Ware spiritualiteit
staat los van dualiteit
los van Religie
is de weg van eenheid in verbondenheid
de weg van het Hart
is de weg van de Tao zonder oordeel
zonder verleden en zonder toekomst
is de weg van het eeuwige NU
– Ik ben die IK BEN

Er valt geen vogel van het dak zonder Zijn/Haar weten

Zolang we leven binnen de drie dimensionale werkelijkheid ofwel de Matrix kunnen we de eenheid tussen alle dingen niet zien: de energie ofwel de liefde die ons en al wat leeft verbindt. We leven in onze zelf gecreëerde gevangenis. Hoewel we de sleutel in handen hebben, kiezen we onbewust voor de veiligheid van het bekende. Ondanks de sociale media die de hele wereld binnenskamers brengt, beperkt onze leefwereld zich tot familie , vrienden en bekenden en onze cultuur.

Gedachten zijn krachten

Onze diepste angst vervult zich. Zolang wij niet af durven te dalen in de diepe kerkers van onze ziel om onze angsten te doorgronden en ons gewonde zelf te helen, zullen we onze onmacht en onze frustraties blijven projecteren op de buitenwereld en zullen we anderen blijven beschuldigen. We begrijpen niet dat de wereld niet meer en niet minder is dan een projectie van ons denken

Onze tweelingziel

We zijn bang om ons te verbinden en zoeken naar de veiligheid van een tweelingziel. Een ander trucje van het brein om de realiteit niet onder ogen te zien. Eerlijk gezegd zouden we daar geen pest van leren. Laat staan dat we wakker worden. We vergeten dat onze partners onze tegenpolen zijn. Zij spiegelen feilloos datgene wat we zelf niet onder ogen willen of kunnen zien. Hoe moeilijk is het om de touwtjes uit handen te geven en onszelf in alle kwetsbaarheid aan de ander te tonen en de stroom van de liefde – met vallen en opstaan – haar werk te laten doen. Liever gaan we van de ene therapeut naar de andere en blijven we eeuwig aan onszelf werken, dan het gezwel tot op het bot te verwijderen om als een heel en vrij mens tevoorschijn te komen.

Waarom is dat

Ieder mens verlangt naar liefde maar er is niets waar we zo bang voor zijn dan ware Liefde. Liefde is immers niet lief, schreef ik ooit. Vrijheid is eng. Authentiek zijn betekent dat je niet langer in de Matrix past. Plots kun je niet meer meepraten, want je hebt geen problemen meer. Die zaten immers uitsluiten in je hoofd. Je omarmt het leven zoals het komt en niet zoals het in jouw ogen zou moeten zijn. Je bent gelukkig, zonder reden. Tja, dat kan niet waar zijn in een kapitalistische maatschappij waar jouw geluk af schijnt te hangen van de mate waarin je consumeert en investeert aan de buitenkant. Want het ego wil gezien worden en succesvol zijn. Je waarde wordt immers bepaald door het huis wat je bewoont, de auto die je rijdt, het merk schoenen wat je draagt en de status van je familie en vrienden.

Slachtofferschap doet het goed

De pester wordt gestraft en het slachtoffer wordt in de watten gelegd. Beide hebben elkaar nodig. De pester steekt zijn kop uit en roept het slachtoffer op om op te staan. Deze maatschappij is immers niet voor watjes.

Er is een meisje vermoord en nog wel door zo’n verdomde buitenlander. En hoewel er dagelijks duizenden meisjes, vrouwen, jongens en mannen worden vermoord, is dat ver van ons bed. Dit is blijkbaar dichtbij genoeg om hier iets over te moeten zeggen. Geloof me, als je jouw eigen binnenwereld tot in diepte hebt blootgelegd, zul je dit spel niet langer meespelen. Dan voel je mededogen voor het lijden van de mensheid en kun je alleen maar stil zijn.

Maskers

Het is dramatisch dat wij onze boosheid nooit mochten uiten. Het is veilig opgeslagen in onze onderbewuste en heeft ons verknipt en misvormd tot een staat van onmenselijkheid waar we dagelijks onze prijs voor betalen: Fysiek, emotioneel en mentaal. Boosheid is een prachtige levengevende emotie die, wanneer hij mag stromen, jou onmiddellijk bevrijd. Kijk naar onze kinderen. Hoe natuurlijk ze boosheid uiten zolang wij dat er niet hebben uit gemept. Je hebt er geen kind aan.

