Geboren als Goden

door | 7 november 2023 | Inspiraties | 17 reacties

Agenda

Het is niet het duister maar het licht in ons wat we het meeste vrezen

We worden geboren als Goden. Op het moment dat we onze intrede doen in de wereld van de tienduizend dingen begint de omgeving ons te vertellen dat we alles behalve volmaakt zijn. Aan de basis hiervan ligt de erfenis van een eeuwenoude religie welke niets te maken heeft met de leringen van de meester Jezus. We beginnen al snel te geloven dat we zondig en onvolmaakt zijn. Dat we nooit goed genoeg zijn, wat we ook doen. Om de pijn van het schrijnende verlies niet te hoeven voelen, vullen we onze leegte met alles wat denkbeeldig en zichtbaar is. We dalen steeds verder af in de wereld van de versluiering, de wereld van de tienduizend dingen. Langzaam maar zeker vergeten we onze afkomst. Het beeld van imperfectie wordt onze waarheid waar we onze identiteit aan ontlenen. Maar dit alles heeft niets te maken met datgene wat we waarachtig zijn.

Goed en kwaad

We beginnen ons meer en meer met de vorm te associëren en vergeten dat we geboren zijn als Goden. Dat we Licht zijn. Pure Liefde waaruit alle vormen tevoorschijn komen. We benoemen het ene als goed en het ander als kwaad. We vergeten dat goed en kwaad zijden zijn van één en dezelfde medaille. We leren dat er vrienden en vijanden bestaan, goede en slechte mensen. We leren dat we moeten wedijveren op alle niveaus om de beste te zijn. Cijfers bepalen onze identiteit. Onder het mom van goed willen zijn doen we de meest vreselijke dingen. We veroordelen en labelen ieder die anders is en ieder die anders denkt. Dat kan variëren van terrorist, tot crimineel, tot narcist of autist. Het maakt niet uit. Als maar duidelijk is dat wij gelijk hebben. Dat wij goed zijn en zij fout. Het ego smult hiervan.

Spiritualiteit

We scharen ons onder een nieuwe religie en volgen workshops om iets te bereiken en gaan in therapie om onszelf te verbeteren. Maar er valt niets te bereiken. Er valt niets te verbeteren want we zijn sowieso al de beste versie ooit. Spiritualiteit is niets anders dan ontdekken wie we in wezen zijn. Spiritualiteit is niets anders dan jezelf te zien in alles en iedereen. Spiritualiteit is niets anders dan verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven en alles omarmen wat op je pad komt. Spiritualiteit is de realiteit zien zoals die zich aan je voordoet zonder daar een etiket op te plakken. Spiritualiteit is niets anders dan oprijzen uit de as en staan voor jouw waarheid zonder die aan anderen op te dringen. Op het moment dat je ontdekt dat je niet langer aan jezelf hoeft te sleutelen omdat de kern van jouw wezen in alle opzichten volmaakt is, puur Licht en zuiver Liefde is, zie je iedere creatie, ieder levend wezen als een deel van jouw zelf. Je oordelen verdwijnen. Jij bent het levende water dat alles in en om jou heen bevrucht zonder dat daar nog woorden aan te pas komen. Het wordt stil in jou.

Verslaafd

Tot die tijd is het leven op aarde een waar slagveld. We zitten letterlijk in de oorlog of verklaren de oorlog aan onze leefstijl. We bepalen of we moeten eten en wat we moeten eten, wat we moeten voelen, hoe we ons moeten gedragen om niet buiten de boot ofwel buiten de matrix te vallen. We dompelen ons onder in de wereld van de vergetelheid door verslaaft te raken aan seks, drugs en rock en rol en bestrijden allerlei denkbeeldige vijanden die we eerst in het leven roepen zoals kanker, drugs, narcisme en trauma’s. Kortom, de weg is eindeloos. We raken niet alleen verslaafd aan medicatie en aan processen, we raken volledig de weg kwijt.

We kunnen ons niet meer verwonderen, we kunnen God niet meer zien in al haar creaties. We projecteren een denkbeeldige hemel buiten onszelf en koesteren het drama van af gescheidenheid. Want wie zijn we in godsnaam zonder drama. Niets dus. Maar in dat niets rust de eeuwigheid.

Stilte

Het antwoord ga je niet vinden met je verstand. Niet in diëten, niet in therapieën, niet in de buitenwereld. Die schat ligt diep verborgen binnenin jouw Zelf. Die schat kun je pas vinden op het moment dat je niet langer jouw geluk zoekt buiten jouw zelf. Je begint het spel der illusies te doorzien. Je gelooft niet langer in sprookjes. Je wordt weer dat onschuldige kind, een nieuwsgierige en kritische onderzoeker. Kennis in je hoofd proppen brengt je steeds verder weg van de waarheid. Stilte is de poort naar ware kennis en vrijheid.

