij denkt. Velen van ons begrijpen niet dat gedachten krachten zijn die zich ter plekke manifesteren. Ik heb her hier niet over dwangmatige positief moeten denken, integendeel. Wanneer je de waarheid durft te zien en jouw denkbeeldige vijand in de ogen durft te kijken, kom je erachter dat je al die tijd jouw eigen vijand was.

Liefde is Al wat Is

Zij die van de daken schreeuwde dat ze nooit een prik wilde, zit tegenover mij. Ze werkt in de psychiatrie en verloor het contact met man en kind. Zij stonden lijnrecht tegenover elkaar. Ze voelde zich afgewezen en veroordeeld door collega’s. Langzaam maar zeker voelde ze zich verdwijnen in een diepzwart gat en ze dacht: ‘Als ik dan toch dood moet gaan, dan liever met mijn geliefden om me heen.
Ik luister met een open hart. Al mijn vooroordelen smelten als sneeuw voor de zon. Ik voel mededogen en sla mijn armen om haar heen. Ik zie haar ontspannen en volledig transformeren. Het gaat er niet of we wel of niet geprikt zijn. Het gaat erom dat we in liefde met elkaar kunnen zijn. We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar op zijn minst kunnen we leren naar elkaar te luisteren en elkaar respecteren. De eerste vraag die we zouden moeten stellen is niet: ‘Ben jij wel of niet geprikt’, maar ‘Wat heb jij nodig’.
Ware liefde, ware vrijheid is het hart dat klopt in ieder van ons en dat ons onlosmakelijk met elkaar verbindt.

Het uur van de waarheid

En dan word je wakker. De tijd dat jij nog in sprookjes geloofde die anderen je vertelden is voorbij. Jij wandelt vol vertrouwen jouw unieke pad. Dat pad heeft niets te maken met iets te willen bereiken maar veeleer met dat te zijn wat jij altijd al was: Goddelijk en grenzeloos en in alle opzichten uniek. Er is geen tweede zoals jij.

Trouw blijven aan jezelf opent de poort naar de hemel. Niet na je dood, maar op dit moment. Zodra je je beperkingen accepteert, ontvouwt zich ruimte binnen die beperkingen en kun je beginnen om jouw hemel op aarde te vestigen.

Een kleine achtertuin wordt een paradijs van oneindigheid wanneer jij het centrum durft te zijn, in plaats van de begrenzing te vormen.

De tijd is nu

Onderzoek en doorvoel jouw angst. Word heer en meester over jouw leven. Wees dankbaar voor Al wat Is. Maak van jouw lichaam jouw tempel. Binnenin jou ligt de wijsheid van eeuwen verborgen: de kracht van jouw ziel, jouw ware zijn. Open je hart als een lotusbloem en jouw innerlijke kracht zal de wereld transformeren.