Oorlog

Er is nooit één oorzaak aan te wijzen waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Al willen we graag geloven dat het vroeger beter was, ook dat is een illusie. Het kwaad zit in ieder mens. We vernietigen onszelf in de vorm van kanker of bevechten anderen zolang we niet de verantwoordelijkheid durven te nemen voor de oorlog in binnenwereld. En grappig genoeg liggen daar onze ware scheppende kwaliteiten verborgen.

Sinds ik de ogenschijnlijke puinhopen in mezelf in het licht heb gezet, ben ik een vrij en onafhankelijk mens. De dood kan mij niet langer beangstigen. Ik ben vele doden gestorven. Letterlijk en figuurlijk. Ik heb meer los moeten laten in mijn leven als ik ooit voor menselijk heb gehouden. Maar eerlijk is braaf. Ook al ben ik ogenschijnlijk alles kwijt geraakt, ik ben niets kwijt. Integendeel, ik heb mezelf gevonden.

En daar was het allemaal om begonnen…

Onze afdaling als ziel in de stof is niets anders dan een reis door de zichtbare vergetelheid van licht en donker om te kunnen doen wat we hier als ziel komen doen. Een reis die ons aanvankelijk ver verwijdert van datgene wat we in wezen zijn om ons uiteindelijk langzaam maar zeker terug te voeren naar de kern van ons wezen en nu in vol bewustzijn. Licht en donker lossen zich op in het vuur van de Liefde. Niet langer valt er iets te bereiken. Er kan immers niets bereikt worden wat er altijd al was. We zijn als een lotusbloem die zich opent in de ochtendzon. Blaadje voor blaadje. We nemen toevlucht door af te dalen en de stilte te omarmen. We bevrijden onszelf langzaam maar zeker van de sluiers van de illusie dat we een afgescheiden ik zijn.

Demonen

Sinds ik me bevrijd heb van mijn innerlijke demonen kijk ik op een andere manier naar de wereld. Ik zie in alles Liefde. De openlijke vijandigheid om ons heen is volledig getransformeerd zonder te vechten. We leven in een paradijs van Liefde en heelheid en de omgeving transformeert mee. Wondertjes van heling vinden plaats in ons liefdestuintje zonder dat we daar iets voor doen. Ik ben dat en hoef dat alleen maar te zijn.

Door het pad in de lengte en de diepte te bewandelen, kan ik een Baken van Licht zijn voor anderen. Dat is wat ik ben en wat ik wens te zijn. Dus voel je welkom wanneer je ziel roept.

Ik zie het het vermoorde meisje voor me. Mijn hart vult zich met mededogen. Ik proef haat naar de vluchteling die in onze ogen de dader is. Ik voel de opgejaagdheid van een wild dier die geen plaats heeft om te schuilen. Eens was ik dat. Het slachtoffer en de dader zijn beiden deel van mij. Want er staat niets los van mij. Ik ben al wat is. Dus ben ik in die zin ook verantwoordelijk voor datgene wat er gebeurt.
Al kan ik de buitenwereld niet veranderen, door niet langer te oordelen en de verantwoordelijkheid te nemen voor mijn innerlijke leefwereld, neem ik mijn aandeel in het spel van deze illusionaire werkelijkheid op mij.

Het hoofd vertelt uitsluitend leugens. Mijn lichaam, dat ik tot in het absurde heb ontkent, heeft zich herstelt en vernieuwt naarmate ik naar haar ging luisteren, haar ging omarmen en respecteren. Maar eerst moest ik mijzelf volledig vergeven en erkennen. Wat een wonder dat lijf van mij. Het lichaam bevat de wijsheid van eeuwen en spreekt altijd waarheid. Waarheid is datgene wat resoneert in mijn Hart, het spirituele centrum van mijn zijn.

Dankbaar…
Yasmin

Optredens – zie agenda

• Zo.    7 september van 11.00 – 15.00 in Olland – Holistic Impulse – inclusief lunch
• Wo. 17 september van 20.00 – 22.30 in Ateljee 13b – Boekel

Contact Agenda Aanmelden Blog

Ik loop na lange tijd door mijn gewijde bos en voel dat zij begint te verrijzen uit haar as. Hoewel de enorme slachting – ik kan het niet anders noemen – nog duidelijk zichtbaar is, zie ik dat haar ware aard zich niet laat onderdrukken en dat er nieuw leven ontstaat. Ik voel geen pijn, geen verdriet meer door het enorme verlies van mijn boom en al het andere. Ik voel een verrassende openheid en nieuwsgierigheid voor het nieuwe wat er wil ontstaan.