Tempel

Geluk wat gebaseerd is op de buitenwereld is vluchtig en vergankelijk en heeft niets te maken met het ware geluk. Want dat zit in jou. De hemel is in jou. Om die te ervaren moet je het lef te hebben om je los te maken van de kudde.
Ik trek mij terug in mijn eigen tempel, in de omhullende en koesterende liefde van het hart. Ik ben stil en luister. Ik oordeel niet over datgene wat ik voel en ervaar maar laat alles oplossen in de eeuwige bron van heelheid. Ik ben zelfvoorzienend en heb een enorm zelf genezend vermogen.
En zie we beginnen onszelf steeds meer lief te hebben en te omarmen. Er ontstaat ruimte, er ontstaat vrijheid. Mijn heelheid weerspiegelt zich in alles en iedereen. Ik laat me niet afleiden door rampen in de buitenwereld. In het hart van de schepping is alleen maar eenheid.

Zonder schuld

Het is vandaag precies zes weken geleden dat ik geopereerd werd aan een gebroken heup. Best heftig. Mijn creatieve stroom werd abrupt gestopt. Aangezien er niet zoiets als schuld bestaat, kon ik niemand beschuldigen. Ik wist uit ervaring – 28 jaar geleden ging ik jarenlang door een soortgelijk proces van operaties en heling – dat mijn spirit op geen enkele manier aan banden te leggen is.
Ik ben grenzeloos bewustzijn. De wereld is in mij. Ik ben de wereld.

Omdat ieder mens in wezen perfect is ben ik opgehouden therapeut te zijn. Ontwaken heeft alles te doen met bewustzijn. Er valt niets te verbeteren. Ik kan slechts in alle eenvoud een voorbeeld zijn door het leven in al haar diepte te leven en te durven staan voor datgene wat ik Ben. Een soort van Levenscoach dus.

De weg bewandelen heeft niets te maken met datgene wat we doen. Het heeft alles te maken met jezelf te leren liefhebben met alles wat in jou is. Met het lef om op te staan en datgene te leven wat we in wezen zijn. We zijn meer energie dan materie. Alleen door ons voorbeeld, alleen vanuit dit zijn kan er een nieuwe wereld geboren worden. Dat is het zielsverlangen van ieder mens. Er is niets waar we meer naar verlangen dan naar de Liefde zelf. Er is niets waar we meer angst voor hebben. Maar we zijn Liefde. Alles komt voort uit het Niets, de bron van creatie die we Liefde ofwel God noemen, welke zichzelf voortdurend schept in zichtbare vormen om dan weer op te lossen in het eeuwige Niets.

Wonderen

Nee, ik ben niet stilgevallen toen ik van mijn zadel werd gelanceerd. Ik heb de stilte omarmt en heb me wederom verdiept. Mijn zichtbare stroom van lezingen en ontmoetingen is ogenschijnlijk tot stilstand gekomen. Maar de Liefde in mij vraagt om uit te stromen en ontvangen te worden. Om wakker te schudden, om aan te raken en te omarmen. Dat gebeurde overal ter wereld waar ik mijn voeten op de grond mocht zetten en dat was Vlissingen bij uitstek. Ook al is de energie op ons basisplekje volledig getransformeerd, hier is die ruimte niet. Het zou me dus niet verbazen dat we, wanneer mijn lijf er aan toe is, wederom het campertje gaan pakken.

Ik geloof in wonderen en open mijzelf voor en fijne basisplek in Vlissingen waar voldoende ruimte is voor Giri en mij. Waar mijn energie zonder beperking kan stromen. Ik laat los – Ik laat God. Ik kwam niet naar de aarde om mezelf te vinden. Mijn zijn vraagt erom mijn verworvenheden, mijn wijsheid, de wereld in te laten stromen en mensen letterlijk of figuurlijk te raken door mijn schrijfsels, mijn boeken, mijn lezingen.

Instrument

Zoals altijd laat ik me leiden. Ik ben een instrument in Gods handen. Voor minder ga ik niet. Heb je een therapeut nodig om te functioneren in de  buitenwereld dan ben je bij mij niet aan de juiste deur. Wil je een duwtje in de rug om jezelf in diepte te leren kennen en ben je bereid je oude ik te offeren in het vuur van de Liefde dan ben je aan het juiste adres.

Ik vraag geen geld maar sta open voor een gezonde energie uitwisseling. Je kunt mijn boeken lezen, kopen en uitdelen. Je kunt een donatie storten voor onze jongens vluchtelingen. Maar mijn grootste vreugde ligt in het weten dat jij het lef hebt om jouw eigen waarheid te leven en de wereld een stukje mooier te kleuren. En jouw waarheid hoeft niet per definitie mijn waarheid te zijn.

