Herboren

Alles ontstaat en vergaat voortdurend in de wereld van de vormen. Datgene wat blijft is de alles bezielende liefde ofwel de allesomvattende leegte. Het is ware levenskunst om flexibel te zijn en je mee te laten drijven op de stroom van voortdurende verandering.

Ik herinner me als de dag van gisteren het moment dat in Sardinië Inner-Reset, mijn negende boek, werd geboren. Het voelde als een nieuw begin. Als de geboorte van een nieuw tijdperk. Eenmaal terug in Nederland verscheen het ook in een papieren jasje en alles begon te stromen. Plots gaf ik lezingen, werd ik uitgenodigd voor een podcast. De Andere Krant werd ten diepste geraakt en plaatste een schitterend interview. Dat had een tweede podcast tot gevolg. Kortom, de stroom leek niet meer te stoppen.

Bliksem

Het is bijna een jaar geleden dat ik, na een fantastische lezing in Kloetinge, in Vlissingen van mijn fiets werd gereden en mijn heup brak. De operatie en de revalidatie verliepen voorspoedig en ik verklaarde mezelf binnen twee maanden als genezen. Toen sloeg op die bewuste 24 november – de details wil ik je besparen – de bliksem in. En nee, dat was niet zomaar een hernia.
Volgens de medische wereld is genezing niet mogelijk. Zware pijnstillers om het leven dragelijk te maken is het advies. Zo werkt het niet voor mij.  Pijn hoort bij het leven. Hoe meer je er tegen vecht, hoe meer je zult lijden. Mijn lichaam is mijn voertuig, de blauwdruk van mijn leven hier op aarde. Door hard te werken – zonder te werken – heb ik mijn flexibiliteit en soepelheid terug. Ik ben dankbaar voor AL wat Is. Ik voel me als een feniks die verrijst uit haar as. Ik ben op weg.

En ja alles is stilgevallen. De lezingen, de podcasts, de boeken en ikzelf. Maar dat kon niet anders.
Het ware leven gaat niet om datgene wat we doen, maar om datgene wat we zijn. De energie die alles en iedereen bezield. De energie die kan helen of vernietigen. Alleen in de stilte, ver van de uiterlijke wereld kan het proces haar voltooiing krijgen. En ik ben niet bang voor stilte, ik ben niet bang voor leegte, integendeel. Alleen in de leegte kan het nieuwe geboren worden.

Ik ben de schepper van mijn leven

In wezen zijn wij een netwerk van energie en geen materie. In die frequentie zijn we één en in diepte met elkaar verbonden. Waarom zou ik boos zijn op die ander als ik weet dat er in wezen geen schuld bestaat. We zijn allemaal spelers in hetzelfde spel. Elke doorleefde ervaring leidt tot een dieper inzicht en vormt een weg naar waarachtig leven. Mijn binnenwereld wordt stiller en leger. Ik ben niet langer gehecht aan dingen of mensen. Er is geen angst om iets of iemand te verliezen, dus kan ik met volle teugen genieten van dat wat is. Alles wat ik waarneem is mijn eigen schepping en een uitdrukking van datgene wat ik ben. Alles en iedereen spiegelt mij om nog dieper in mezelf te schouwen. Ik geloof in wonderen. Nog sterker. Ik ben een wonder.

Ik hoor mezelf nog zeggen dat ik dit keer niet terug wilde naar mijn huisje. Maar ik deed het wel. Geniet van bloemen, vlinders en bijtjes. Geniet van mijn oefeningen, mijn blote voeten op het gras. Voel me innig verbonden met de Moeder onder mijn voeten.
De chaos en de vijandigheid waarin we jaren geleden terecht kwamen is omgevormd tot pure schoonheid en intense stilte. En ik kan alleen maar zeggen dat ik op dit moment nergens anders zou willen zijn.

Prins

O wat houd ik ervan om naar mensen te kijken. Om te zien dat achter al het uiterlijk vertoon zoveel schoonheid ligt te wachten om wakker gekust te worden. Het pad naar bewustwording, het sprookje van Doornroosje en de Prins. In deze hoedanigheid ontmoet ik, wanneer ik op straat ben, de meest mooie en minder mooie mensen. Knuffel ik met een stralende moeder uit Eritrea en omhels ik een prachtige familie uit Syrië waarvan de dochter Yasmin heet en die dolgraag met mij op de foto wil. En ik laat los, ik laat gaan. Ik geloof in de kracht van de spontane ontmoeting. Mensen aanraken. Vertellen hoe mooi ze zijn.