Chaos

Ik voel dat deze chaos de zichtbare werkelijkheid is van het proces waar wij hier op aarde onszelf in bevinden. We zijn zwaar gehavend door oude overtuigingen en geloofssystemen. En alles wat ze ons wijs willen maken en wat wij voor waarheid hebben aangenomen. Langzaam maar zeker gaan onze innerlijke ogen open en wordt er een tipje van de sluier opgelicht. Er begint een stukje bewustzijn door te breken. Het is het proces van alchemie. Metaal verandert in goud. Wij zijn aan het verrijzen uit de as. We worden opnieuw geboren. De lotus verrijst uit de modder.

Weten

We gaan van totaal vergeten en niet meer weten naar weten. Naar volledig Mensch zijn. Naar Liefde zonder grenzen. En dat heeft niets met denken te maken maar met overgave in vertrouwen. Het loslaten van oude denkbeeldige angsten door er in af te dalen en onszelf over te geven aan de stroom van het Leven. We leven niet langer in ons hoofd, maar in ons lichaam. Ons goddelijke voertuig waar alle wijsheid verborgen is. Zodat we niet meer bang zijn om alleen te zijn maar ALL-een kunnen zijn en ons tegelijkertijd verbonden voelen met alles en iedereen. Onze drang om de leegte op te vullen  verdwijnt. De mist klaart op. We durven de leegte de leegte te laten.

Confrontatie

We voelen ons niet langer gescheiden. We beseffen dat polarisatie alleen in ons denken bestaat. We beginnen onszelf te omarmen met al onze mooie kanten en niet mooie kanten. Deze laatste zijn de juwelen waardoor wij onsZelf ontwikkelen en in volheid gaan bloeien. Daar hebben we anderen voor nodig. Geen therapeuten, maar partners of vrienden die in alle oprechtheid de confrontatie niet schuwen. Zodat we elkaars spiegels mogen zijn.

Zonder naar binnen te keren en de moed te hebben je angsten onder ogen te zien, ze jezelf niet langer te veroordelen maar alles te omarmen is groei onmogelijk.

Balsem voor de ziel

We durven te onderscheiden zonder dat we nog behoefte voelen om anderen onderuit te halen of te veroordelen. Schuld  bestaat niet. Ook dat is een projectie van het denken. We hebben het in het leven geroepen om onszelf klein te houden omdat we nergens banger voor zijn als voor datgene wat we in essentie Zijn. Goden en Godinnen. Handen en voeten van het Allerhoogste om de Liefde en het Leven hier op aarde vorm te geven.

Alles wat we zien, alles wat we doorleven, alles wat we meemaken is niet meer en niet minder dan een imprint van onze blauwdruk en een projectie van ons eigen denken

Wij wensen jou een opstandig Paasfeest…

Yasmin
– 9 april 2025

Mededelingen

We zijn terug in Nederland. Wow die Lente. Ik geniet zoals alleen ik genieten kan en hoef dus niets vast te houden. Iedere uiterlijke reis is op de eerste plaats een innerlijke reis. Met de intensiteit waarmee ik leef kan het niet anders of ik voel me verdiept en dat heeft haar weerslag op mijn omgeving.
* Er staan verslagen op mijn open Facebookaccount. Het is niet mogelijk onderweg te bloggen.

Website

Mijn website, met blogs, podcasts en boeken blijft een bron van inspiratie voor iedereen die daar open voor is. Bestel mijn boeken via de website. Dan krijgen wij er ook iets voor.

Blogbestand

Ik kan me voorstellen dat mijn gedachtewereld jou niet aanspreekt. Als dat zo is schrijf je dan gewoon uit.  Als je het wel waardeert, deel dan dit blog en plaats een reactie. Dat stel ik zeer op prijs.

Ondersteuning

En mocht je een liefdevolle schop onder je kont nodig hebben, daar leen ik me daar graag voor.
Je kunt een afspraak maken via WhatsApp voor een samenZijn in mijn huisje, tuin of bos of voor een belafspraak tegen vergoeding.