Onderzoeker

Geloof nooit wat een ander jou verteld. Stop met het koesteren van herinneringen die je weerhouden om Levend, om hier en nu te zijn. Wees nieuwsgierig als een kind. Wees die eeuwige onderzoeker en hecht je niet aan resultaat. Het leven is continue beweging en voortdurend in verandering. Wat vandaag wetenschap en waarheid is, is morgen niets meer en niets minder dan geschiedenis ofwel gebakken lucht.

Maar één ding is zeker. Jouw licht zal steeds sterker gaan stralen. Al stort het beeld van de materiele wereld ogenschijnlijk in elkaar, jij weet dat je meer energie bent dan materie en je wordt een gelukkig en tevreden Mensch.

Om Shanti,
Yasmin, 7 november 2023

Mededelingen

Schatgraven met Yasmin via Zoom Logo Yasmin

  • Vanaf nu iedere dinsdag van 19.30-21.00 uur
  • Wachtkamer open 15 min. voor aanvang
  • Toegangslink op homepage Website (jaargeldig)
  • Delen mag
  • Aanmelden niet nodig

Privé Zoomsessie Diepzielduiken op basis van donatie:
– zie agenda

Contact Agenda Aanmelden Blog

De Vluchteling – een ramp of een mogelijkheid

door | 9 september 2023 | Inspiraties | 11 reacties

Agenda

Op het moment dat ik jou in je ogen kijk is er niet langer een ik en een jij

Mijn maatje Giri en ik waren vijf winters bij de vluchtelingen. We zagen alle kampen in Griekenland, bezochten onderweg onze mensen in Parijs, Italië en Duitsland en op verzoek schreef ik het boek ‘Volk van mijn VOLK’ – gezicht achter de vluchteling.

Naar aanleiding van mijn interview met De Andere krant werd mij gevraagd wat ik van Ter Apel vond. Het is een rode draad in onze geschiedenis dat we vanuit angst en onwetendheid een zondebok zoeken buiten ons zelf  voor situaties die we niet in de hand hebben en niet kunnen verklaren. Zo gaven wij de Joden de schuld toen de pest uitbrak en nog geen 500 jaar geleden vonden er in Westerwolde – vlak bij Ter Apel – op grote schaal heksenverbrandingen plaats. Op dit moment projecteren we onze onvrede met de huidige situatie op de vluchtelingen.

Hoewel ik al tig jaren boeken schrijf en een soort van bewustzijn coach ben realiseer ik me dat ik de vluchteling niet los kan zien van dit proces. Omdat ik geen mening kan hebben van horen zeggen ga ik met Giri een kijkje nemen.

Ter Apel

Het kamp ligt buiten het dorp en biedt plaats aan 2000 vluchtelingen. Iedereen die asiel zoekt moet zich hier melden bij het IND. Vanuit het COL – Centrale ontvangst locatie – worden zij naar andere kampen gebracht of begeleid door het COA – Centraal Orgaan opvang Asielzoekers. De zg. veilige landers – in de volksmond gelukzoekers – verblijven in een apart gedeelte en krijgen een versnelde asielprocedure. Vorig jaar zomer kon Ter Apel de hoeveelheid vluchtelingen niet aan en leefden er zo’n 700 mensen in tenten buiten het kamp. Deze situatie is godzijdank achter de rug.

Rondleiding

Ik ontmoet prachtige mensen aan beide zijden. Er gebeurt iets wat niet gebruikelijk is. We krijgen een twee uur durende rondleiding in het kamp. De sfeer voelt vele malen beter dan buiten de hekken. Alles is tot in de puntjes verzorgd. Dat is even iets anders dan wat wij gezien hebben in Griekenland! Aan kind en volwassene is gedacht. Je kunt spelen, naar de schoolbanken of zelfs werken op eigen terrein of daarbuiten.
Maar er is ook een andere kant. Dat zijn de zogenaamde veilige landers. Veelal mensen uit Noord Afrika. Ik herinner ze van Lesbos.

Wij zijn de wereld. Wij creëren onze eigen werkelijkheid. Alles wat we niet willen, alles waar we tegen vechten, alles waar we bang voor zijn manifesteren we in de buitenwereld en dit wordt onze zichtbare werkelijkheid. Naarmate we ons hart openen verdwijnt onze angst voor verlies. We oordelen minder en onze waarneming verandert.

De verveling van een over gereguleerde maatschappij maakt ons lui en vadsig, doodt onze creativiteit en maakt dat we niet meer zelfstandig kunnen denken. We hebben weerstand nodig om te groeien. Kijk naar de natuur. We worden groot en sterk door ons lichaam weer zelf te gaan bewonen en te gaan voelen wat het nodig heeft, i.p.v. klakkeloos de regels te volgen. Hoe meer we in contact komen met de wijsheid van ons lichaam, hoe meer we ons gaan verwonderen. We voelen wanneer er gevaar dreigt en gaan daar intuïtief naar handelen. Ik ervaarde dit in Kashmir. Mijn instincten werden wakker, mijn vertrouwen groeide en ik wist intuïtief wanneer er gevaar dreigde.