Gypsy

Ik hoor me nog tegen Giri zeggen dat áls het de bedoeling is om een zwervend bestaan te leiden we een metertje meer busje wel kunnen gebruiken. Want ontegenzeglijk ben ik een gipsy. En ja, ik zette die gedachte in het universum en liet het los. En ja, ik werd wakker en wist waar we heen moesten. En zie daar stond zij. Precies zoals ik haar in mijn dromen had gezien. La Luz is haar naam. Of en wanneer we weer gaan zwerven laat ik aan het universum over. Alles is mogelijk. Mijn hart is open en mijn spirit is wakkerder dan ooit.
En zie er wordt weer af en toe een boek gekocht, een afspraakje gemaakt. Ik laat het gewoon gebeuren, bemoei me er niet mee. Mijn website is opgepoetst. Alle niet relevante verhalen zijn in de prullenbak verdwenen. Er is ruimte ontstaan die zichzelf in mag vullen.

Sterven

Het is ware levenskunst om te sterven voor je sterft. Offer het ego in het vuur van de Liefde zodat het zonder gezichtsverlies het hazenpad kan kiezen. Op dat moment verlaten we de wereld van de angst en valt er niet langer iets te vrezen. Je kunt in volle glorie, in alle eeuwigheid, voor jouw waarheid, voor jouw goddelijkheid gaan staan.

Liefde is Al wat Is
Yasmin

Onderweg

Het lijkt er in alle opzichten op dat we begin oktober weer onderweg zullen zijn. Via Facebook kun je onze reisavonturen volgen. Snel en efficiënt!

Mededingen

Op mijn vernieuwde site vind je vele bronnen van inspiratie, zoals mijn boeken met gesproken inleiding, podcasts, blogs, bakens, aforismen en gedichten.

Lezing Inner-Reset

Désirée Sorgedrager

Inner-Reset

De Magie van het Leven

Wanneer we onze schaduwkanten niet langer op anderen projecteren plaveiden we de weg naar ware vrijheid. Het is de tijd bij uitstek om tot volle bloei te komen. Maak je los van de massa, transformeer jouw binnenwereld en zie jouw innerlijke schoonheid weerspiegelt in alles en iedereen. De strijd is gestreden. Angst en controle verdwijnen. Vol vertrouwen geef je je over aan de stroom van het mysterie dat Leven heet.

Zonder haar kop in het zand te steken is Yasmin in alle eenvoud een levend voorbeeld. Ze doet zonder te doen. Die openheid vind je in haar blogs en boeken. Niet langer bang voor afwijzing en kritiek, omarmt ze ieder levend wezen vanuit eenzelfde openheid. Helderheid, liefde, respect en flexibiliteit zijn haar mantra’s.

Laat je meenemen op haar zichtbare en onzichtbare reizen…

Zo. 5 februari 14.00 – 16.00
Désirée Sorgedrager
Nieuwlandseweg 17
4339 NE Nieuw- en Sint Joosland

Aanmelden:
Bijdrage:
06-4257 4892
10 Euro of 27,50 Euro inclusief boek

Thuiskomen

Niets is blijvend in de wereld van de tienduizend dingen. Alles wat eens vorm heeft aangenomen zal uiteindelijk weer oplossen in de grote leegte die de totale volheid in zich draagt. Verandering is het enige constante. Ook dit gaat voorbij. Elk einde is een nieuw begin. De weg die we bewandelen is eeuwig en niet onderhevig aan een fysieke dood.

Onze aardse realiteit, de wereld van de vormen, bestaat door de kracht van tegenstellingen. We worden geboren, meten onszelf een identiteit aan en voelen ons anders dan anderen. We denken in termen als goed en kwaad. We vergeten dat we in essentie één en dezelfde zijn.

Frederick Franck ontdekte de lege ruimte en benoemde het verschil tussen kijken en zien. Kijken hoort bij de aardse werkelijkheid. We zien beelden maar zijn niet verbonden met ons hart, ofwel met de grote leegte, waaruit alles ontstaat. We kijken naar het journaal. Bekijken de rampen, de moorden, de verkeersdoden. We sturen een donatie om ons geweten te sussen en gaan vervolgens door met onze alledaagse werkelijkheid.