Contact Agenda Aanmelden Blog

Zoals het water de bron nodig heeft
zo heeft de ziel het lichaam nodig om zich te realiseren

Ware natuur

Meer en meer ga ik begrijpen wat mijn innerlijke leermeester bedoelde toen hij me jaren geleden opriep om een rebel te zijn. Het is niet nodig om op de barricades te gaan staan. Het is niet nodig om me druk te maken over regeringsmaatregelen die in de volksmond per definitie onsympathiek schijnen te zijn. Het is zelfs niet nodig om te demonstreren voor vrede in de wereld. Ik ben uitsluitend hier op aarde om mijn ware natuur te ont-dekken en te leven.

Rebel

Wees een rebel. Schop alle heilige huisjes om in jezelf. Speel niet langer het spel van het collectief. Wees in de wereld maar niet van de wereld. Laat je niet beheersen door angst. Angst die je niet bent maar die je in jezelf hebt opgenomen op het moment van je geboorte. Angst die jou vertelt dat je niet goed genoeg bent als je het spel niet meespeelt. Angst voor tekort als je jezelf niet wenst aan te passen aan de ondefinieerbare wetten die onze groepscode zijn gaan bepalen. Angst dat je er niet bij hoort als je niet meeloopt met de massa en jezelf verzekert van een goed inkomen en een waardevast pensioen. Begrijp me goed, er is niets mis met een goede baan. Integendeel, we zijn op deze wereld om onze unieke gift in arbeid te delen. Arbeid behoort datgene te zijn waarin we de zuiverheid en de essentie van ons wezen volledig tot uitdrukking kunnen brengen. Betaling, in welke vorm dan ook, is een logisch gevolg. Geld bepaalt echter niet ons geluk. Geluk ervaren we in de weg zelf, in het wezen van de arbeid.

Chaos

Wees een rebel. Bevrijd jezelf van je angsten die je ervan weerhouden om liefde te zijn. Die je weerhouden om je ware natuur te leven en te beleven. Durf jezelf te onderscheiden van de massa door niet mee te doen aan het eindeloze geleuter over dingen welke niet van wezenlijk belang zijn: de hoogte van de ziekenfondspremie, wel of geen pil in het ziekenfondspakket, vul het rijtje zelf maar aan. De uiterlijke strijd tegen het kwaad zonder de kern aan te pakken creëert steeds meer chaos in en om ons heen. Chaos die steeds meer zichtbaar wordt. Alles wat duister is wordt belicht. Oude structuren vallen uit elkaar. Laat je niet ontmoedigen en begoochelen, het is slechts deel van het spel. Het spel der illusies, de schaduwwerking van geest in de materie. Het spel wat ons hopelijk zal leiden naar bewustwording. Het spel dat we nu eenmaal gekozen hebben om te spelen hier op aarde.

Verlichting

Zijn we al wat losser van de materie en prediken we de boodschap van liefde en licht en vallen we vervolgens onze broeders en zusters af omdat zij hun kwaadheid durven te tonen? Of zitten we geduldig te wachten op de hemel die komen gaat, op de volgende energiestroom die zich ergens aan het einde van dit jaar zal manifesteren waardoor het nu eindelijk kan gebeuren. Wat gebeuren? Nou dat we weer wat dichter bij de verlichting zullen zijn, toch?

Open vizier

Nonsens. Die verlichting is er al. In het hier en nu, in dit ene moment – er bestaat geen tweede. Je hoeft er zelfs niet naar te streven. Integendeel, dat zal je alleen maar verder van de waarheid afbrengen.

Het mannelijke en het vrouwelijke zijn één. Ontkenning van het ene maakt het andere onbereikbaar.

‘Ik ben uitsluitend licht’, vertelt de man vol overtuiging. Ik zeg: ‘Proficiat, ik ben zover nog niet. Ik ben in deze manifestatie licht en donker. En omdat ik inmiddels weet dat het donker niet mijn wezen is, ben ik er niet langer bang voor’.
Ik stap in mijn angsten met een open vizier en een grote dosis humor. Ik probeer ze niet te ontkennen, niet te projecteren op de buurman of op wie dan ook, maar ik tracht er in mezelf naar te kijken. Niet om te oordelen, maar om de kwaliteit te zien die aan de basis ligt: ongekende creativiteit, zuivere spirit. In de kern van de woede ligt een zaadje van de onvoorwaardelijke liefde die ik ben.