Ons mobieltje bepaalt of het weer goed genoeg is om naar buiten te gaan. We begrijpen niet dat we van elke situatie iets moois kunnen maken als we daar voor kiezen en ophouden met zeuren en kniezen. Tikkertje spelen in de regen is verfrissend en leuk en houdt je jong en levendig.

Vanaf het moment dat ik mezelf ging omarmen opende ik mijn hart en kreeg ik oprechte ruimte voor de ander. Liefde is de helende kracht. Het kind in ons ontwaakt. We worden levendig, nieuwsgierig, we willen spelen, zelf onderzoeken, grenzen verleggen en de ware wereld ontdekken. Dus ook de wereld in en achter de vluchteling. We spreken ze aan en ontdekken dat vluchtelingen gewone mensen zijn, net als jij en ik. Dat er oorlog woedt in hun land of dat de armoede zo bitter is dat er niet veel anders overblijft dan je geluk elders te beproeven. Gingen wij daarom in het verleden niet naar Australië, Nieuw Zeeland en Canada?

Gelukzoekers

Ja er zijn problemen. Een kleine minderheid, minder dan 5 procent, die we veilige landers noemen en die hun geluk door heel Europa beproeven omdat ze nergens welkom zijn. Opsluiten en straffen heeft nog nooit gewerkt. Ze de straat opgooien is geen oplossing. Vraag me niet wat dan wel. Dat zullen we mogen uitvinden door in contact te treden en deze mensen te behandelen als mensen. In ieder mens schuilt een smetteloze ziel. Er is een oorzaak waarom mensen ontsporen.

Zolang wij vinden dat de wereld ons toebehoord en grenzen dichtgooien voor alles en iedereen die we als een bedreiging ervaren zullen wij deze situatie blijven creëren. Hoe meer grenzen we opwerpen, hoe meer regels en verboden, hoe meer mensen zullen proberen deze regels te overtreden en grenzen te overschrijden. Dat is nu eenmaal de wet van oorzaak en gevolg.

Drugsgebruik

Geen wonder dat er ook kampbewoners zijn die vluchten in de vergetelheid van de drugs. Alcohol en vooral de  onvoorspelbaarheid van de hedendaagse chemische en andere drugs zijn factoren die onze persoonlijkheid versluieren en ons gedrag negatief kunnen beïnvloeden. Het is niet meer en niet minder dan een manier om de harde werkelijkheid te ontvluchten en even te vergeten wat je allemaal achter moest laten. De pijn niet te voelen dat je niet welkom bent, dat je niet gezien wordt, dat er mensen zijn die je bespugen en uitschelden omdat je in hun ogen niet meer bent dan een hoopje stront wat hun omgeving komt bevuilen.

Wat is het toch in ons dat wij geneigd zijn altijd de negatieve kant te belichten terwijl meer dan 95 procent van de kampbewoners zich keurig gedraagt. Dat percentage is overigens niet anders dan onder onze eigen mensen. Dus petje af!

We hebben elkaar nodig. Onze vluchtelingen zorgen voor werkgelegenheid, dragen bij aan onze economie en kunnen de gaten in de arbeidsmarkt opvullen. Hoe dan ook, voor we oordelen zouden we een dagje in hun schoenen moeten staan, bij voorbaat in een kamp in Griekenland of Italië, om een beetje begrip te krijgen voor het onmenselijke van hun situatie. Niemand van ons zou dit verdragen. Terwijl alleenstaande mannen dit jaren moeten verduren. Geen wonder dat ze af en toe op de vuist gaan. Zou ik ook doen.
Maar wanneer deze mannen Oekraïners zijn gaan plots alle grenzen open. In no-time hebben zij onderdak en werk. Het is overduidelijk dat we met verschillende maten meten.

Projectie

Ik  begrijp dat ik anders denk, anders kijk, anders voel dan de gemiddelde Nederlander. Het verschil is dat ik het kwaad in mezelf drastisch onder de loep heb genomen en het niet langer hoef te projecteren op de buitenwereld. Nog sterker, door de diepte van dit proces heb ik ontdekt dat er geen afstand bestaat. Ieder mens, alles wat ik zie en ervaar is een afspiegeling van mijn binnenwereld. Gedachten zijn krachten. Naar gelang mijn intentie en mijn focus creëren mijn gedachten ziekte, haat, dood en verderf of scheppen zij vreugde, liefde en schoonheid.