Op het moment dat ons hart zich opent overstijgen we de driedimensionale realiteit. We voelen ons verbonden met alles en iedereen. De natuur komt tot leven. We zijn een druppel in de oceaan en tegelijktijdig de hele oceaan. Alles wat we zien ervaren we als deel van onszelf. We voelen pijn en vreugde en vol verwondering zien we de hele natuur, rondom en in ons, tot leven komen. Wanneer we iemand in de ogen kijken lossen alle ogenschijnlijke verschillen op. We krijgen steeds meer oog voor de grote leegte waaruit alle vormen tevoorschijn komen. Niet langer is ons bestaan star en statisch. Het leven wordt magisch en alles wordt een dans van energie.

Hemel en hel

Op het moment dat we de schepping gaan zien zoals die werkelijk is, beginnen we te begrijpen dat alles op mystieke wijze met elkaar is verbonden. Er is niets buiten onszelf. Mijn zichtbare werkelijkheid is een projectie van mijn innerlijke wereld. Dat verklaart waarom sommige mensen de hemel op aarde beleven en anderen het gevoel hebben dat zij de bodem van de hel hebben bereikt. We dalen af in de kerkers van onze ziel, worden langzaam maar zeker wakker en beseffen dat wij zelf verantwoordelijk zijn voor al onze scheppingen.  Al kunnen we de situatie niet altijd veranderen, we kunnen kiezen om op een andere manier te kijken ofwel te zien. We sluiten vrede met onszelf en al onze creaties.

Wakker zijn betekent niet dat je niet geprikt bent of je niet laat testen. Wakker zijn betekent dat je weet dat alles in de schepping erop gericht is om ons de weg naar huis te tonen, ook al begrijpen we het scenario niet. Het betekent dat we ons nooit of te nimmer beter voelen dan wie dan ook en zeker niet naar anderen wijzen of anderen belachelijk maken. We weten maar al te goed dat we daar eens stonden en voelen mededogen.

Bewustzijn

Wakker zijn is een kwestie van bewustzijn. Dit proces speelt zich af in de grote leegte ofwel op zielenniveau. Op dat moment weten we met een diep innerlijk weten dat de schepping goddelijke perfectie is. We begrijpen dat het leven op aarde een leerschool is. Een plek waar eenieder haar eigen blauwdruk vorm kan geven. Dat het leven bergen en dalen kent en best heftig kan zijn. Maar dat er achter deze zichtbare werkelijkheid een andere realiteit schuil gaat. We begrijpen dat we anderen kunnen ondersteunen maar niemand hoeven te redden, behalve onszelf, omdat iedereen op de juiste tijd wakker zal worden.

Inwijding

Het is nu de tijd bij uitstek om onszelf te vervolmaken en de weg naar huis te vinden. Het leven op zich is de ware inwijdingsweg. Door hoogten en dalen wordt de mens gepolijst om uiteindelijk zichzelf terug te vinden. Op dat moment realiseer je jezelf dat alles wat je ooit voor waarheid hebt aangenomen één grote leugen is. Je ziet de wereld niet langer door een roze bril maar met een heldere blik. Zoals je dat deed toen je op de wereld kwam. Je was volmaakt en onaangeraakt door de aardse realiteit. Langzaam maar zeker verdween je puurheid naar de achtergrond door je opvoeding, de maatschappij en noem maar op. Een proces wat onontkoombaar is. Je moet jezelf eerst volledig verliezen om jeZelf terug te vinden. Dan ben je terug op het punt waarop je geboren bent. Er is één verschil. Je weet nu dat je wakker bent. Je voelt niet de behoefte om je aan te sluiten bij groepjes wakkere mensen. Groepen geven een valse  schijn van veiligheid maar houden afgescheidenheid in stand. Daarom is de wakkere mens niet aangesloten bij een bepaalde groep. Zij maakt deel uit van alles en iedereen.

Thuiskomen

Zij die zo’n grote bek had dat ze zich niet liet vaccineren deed het toch. De angst om haar geliefden te verliezen was sterker dan de angst voor de dood. Ik luisterde naar haar verhaal en voelde oprecht mededogen. Nu zoveel maanden later val ik bijna van mijn stoel wanneer ik haar zie. Jeetje wat is ze mooi. Ze is thuisgekomen. Ze is waarlijk zichZelf geworden door die ene beslissing. Angst werd vertrouwen. Haar ADHD en alle psychische kenmerken zijn verdwenen. Man en dochterlief mogen prikken wat ze willen. Zij hoeft niet meer. Ze is wakker en voelt mededogen.