Therapeuteren

Ik mocht aanwezig zijn tijdens een therapiesessie. Deskundig en integer legt de therapeut alle onvolkomenheden in de cliënt bloot. Stof om aan te werken, dat houdt ons hulpverleners van de straat!
Ik realiseerde me eensklaps dat de therapeut in mijzelf heeft opgehouden te bestaan. Ik heb de behoefte om te redden of te verbeteren losgelaten en heb meer de rol van de aanwezige aangenomen.

Wanneer ik nu naar mensen kijk zie ik niet hun beperkingen zoals voorheen, maar hun potentie, hun wezenlijke schoonheid. Oké, soms aardig bedekt met allerlei menselijk en zelfs onmenselijk aangeleerd gedrag, maar toch. Wanneer ik de innerlijke schoonheid van mensen durf te zien en hun aanspreek op hun mogelijkheden, dan voelen zij zich gezien en geliefd en beginnen zij zich te herinneren wie ze zijn. Hun kern zal zich versterken. De aangeleerde buitenkant gaat uiteindelijk verdwijnen en de stralende binnenkant blijft over. Ziel doorstraalt meer en meer het wezen. Dit gebeurt wanneer de persoon daar klaar voor is. Niet eerder en niet later. Ik ben slechts de zaaier. Het tijdstip om te ontwaken is de keuze van de ziel en alles wat ik daar in doe is deel van het spel. Datgene wat ik ben is de enige doener.

Wij in het rijke westen hebben de tijd en het geld om eindeloos te therapeuteren. Het is een van de vele verslavingen die wij koesteren. Het is niet goed of slecht, het is deel van het spel.

JeZelf zijn

Durf een rebel te zijn. Durf te zeggen dat je geen zin hebt om te praten over onbenulligheden die de energie verzieken waardoor je nog meer vervreemdt van jezelf en de collectieve angst zich alleen maar versterkt. Oké, het is eng die eerste keer, maar het gaat steeds makkelijker en je komt steeds beter in je eigen energie te zitten. En door de keuze die jij maakt open je de weg voor anderen.

We zullen niet groeien wanneer we elkaar blijven bevestigen in oud gedrag. We zijn niet op de wereld om gezellig in relaties vast te zitten. We gaan relaties aan om van en aan elkaar te groeien en het meest verhevene in onszelf en die ander omhoog te halen.
Ho stop, probeer niet alleen maar lief te zijn. Dat is niet alleen onnatuurlijk, het verkrampt. Durf gewoon jezelf te zijn. Durf eerlijk en echt te zijn mét je zonnige en je mindere zonnige kanten. Er zijn zovele groepen die het als hun taak zien liefde de wereld in te sturen. Bij het eerste het beste innerlijke conflict spatten ze uit elkaar. Ja natuurlijk, we zijn en blijven mensen. Naarmate we streven naar conflictloze situaties, naarmate we meer conflicten in onszelf en om ons heen zullen manifesteren.

Er is geen goed en geen slecht. Dat zijn etiketten die wij bedacht hebben en die we maar al te graag op een situatie plakken om die te beheersen. Helaas, alles wat we willen beheersen wordt uiteindelijk onbeheerst.

Angst

We hebben ons collectieve bewustzijn zo gevoed met irreële angsten dat we als het ware gevangen zitten in een vicieuze cirkel. Afhankelijk van onze gevoeligheid worden onze keuzes in meer of mindere mate bepaald door angst. Hoe wezenlijk het ook voelt als je er middenin zit, angst is meestal denkbeeldig en heeft op zichzelf geen bestaansrecht. Angst is een projectie van ons denken gebaseerd op herinneringen uit het verleden en wordt gevoed door fantasieën over wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren. Angst is een gevolg van ons gevoel van afgescheidenheid en gebonden aan tijd. Wanneer we oog in oog staan met de dood, wanneer we onszelf in een of andere crisissituatie bevinden dan handelen we hier en nu zonder na te denken en is er geen tijd voor angst.

Aan de basis van iedere angst ligt de bewuste of onbewuste angst voor de dood. De dood is echter een onbekend gegeven waar we in wezen niet bang voor kunnen zijn. De werkelijke vijand, onze angst dat we alles en iedereen waar we gehecht aan zijn achter moeten laten – het denkbeeldige ik waar we ons mee identificeren – doet ons letterlijk sterven van angst.
De enige manier om angsten te lijf te gaan is ze niet langer te omzeilen maar recht in de ogen te kijken en de onderdrukte pijn binnen te gaan. Op dat moment breken we door het pantser dat we hebben opgebouwd rondom ons hart. We gaan door de poort, maken contact met onze onsterfelijke liefdesbron en betreden het grenzeloze gebied dat voorbij tijd en ruimte ligt. Er is niet langer plaats voor angst, we omarmen dat wat is zonder te fantaseren over dat wat zou moeten zijn…