Het is onmogelijk om van anderen te houden als je niet van jezelf houdt. Het gaat erom alles in het leven te omarmen zonder daar labels op te plakken als goed of slecht. In deze aardse dimensie hebben wij dualiteit nodig om onszelf te kunnen spiegelen en te ontdekken wie wij in wezen zijn. Naarmate ik mezelf onderwerp aan kritisch zelfonderzoek, word ik steeds stiller van binnen en kijk ik vol verwondering naar de schepping die zo goddelijk volmaakt is. Ik ben dankbaar dat ik in vrijheid kan leven. Kan beslissen of ik wel of niet geprikt wordt. Kan beslissen of ik mijn leven deel met een man of een vrouw of met beiden. Kan beslissen met wie ik me wel of niet wil verhouden. Kan beslissen of ik wel of niet wil eten. Ik ben weer nieuwsgierig als een kind. Ik wil de wereld ontdekken. Grenzen verleggen. Mezelf verrijken door de ander in mijn hart te sluiten. Ik ga regelmatig op mijn bek. Maar ik sta weer op en niets weerhoudt me om het leven in al haar volheid te leven.

Word als kinderen

Geloof niets van wat ik zeg. Wees een onderzoeker. Stap naar een vluchteling. Kijk hem in de ogen en zie hoe hij openbreekt omdat hij gezien wordt. Dat is het verlangen in ieder mens. Dat is het begin van heelheid. Heelheid in jou en heelheid in de ander. De wereld is van iedereen. Wij hebben nergens recht op. We zijn mateloos bevoorrecht.

Ik sta op de markt met twee prachtige Afrikaanse vrouwen. In de kinderwagen ligt een pikzwart jochie van vier maanden. Zijn ogen haken zich in de mijne en laten me niet meer los. Ik ben volledig in de ban. Zie de volheid en de leegte in zijn ogen die uitsluitend liefde uitstralen. Ik mag hem vasthouden. Voel zijn lichaampje verkrampen als hij boven de kinderwagen uitstijgt. De wereld is nog te groot voor hem.

Vluchtelingen zijn ons gegeven als een mogelijkheid. Je kunt ze in je hart sluiten of buitensluiten. Het resultaat is een wereld van verschil. Ze zijn daar in Ter Apel. Ze brengen een stukje levendigheid, een stukje kleur in een statige omgeving. Ik zie wat weinigen kunnen zien. Een groot deel van de bevolking opent zich naarmate het ongekende meer gekend wordt. Ongepland en ongemerkt vind er een stukje integratie plaats. Ik zie het geduld van de vrouw achter de kassa als ze een broer en een zus uit Syrië alle ruimte geeft om hun ding te doen ook al staan er mensen te wachten.

De knul kijkt om. Hij kijkt me recht in mijn ogen. Ik glimlach. De hemel breekt open. Hij stelt me voor aan zijn zus. We omarmen elkaar. Mijn hart is zacht en open. Ik voel me blij en warm.

Mijn hart openen voor anderen is een geschenk. Ik word er beter van. Meer Mensch. Elke dag opnieuw. Familiebanden en vaste vriendengroepen zijn voor mij ongekend. Ik kies er niet voor om slachtoffer te zijn maar het leven te leven met al haar beproevingen en uitdagingen. Zoals Kahlil Gibran in ‘De Profeet’ zo mooi verwoordt: Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn je gegeven om ze een poosje te begeleiden en dan mag je ze in Liefde loslaten om ze uit te laten vliegen. Zij hebben recht op hun eigen leven. Ik ontdekte dat ik evenveel van andere kinderen kon houden en zo werd ik een oermoeder voor vele grote en kleine kinderen.

Vandaag zijn zij op de vlucht – morgen kun jij dat zijn

Wij vluchten voor onszelf. Omdat we niet stil durven te zijn. Niet durven te voelen WIE of beter gezegd WAT we zijn. Omdat we niet willen weten dat er geen verschil is tussen ik en jij. Niet willen weten dat we niet beter – maar ook niet slechter – zijn dan wie dan ook. Naarmate mijn hart zich opent,  plopt mijn ware natuur meer op. Ik ervaar vrede en vreugde binnenin mijzelf en kan ieder mens zien in haar ware essentie. We zijn allemaal onderweg. Niemand uitgezonderd. Het is de weg die we bewandelen van weten en wijsheid -het pasgeboren kind- naar vergeten en ego, naar het ontrafelen van onszelf, naar wakker worden om in alle naaktheid en in volle glorie weer tevoorschijn te komen als de godheid zoals het universum ons heeft bedoeld. Door onszelf te ontvouwen leggen wij het fundament voor een nieuwe wereld waarin plaats is voor iedereen. Ogenschijnlijk is er niets veranderd. En tegelijkertijd is er niets meer hetzelfde.