Zolang we nog behoefte hebben de wereld te verdelen in wakkere en slapende mensen is er binnenwerk te doen.

We zijn allemaal op weg. En die weg is er een van vallen en opstaan. Het is levenskunst om niet bang te zijn om te vallen. Om steeds opnieuw weer op te staan. Zoals kinderen dat doen. Hoe meer we vallen, hoe meer we onszelf vervolmaken en langzaam maar zeker wordt de parel vanbinnen gepolijst en begint het licht van onze ziel door onze ogen de wereld in te stralen. En de mensen herkennen jouw ziel. Je hoeft het niet van de daken te schreeuwen. Je hoeft ze niet te overtuigen van jouw gelijk. Ze voelen dat je weet. Ze worden nieuwsgierig en gaan vragen stellen. En dat is het juiste moment om jouw wijsheid te delen.

De tijd is nu

In deze tijd waarin we niet meer terug kunnen grijpen op zogenaamde zekerheden krijgen we de mogelijkheid om onze volledige potentie tot volle bloei te lagen komen. Laat je niet meesleuren door alle doemscenario’s maar ga de natuur in en ontdek de lege ruimte, de grote stilte, die alles bezield. Doorvoel jouw angst tot op het bot. Laat los wat jou niet langer dient. Creëer jouw eigen werkelijkheid. Leef de wereld die jij buiten jezelf zou willen zien. Ieder speelt zijn eigen rol in het drama wat leven heet en het is niet aan jou of mij om daarover te oordelen. Het enige wat je dient te weten is waar je zelf staat. Dat kun je spiegelen in die ander. De mens, de natuur. Zij geven jou feilloos terug wie jij bent. Om een levend voorbeeld te zijn is het enige wat we te doen hebben onszelf te omarmen. En ik heb het hier niet over buitenkant.

Verandering is het enige constante. Ook dit gaat voorbij. Elk einde is een nieuw begin. De weg die we bewandelen is eeuwig en niet onderhevig aan een fysieke dood.

Om Shanti,
Yasmin

Wees stil en weet

Ik ben het gat in de fluit waar de adem van Christus door beweegt. Luister naar deze muziek.
– Hafiz – Soefi

Tijdens een 21-daagse stilte periode, waarin mijn enige voeding mijn tuintje, de vogels en de ongeziene wereld waren en het fysieke lichaam op het scherp van de snede balanceerde, verbleef ik in vrede in de grenzeloze ruimte van mijn hart. Oer-vertrouwen, overgave en het proces van alchemie verlegden grenzen tussen dood en leven. Ik werd letterlijk en figuurlijk lichter en helderder.

Inzicht

Het is niet de bedoeling dat we onze kop in het zand stoppen. Het is de bedoeling dat we helder zijn, dat we durven te staan voor onze waarheid. Wat de consequentie ook mogen zijn. Realiseer jezelf dat alles wat ontstaat vergaat. Alles wat gecreëerd is, is ten dode opgeschreven. Alle materiële vormen vallen vroeg of laat uit elkaar. Maar datgene wat blijft is zuiver bewustzijn. En dat is, wat ik ben. Dat is wat jij bent. Dat is wat wij zijn.

Paradijs

De wereld zou in één klap het paradijs worden zoals de Schepper het heeft bedoeld als mensen zich op dit moment zouden realiseren wie zij in werkelijkheid zijn. Niemand zal de leugens in de buitenwereld nog geloven, wanneer er helderheid en inzicht is in onze binnenwereld.

Waarheid

Door mijn binnenwereld te transformeren creëer ik mijn eigen werkelijkheid en transformeer ik de wereld buiten mij. De weg naar vrijheid is een innerlijke weg. Het enige wapen op het pad is Liefde. Door mezelf, al mijn geloofssystemen en gehechtheden tot op het bot af te breken, sta ik dichter bij de waarheid dan ooit. Het leven is een mysterie.

Geweldloos

In deze staat van zijn is het niet langer nodig om te demonstreren. Heb het lef om eerlijk en oprecht in je eigen spiegel te kijken. Omarm wie jij in wezen bent en durf daarvoor te staan, zonder te analyseren of te oordelen. Wanneer we beseffen dat tijd en ruimte in wezen niet bestaan, kunnen we zonder fysieke aanwezigheid overal zijn en geweldloos ondersteunen wat wij wensen te ondersteunen. In stille verbondenheid met Al wat Is.