Overgave

Hoe is het mogelijk dat mensen elders in zeer primitieve omstandigheden kunnen leven en niets liever doen dan delen vanuit een gevoel van overvloed? Ik denk dat ik het antwoord inmiddels weet. Zolang we onszelf afgescheiden voelen van de bron zullen we onze begeerten na blijven jagen en valt alles wat we verzamelen in een bodemloze put.
Leven heeft met geloof en vertrouwen te maken. En vooral ook met overgave. Met weten dat jij en ik een zijn en dat we allen deel uitmaken van diezelfde bron. Vanuit een innerlijke overtuiging dat ons wezen geen enkele beperking kent, kunnen we onszelf weer aansluiten op die bron van eenheid en gaan we putten uit de eeuwige stroom van overvloed. Leven heeft alles te maken met waardigheid.
Ik ben waardig om te ontvangen datgene wat ik reeds ben. Ik ben waardig om de liefde die mijn wezen is te laten stralen in elke cel van mijn fysieke en andere lichamen. Het is niet nodig om meer te doen dan dat. Het effect op mijn omgeving is eindeloos.

Heer en meester

Situaties ontstaan en gaan. Daar kunnen we nu eenmaal weinig aan veranderen.
Een Surinaamse jongen werd geboren zonder armen. Hij wilde niet afhankelijk zijn. Zijn voeten hebben de functie van zijn handen overgenomen. Hij kookt, hij poetst en heeft een volwaardige baan in de informatica. Hij is een lichtend voorbeeld voor zijn omgeving. Anderen in soortgelijke omstandigheden vragen zich voortdurend af waarom hen dat in godsnaam moest overkomen.
Twee mensen zitten in dezelfde trein. De trein krijgt panne en het duurt ogenschijnlijk uren voordat de storing is opgelost. De ene persoon kankert voortdurend op de slechte service van de spoorwegen. De ander gebruikt zijn tijd door in het moment te zijn en zijn/haar bron van liefde te versterken.

In beide situaties zijn de omstandigheden dezelfde en in wezen dus niet van belang. De manier waarop jij en ik de omstandigheden gebruiken, daar gaat het uiteindelijk om. Voelen we onszelf slachtoffer en lopen we weg wanneer er een conflict is, of zijn we heer en meester en gebruiken we het conflict om nog meer liefde te worden.

Hooglied

Liefde ia Al Wat Is. Er is niets anders dan Liefde. Jij bent Liefde en ik ben Liefde. Samen zijn wij de zichtbare uitdrukking van de goddelijke stroom die zich voortdurend schept en uitdrukt in verschillende vormen.

Samen schrijven wij boeken, maken wij beelden, componeren wij de mooiste muziek en zingen wij het hoogste lied. Laten wij de vorm niet tot doel verheffen. Durf flexibel te zijn. Durf de vorm los te laten als hij zijn dienst heeft gedaan. Moge onze boodschap van Liefde via onze boeken, onze beelden, onze schilderijen, onze dienstbaarheid en onze muziek de wereld in stromen, zodat anderen Zich kunnen laven waar wij voorheen gelaafd moesten worden. Laat ons dit doen zonder enige gehechtheid aan het resultaat. Het is immer niet jouw gift of mijn gift. Het is de gift van de vader en de moeder – de gift van ons allemaal.

Ontwaken. We doen het op het juiste moment. De schepping en de Schepper zijn één en dezelfde. Ik hoef niets aan die schepping te veranderen. Ik hoef alleen maar mijn eigen klank te zingen in die schepping zodat wij allen tezamen het Hooglied kunnen zingen

Om Shanti
Yasmin

Mededeling

Durf een Rebel te zijn was een van mijn eerste verhalen en maakt deel uit van mijn boek Oorspronkelijk.

Gehechtheid is de bron van alle lijden.