Wist je trouwens

Dat voor alleenstaande Afrikaanse mannen de belangrijke persoon in hun leven hun moeder is…

Ben je nieuwgierig geworden naar het gezicht achter de vluchteling lees dan mijn boek Volk van mijn VOLK of kijk de filmpjes onder vluchtelingen op mijn YouTube kanaal.

Inspiratielezing in september
  • 13 september St. Oedenrode
  • 20 september Kloetinge

OF wil je een inpiratiebijeenkomst organiseren
– zie agenda

Contact Agenda Aanmelden Blog

Podcast met Leon

Verleden wordt heden

door | 26 maart 2023 | Inspiraties | 8 reacties

Agenda

We zijn de totale leegte die de totale volheid in zich draagt. In onze fysieke manifestatie zijn we licht zowel als donker. Zolang we het donker in onszelf niet kunnen omarmen en op de buitenwereld blijven projecteren, zullen we de poort naar heelheid en innerlijke vrijheid niet binnengaan. Dat vraagt slechts om één ding. Dat vraagt om niets te zijn.

Haar naam is Jacobine en hoewel ze mijn boek aanvankelijk niet wilde kopen omdat ze alles al weet, heeft ze het in één ruk uitgelezen. Ze zegt nadrukkelijk dat ze niets nieuws heeft gelezen. Ik herken haar weerstand. Inmiddels weet ik dat het niets met mij als persoon te maken heeft. Het is mijn frequentie, de energie. Klopt, niet iedereen houdt van mijn directheid. We zijn er nog niet aan gewend onze maskers te laten vallen. Maar voor velen is het een verademing. Ja zelfs een bemoediging.

Parel

Mijn gedachten gaan terug in de tijd naar Lisa in België. Na de publicatie van mijn eerste boek maakte ik een afspraak met haar om in haar centrum cursus te geven. Ze was onze afspraak finaal vergeten. Ik liet mijn boek Weg naar het Licht achter en Giri en ik vertrokken zonder spijt en zonder cursusruimte. Ik begon er al een beetje aan te wennen dat mijn boek, wat in no time in de top vijf stond en binnen een jaar in Amerika en Duitsland op de markt was, de nodige weerstand opriep. De meest gerenommeerde uitgever in spiritueel werk wilde mijn boek onder geen beding uitgeven. Toen uitgever David Schors het begon te lezen ging hij die nacht niet naar bed en was hij ervan overtuigd dat hij een parel in handen had. Gezien de hoeveelheid fanmail en het enthousiasme van boekwinkels en lezerspubliek zou dat wel eens waar kunnen zijn.

Onbevangen

Een aantal jaren later kreeg ik de opdracht om mijn uitgever los te laten en zelf mijn boeken uit te gaan geven. Ondanks het hardnekkige verzet van mijn ego ging ik uiteindelijk overstag. En zo brak er een nieuwe leerweg aan en stond ik samen met mijn maatje Giri op beurzen, gaf ik lezingen, etc.
We gingen naar de Kiyari Beurs in België. Plots stond Lisa voor mijn kraampje. Ze keek me onbevangen aan. ‘Wanneer kom je. Ik ben er helemaal klaar voor’.
We gingen samen een intens avontuur aan. Een avontuur met ongekende hoogtes en dieptes en de nodige confrontaties. Het ego laat zich niet zomaar aan banden leggen. Daar waar wij innerlijk transformeerden veranderde het hele veld rondom ons. Alle cursisten en alle geliefden werden meegenomen in de grenzeloze energie die Liefde heet.

Na Lisa waren er nog tientallen die met een grote boog om mij en mijn boeken heen liepen. Tot op de dag van vandaag kwamen velen na jaren terug om me te vertellen dat ze nooit meer die Liefde hadden ervaren die ze toen gevoeld hadden. Zij werden mijn trouwste supporters.

En natuurlijk waren er even zovele zielen die mijn energie en mijn directheid omarmden. Zij kwamen naar workshops en lezingen en gingen in de rij staan voor een knuffel en een boek. Mijn boeken werden de basis waarop hun nieuwe zijn zich kon ontvouwen. Voor een aantal zo radicaal dat ze hun oude zekerheden loslieten en een nieuw leven begonnen, zoals Peter die nu met zijn gezin in Valencia woont. Maar eerlijk is braaf. Het grote publiek was niet voor mij. Ik begrijp dat inmiddels maar al te goed. Spiritualiteit werd voor velen het nieuwe speeltje. Een manier om te ontsnappen uit de boze buitenwereld door veiligheid en warmte te zoeken onder gelijkgestemden. Een wedren om zo snel mogelijk verlichting te bereiken. Kortom het was niet anders dan hetgeen we probeerden te overstijgen.