Eenheid in verscheidenheid

In Eenheid leven betekent dat ons kleine ikje niet langer centraal staat. In Eenheid leven betekent grenzen verleggen en onszelf openen voor vernieuwing. In Eenheid leven betekent dat we het donker niet ontkennen, maar niemand beschuldigen. Omdat er niemand schuldig is. Het is onwetendheid, niet meer en niet minder. In Eenheid leven betekent in verbinding zijn met alles en iedereen. Onszelf ten volle verantwoordelijk voelen voor wie we zijn, voor wie ik ben, waardoor ik zonder ogenschijnlijk iets te doen een wegwijzer kan zijn voor anderen.

Hazenpad

In tijden van diepe duisternis zijn er vele ongeziene krachten in het universum die ongeduldig staan te trappelen om onze transformatie te ondersteunen. Je kunt ze ervaren in de stille ruimte van je hart. Dit is dé tijd bij uitstek om naar binnen te keren, stil te zijn en te durven voelen. Dit is dé tijd om te kiezen voor kortstondige geluk of ons te realiseren dat de zichtbare werkelijkheid niet meer en niet minder is dan een illusie.

Het is ware levenskunst om te sterven voor je sterft. Offer het ego in het vuur van de Liefde zodat het zonder gezichtsverlies het hazenpad kan kiezen. Op dat moment verlaten we de wereld van de angst en valt er niet langer iets te vrezen. Je kunt in volle glorie, in alle eeuwigheid, voor jouw waarheid, voor jouw goddelijkheid gaan staan.

 

Het uur van de waarheid

Leven is het meervoud van Lef. Leven betekent risico’s nemen en gebaande paden verlaten om nieuwe werelden te ontdekken.

Sinds we de verbinding met God, de Bron van alle Liefde kwijt zijn, zijn we de verbinding met onze goddelijke natuur kwijtgeraakt. We voelen niet langer de samenhang der dingen. Niet alleen is alles en iedereen in het universum met elkaar verbonden, elke daad, elke gedachte heeft haar weerslag op de totale zichtbare schepping.

Een bewust mens realiseert zich dat wij in het rijke westen voornamelijk bezig waren met ikke, ikke en de rest kan stikken. Er leek geen grens aan datgene wat we materieel konden verwezenlijken. Bracht ons dat gelukzaligheid? Nou nee, niet echt. Daarvoor gingen we de wereld in, naar India, de arme negerkindjes of de vluchtelingen. Zij hebben blijkbaar iets wat wij vergeten zijn. Ik noem het levenskunst.

Tijdelijk behuizing

Het lijden wat zich op dit moment manifesteert komt voort uit het feit dat we onszelf steeds meer identificeren met onze uiterlijke verschijningsvorm en niet met datgene wat onze tijdelijke vorm in stand houdt: ons innerlijke lichaam, het levenslicht ofwel onze ziel. Op de weg die wij bewandelen zijn we volledig vergeten wie we zijn en vertrouwen we kritiekloos de berichtgeving die niets anders beoogt dan ons volkomen in de ban van de angst te houden, zodat we ons gewillig in zullen lijven in het grotere plan.

Alles gaat voorbij

De peilloze leegte die we voelen is op geen enkele manier met materie te vullen. Onbewust hebben we onze huidige situatie gecreëerd om wakker te worden, zodat we de weg naar huis terug konden vinden. De weg naar binnen, waar het koninkrijk Gods al die tijd geduldig ligt te wachten totdat wij onszelf waardig genoeg vinden om haar te betreden.

Zie mij

We zijn voortdurend bezig om erkenning te zoeken in de buitenwereld. Ondanks onze uiterlijke weelde is het gat in ons binnenste een bodemloze put die we proberen te vullen met goederen, vermaak, de schijn van onwaarachtig leven en valse spiritualiteit. We blijven de rol spelen die onze ouders, opvoeders en maatschappij van ons verlangden: ‘Zorg dat je iets bereikt, want op jezelf ben je niets’. Het intense lijden wat dit met zich meebrengt was slechts één ademhaling verwijderd van de situatie waarin we nu zijn beland.