Het is feest in de meeuwenkolonie. Alle meeuwen hebben zich verzameld om getuige te zijn van de geboorte van een meeuwenkind. Krijsend en vertedert kijken ze toe hoe de nieuwgeborenen uit het ei kruipt. Het kuiken laat zich drogen in de zon en slaat onderzoekend en aandachtig haar ogen open. En onder al die nieuwsgierige blikken voelt ze iets wat ze nog niet kan benoemen. In de loop van de tijd krijgt ze meer en meer het gevoel dat er iets ongelofelijk mis is gegaan: alsof ze uit het verkeerde ei is gekropen en niet thuis hoort hier op dit strand tussen al die krijsende en kibbelende meeuwen. Ze voelt zich al schuldig bij de gedachte alleen! Ze leert snel dat ze dankbaar hoort te zijn en dat de code van de groep wet is. Ze doet uitermate haar best om niemand tot last te zijn en past zich ogenschijnlijk uitstekend aan binnen de zichtbare wetten van de groepscode. Innerlijk voelt ze zich onzeker en verscheurd en twijfelt ze aan alles wat waarheid is. Het komt echter niet in haar op om te rebelleren, laat staan om haar afkomst te verloochenen.

Bij tijd en wijle gaat ze door onverklaarbare gevoelens van heimwee en op die momenten voelt ze zich van God en alleman verlaten. In het begin herinnert ze zich bij vlagen nog het paradijs; die liefelijke staat van Eenheid waarin ze verbleef voordat ze uit het ei kwam. Helaas, dat weten verdwijnt snel in het dagelijkse meeuwenbestaan.

Ze zondert zich meer en meer af van de groep. Op zekere dag is ze aan het vliegen en ze ontdekt tot haar grote schrik dat ze de andere meeuwen volkomen uit het oog verloren is. En plotseling wordt ze overmoedig. Plotseling heeft ze lak aan de rest van de vlucht, ja ze vergeet zelfs dat zeemeeuwen zich nooit of te nimmer zullen onderscheiden van de groep. Ze vliegt en vliegt en voelt zich opgenomen in de eindeloze uitgestrektheid van het universum. Ze ontdekt dat ze steeds hoger en sneller kan vliegen, dat ze kan draaien en buitelen. Kortom, ze ontdekt dat er veel meer binnen haar mogelijkheden ligt dan ze ooit geleerd heeft. Ze maakt salto’s van vreugde, ontwikkelt een snelheid die ver boven het meeuwen-gemiddelde ligt en laat zich drijven op de wind.
Een enkele keer is ze te roekeloos en valt ze zich bijna te pletter op de golven van de zee. Ze laat zich niet afleiden: na de eerste schrik schudt ze haar veren in de plooi en oefent ze verder. Ze heeft de smaak te pakken en niets kan haar nog afhouden van haar vlucht.

Die avond komt ze veel te laat in de groep. Ze is zo opgewonden – dat ze haast niet uit haar woorden kan komen. Je zou verwachten dat de rest van haar familie blij en nieuwsgierig zou zijn. Je zou verwachten dat ze trots en vol verwondering zouden luisteren naar haar ervaringen en zouden onderzoeken of ze waarheid zijn. Niets van dit alles – ze wordt zwaar gestraft.

Ze doet opnieuw haar uiterste best om een lieve en aangepaste zeemeeuw te zijn. Maar ze heeft de vrijheid geroken. Op zekere dag vergeet ze haar goede voornemens en bevindt ze zich opnieuw op ongekende hoogte. Vanaf dat moment is er geen houden meer aan. Ze vliegt met fabelachtige snelheid en oefent een dubbele, ja zelf een driedubbele salto. Dol van enthousiasme komt ze terug in de groep. De stemming in de groep is om te snijden. De groep oudste schraapt zijn keel en kijkt haar vernietigend aan. Hij beveelt haar onmiddellijk haar vleugels te pakken en op te krassen. Ze wordt voor de rest van haar leven verbannen!

Ze is perplex! Eenzaam en verlaten brengt ze die nacht door op een kale rots midden op zee, niet in staat om nog verder te vliegen. Ze wil maar één ding en dat is ter plekke sterven. De volgende morgen knipoogt de zon door het wolkendek en een mystieke nieuwe wereld vol beloften ontvouwt zich aan haar vleugels.

Ze vergeet de ellende, ze vergeet haar afkomst, ja ze vergeet zelfs dat ze alleen is. Haar ongeloof maakt plaats voor verrukking en ze voelt zich opgenomen door het universum zelf. Vol verwondering slaat ze haar vleugels uit en vliegt ze naar ongekende hoogtes. En plotseling voelt ze een stralende, haast doorschijnende, aanwezigheid naast zich. Ze is niet langer alleen, haar Ware Zelf openbaart zich. Ze voelt zich omarmd en gedragen door twee liefdevolle vleugels en vanaf dat moment wordt ze elke minuut begeleidt en ingewijd in de universele wetten van het universum.