Niet weten

Om de weg te bewandelen moeten we alle ideeën, elke vorm van religie, alle aangeleerde methodes en onze gebondenheid aan mijn en dijn achter ons laten. Naarmate we groeien in bewustzijn ontdekken we dat we niets weten. We ontdekken dat er niets valt te bereiken en dat we alles, maar dan ook alles wat we eens voor waarheid hebben aangenomen moeten ontmantelen in het vuur van de liefde. Veiligheid, zekerheid en ware vrijheid zijn uitsluitend te vinden in onze binnenwereld. Het is de potentie en de frequentie van onze ziel.

Ik noem haar voor de zoveelste keer Cora. ‘Ik heet Jacobine’, zegt ze. Ik weet echter dat dit niet voor niets gebeurd.

‘De meeste mensen die jouw boek lezen begrijpen er niets van’, zegt ze. Ik schiet in de lach. Dit hoorde ik vijfentwintig jaar geleden ook al. Ik denk met een liefdevolle glimlach terug aan Freek Simon die mij uitnodigde in zijn baanbrekende Programma Tros-Perspectief. ‘Yasmin’, zei hij, ‘jouw boeken zullen de wereld veroveren wanneer de tijd daar rijp voor is’.

Voor alles is een juiste tijd

De geschiedenis herhaalt zich. Mijn boeken zijn niet voor iedereen. En dat is helemaal okay. En ja, ik had naam kunnen maken als ik naar Amerika had gekund. Helaas ging dat niet. Mijn lichaam liet het afweten. Achteraf bezien kan ik alleen maar dankbaar zijn. Ik ben geen pion geworden in het speelveld van goed, beter, best. Uiteindelijk gaat het leven uitsluitend om ervaring. Om trouw te zijn aan je eigen waarheid. Om de weg die je bewandelt en niet om de hoeveelheid boeken die je verkoopt.

Wees stil en weet

Dus ik schrijf niet voor de massa. HET schrijft door mij voor die Eenling wiens ziel besloten heeft om wakker te worden en de weg te bewandelen met alle uitdagingen die erbij horen. De Eenling die de moed heeft af te dalen in de duistere kamers van de hel omdat vluchten niet meer kan. Die Eenling die langzaam maar zeker de weg naar binnen durft te verkennen om te ontdekken dat ware vrijheid het midden is tussen licht en donker. Dat waarachtig geluk niets te maken heeft met materie, met doen en met status, maar alles met pure eenvoud en de kracht van Zijn.

Goddelijke perfectie

Het leven wordt steeds eenvoudiger. Voor de buitenwereld lijkt het alsof we niets doen. Maar op een ander level vindt het ware leven plaats. We doen zonder te doen en worden zoals we aanvankelijk zijn bedoeld. De scheppers van ons eigen universum. We omarmen Al wat Is. Vechten niet tegen kernenergie en zijn niet voor het milieu. We maken ons niet druk om wat we eten of niet eten. We eten wel of niet. En als we eten genieten we daarvan. We zijn niet meer bezig onze leegte te vullen met allerlei hebbedingetjes en avontuurtjes. We weten dat alles goddelijke perfectie is ook al begrijpen we het niet altijd. We weten dat het leven niet valt te beredeneren of te beheersen, laat staan te begrijpen. We stoppen met discussiëren en kijken met mededogen naar een wereld die worstelt met haar identiteit zonder daar iets aan te willen of te kunnen veranderen. Kortom voor de economie zijn we waardeloos geworden. Maar het universum maakt een vreugdedansje.

Vrijheid

De prijs die we betalen kan onmenselijk hoog zijn. Keer op keer moest ik alles wat me dierbaar was loslaten. Ik raakte mijn gezondheid kwijt. Mijn hele familie, inclusief mijn kids. De pijn was niet gering. Maar de wonden zijn gelikt en geheeld. Mijn gezondheid is beter dan ooit, mijn hart nog meer open dan voorheen. Ik draag ogenschijnlijk dezelfde maskers. Ik ben me ervan bewust en verbind me er niet meer mee. De hele wereld is in mij. Ik ervaar een vrijheid die ik nooit eerder ervoer. Ik heb niets en niemand nodig om gelukkig te zijn. Ik bezit niemand en ben niemands bezit. Ik ben die ik BEN en in liefde verbonden met alles en iedereen.

Mijn zijn en mijn boeken mogen soms een zaadje planten in het hart van een andere mij. Wanneer dat zaadje tot bloei gaat komen is niet aan mij. Ik ben niet de grote redder. Ik ben niet de goeroe. Ik ben het grote niets waaruit alles ontspringt. Iedereen ontwaakt op het juiste moment.