Ontsmetten, afstand houden, mondmaskers, testen, registratie, vaccinatie. Allemaal vormen van onreinheid, van imperfectie, welke naadloos aansluiten bij het zondige en onwaardige zelfbeeld wat de meesten van ons hebben gecreëerd. De onderliggende emotie is: ‘Ik ben niet goed genoeg. Ik kan niet voldoen aan wat jullie van mij verwachten. Ik ben zelfs niet in staat een normale griep te overleven. Het leven is te pijnlijk. Geef me medicatie en drugs zodat ik niet hoef te voelen hoe mislukt ik ben’.

Apartheid

In het afgelopen jaar zijn we zo gewend geraakt aan deze regels, dat velen er heilig in geloven. En zo hebben we twee nieuwe kerken gebouwd. De kerk van de kreupelen en de kerk van de volmaakten. De volmaakten zijn zij die het oude normaal niet los kunnen laten en zich keurig naar de regels voegen. Zij krijgen bonuspunten in de vorm van zoethoudertjes.
Ben je wakker genoeg dat je jezelf indien mogelijk aan de maatregelen onttrekt, je niet vrijwillig laat testen, laat staan vaccineren, dan behoor je tot de kreupelen, ofwel de outcast. Dan is het jouw schuld dat gezonde en kwetsbare mensen ziek worden. Hoe ongelofelijk dat moge klinken, de meeste mensen geloven daar inmiddels heilig in. En probeer daar maar eens mee te leven.

De ware weg

De enige weg die we kunnen bewandelen is de weg naar binnen om te voelen wat onze waarheid is. Jouw voertuig is een prachtig instrument dat feilloos reageert op datgene wat jij erin stopt. Ik heb het niet alleen over datgene wat je eet, maar veel meer over dat wat jij denkt. Velen van ons begrijpen niet dat gedachten krachten zijn die zich ter plekke manifesteren. Ik heb her hier niet over dwangmatige positief moeten denken, integendeel. Wanneer je de waarheid durft te zien en jouw denkbeeldige vijand in de ogen durft te kijken, kom je erachter dat je al die tijd jouw eigen vijand was.

Liefde is Al wat Is

Zij die van de daken schreeuwde dat ze nooit een prik wilde, zit tegenover mij. Ze werkt in de psychiatrie en verloor het contact met man en kind. Zij stonden lijnrecht tegenover elkaar. Ze voelde zich afgewezen en veroordeeld door collega’s. Langzaam maar zeker voelde ze zich verdwijnen in een diepzwart gat en ze dacht: ‘Als ik dan toch dood moet gaan, dan liever met mijn geliefden om me heen.
Ik luister met een open hart. Al mijn vooroordelen smelten als sneeuw voor de zon. Ik voel mededogen en sla mijn armen om haar heen. Ik zie haar ontspannen en volledig transformeren. Het gaat er niet of we wel of niet geprikt zijn. Het gaat erom dat we in liefde met elkaar kunnen zijn. We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar op zijn minst kunnen we leren naar elkaar te luisteren en elkaar respecteren. De eerste vraag die we zouden moeten stellen is niet: ‘Ben jij wel of niet geprikt’, maar ‘Wat heb jij nodig’.
Ware liefde, ware vrijheid is het hart dat klopt in ieder van ons en dat ons onlosmakelijk met elkaar verbindt.

Het uur van de waarheid

En dan word je wakker. De tijd dat jij nog in sprookjes geloofde die anderen je vertelden is voorbij. Jij wandelt vol vertrouwen jouw unieke pad. Dat pad heeft niets te maken met iets te willen bereiken maar veeleer met dat te zijn wat jij altijd al was: Goddelijk en grenzeloos en in alle opzichten uniek. Er is geen tweede zoals jij.

Trouw blijven aan jezelf opent de poort naar de hemel. Niet na je dood, maar op dit moment. Zodra je je beperkingen accepteert, ontvouwt zich ruimte binnen die beperkingen en kun je beginnen om jouw hemel op aarde te vestigen.

Een kleine achtertuin wordt een paradijs van oneindigheid wanneer jij het centrum durft te zijn, in plaats van de begrenzing te vormen.

De tijd is nu

Onderzoek en doorvoel jouw angst. Word heer en meester over jouw leven. Wees dankbaar voor Al wat Is. Maak van jouw lichaam jouw tempel. Binnenin jou ligt de wijsheid van eeuwen verborgen: de kracht van jouw ziel, jouw ware zijn. Open je hart als een lotusbloem en jouw innerlijke kracht zal de wereld transformeren.

Geverifieerd door ExactMetrics