Ze gaat door veel verschillende ervaringen: mooie en minder mooie. Ze leert dat het één niet zonder het ander kan bestaan. Dat beiden deel uitmaken van de genade van de Schepper. Ze leert te onderscheiden en keuzes te maken – maar ze laat meer en meer haar oordelen los. Ze vergeeft haar familie, ze vergeeft de vlucht die haar zo liefdeloos heeft verstoten. Ze weet nu dat het onwetendheid is vanwaar uit zij handelden. Dit bevrijdt haar van eeuwenoude lasten die ze op haar vleugels heeft genomen en geeft haar letterlijk en figuurlijk gouden vleugels. Ze ontdekt dat ze oorspronkelijk is: een schepper. Ze ontdekt dat iedere meeuw haar eigen realiteit creëert. Ze ontdekt dat iedere meeuw geboren wordt met eindeloze mogelijkheden, maar door de ideeën van de groep en door eigen overtuigingen zichzelf inpast binnen de denkbeeldige beperkingen van het meeuwenbestaan. Ze ontdekt dat het alleen mogelijk is om die beperkingen te overstijgen als je bereid bent om kwetsbaar te zijn en je HART te openen. Als je bereid bent om te rebelleren en de veilige code van de groep en de familie achter je te laten. Op het moment dat ze niets meer te verliezen heeft en zich in haar diepste ellende overgeeft aan de kracht van GENADE, ontmoet ze die liefdevolle vleugel die haar toegestoken wordt en weet ze dat ze het niet langer alleen hoeft te doen.

Ze vliegt door de sluiers der illusies en voelt dat ze toegang heeft tot een veld van ongekende mogelijkheden. Ze voelt dat vergeving de sleutel is naar heelheid en dat aandacht en aanwezigheid haar zullen bevrijden van de denkbeeldige beperkingen van het aardse meeuwenbestaan. Ze voelt dat diezelfde aanwezigheid de bron is van ongekende mogelijkheden. Ze hoeft daar alleen maar in te geloven en erop te vertrouwen. Niet langer laat ze zich afleiden door materiële verschijningsvormen. Ze geniet ervan, maar heeft haar begeerte achter zich gelaten toen ze de vlucht verliet. Liefde is haar kracht, het hele universum is haar thuis en de natuur is haar grootste leermeester. Terwijl ze zich overgeeft aan de stroom die leven heet, leert ze in de praktijk dat er geen meeuw van de rots valt zonder opgevangen en gevoed te worden. Ze ontwaakt uit de slaap der vergetelheid en begint te bloeien en te stralen, zoals de leliën op het veld, zonder zich nog langer te bekommeren over een eventuele toekomst. Ze vliegt hier en nu, vist als ze honger heeft en slaapt als ze slaap heeft. Ze is zonder iets te hoeven doen.

Op het moment dat hemel en de aarde in haar samensmelten, op het moment dat haar oorspronkelijke staat van zijn zich in alle luister ontvouwt, wordt ze in alle eenvoud een gids op deze aarde.

Een gids om andere meeuwen te ondersteunen op hun eenzame vlucht: meeuwen die evenals zijzelf, het lef hebben om zich los te maken uit de denkbeeldige beperkingen van het meeuwenbestaan om eenzaam en verlaten boven de hoge golven van de woelige zee zich te oefenen in de kunst van het waarachtig vliegen. Door haar voorbeeld, haar aandacht en haar liefdevolle aanwezigheid voelen zij zich gezien en erkend. Zij proberen niet langer iets te worden wat ze niet zijn. Afgescheidenheid en eenzaamheid behoren tot een ver verleden, ja tot een andere dimensie. De hele wereld van het Ene/Vele ligt aan hun vleugels…

Om Shanti…
Yasmin
2009

– Geïnspireerd Jonathan Livington Zeemeeuw – Richard Bach

Laatste nieuwtjes 

Het lijkt er in alle opzichten op dat we begin oktober weer onderweg zullen zijn. Via mijn Facebook-pagina kun je onze reisavonturen volgen. Snel en efficiënt!

Mededingen

Op mijn vernieuwde site vind je vele bronnen van inspiratie, zoals mijn boeken met gesproken inleiding, podcasts, blogs, bakens, aforismen en gedichten.