Joods

Er is iets veranderd in de energie van Jacobine en plotseling onthult ze dat ze Joodse is van geboorte. De familie van haar moeders kant is omgekomen in de tweede wereldoorlog. Ik omhels haar en erken haar Joods zijn. Ik herken hiermee mijn eigen Joods zijn. Hoe heler we worden in ons zelf, hoe meer we begrijpen dat we alles zijn. Dat we verbonden zijn met iedereen en dat de wereld binnen in ons de leegte is die zich buiten ons ontvouwt in alle volheid. En plots weet ik waarom ik haar steeds Cora blijf noemen…

Er vindt heling plaats op een dieper level. De oude banden die ons verbinden worden opgeschoond en versterkt. Hoe mooi kan het leven zijn als je jezelf durft te openen voorbij de weerstand en het onbekende en je voor je geluk niet langer afhankelijk bent van anderen.

Wie ben jij

Ik zit te schrijven op mijn telefoon in een strandtentje met uitzicht op zee en ben me totaal niet bewust van mijn omgeving. Plots word ik aangesproken door twee koppels uit België. Een stralende Patrick doet het woord. Zij hebben me lange tijd geobserveerd en zelfs foto’s van me genomen. Ze zijn aangeraakt en onder de indruk van mijn energie. Wie ben jij? Ik ben niets. Maar vanuit dat niets ben ik verbonden met Al wat Is en schrijf ik boeken die de ziel beroeren. ‘Geen wonder die energie van jou’, zeggen ze stralend. Intense omhelzingen volgen. Een versmelting van energie. Zonder dat ik daar maar iets van merk wordt het personeel er in meegenomen. De vier praten er nog dagen over. Willen contact opnemen. En dan is er stilte. Een stilte die zolang gaat duren als zij nodig hebben om het zaadje te laten wortelen.

Om Shanti
Yasmin

Mededeling

Begin april ga ik terug naar Schijndel. Het is zoals het is en het is goed. Ik ben dankbaar voor deze drie-en-een-halve maand waarin mijn leefwereld bestond uit ALL-een zijn op mijn zolderkamertje en elke dag dezelfde uitbundige zee. Uit intense ontmoetingen en af en toe een activiteit. Een stilte die steeds dieper in mij wortelde gepolijst door storm, regen, wind en zon en vooral heel veel liefde, ruimte en ongekende vrijheid.

En ja lieve C en J mijn overige boeken zijn uitverkocht maar nog steeds beschikbaar als E-book of 2e hands via www.yasminverschure.nl/boeken
En ja je kunt me uitnodigen voor een lezing als je die wenst te organiseren en mijn boeken uitdelen als geschenk. Zeer welkom. Wees niet verbaasd dat ze niet altijd met een open hart ontvangen kunnen worden…
– Voor het komende programma klik je hieronder op agenda

 

Contact Agenda Aanmelden Blog

De lege stoel

door | 9 maart 2023 | Inspiraties | 7 reacties

Agenda

Het is een kleurrijk gezelschap op mijn laatste lezing in Vlissingen. Van een prachtige dertigjarige dakloze vrouw die ik deze dag langs de boulevard ontmoette, tot de spirituele zoeker en een enkeling die het meent te weten.

Weten heeft doorgaans weinig of niets te maken met de energie zijn en leven. Nog sterker, het weten kan je aardig in de weg zitten. De reis begint met alles overboord te gooien wat je meent te weten zodat je een leeg vat kunt worden voor universele waarheid. Zolang je jezelf nog verschuilt achter een vorm van religie of nieuwe-tijds-denken ben je nog niet afgedaald in de diepe wateren van je authentieke ziel en ben je nog geen Eenling geworden.

Tegenover mij zit een vrouw die zich zo te zien niet helemaal op haar gemak voelt. Naast haar is een lege stoel. Een stoel die ik niet weg mocht zetten omdat er iemand uit de ongeziene wereld kenbaar maakte aanwezig te willen zijn. Wie of wat is voor mij nog een raadsel.

Hedendaagse spiritualiteit is evenzeer een concept om te vluchten in de wereld van de tienduizend dingen als de jacht op materiele zaken. Een imago waar we anderen mee menen te moeten helpen en onszelf buiten schot kunnen houden. Helaas is de tijd voorbij dat we ons nog achter etiketten kunnen verschuilen. De ware hulpverlener heeft zichzelf bevrijdt van het hulpsyndroom en voelt zich niet meer of minder dan zijn client. Hij heeft het doen achter zich gelaten en is simpel datgene wat hij is.

Het oog van de naald

Er valt niets te bereiken. Het pad naar waarheid ofwel Samadhi is de weg zonder doel en zo simpel als het maar zijn kan. Doe niets, laat je leiden met een korte ei. Laat alles wat je ooit dacht dat jij was en waar jij je identiteit aan ontleende volledig los. Want je bent het grote niets. Oeps! En hoewel in dat niets de hele potentie van de schepping ligt besloten, is het voor een westerling niet eenvoudig om door het oog van een naald te kruipen. Het hoofd, ofwel het ego is groot en laat zich niet zonder slag of stoot aan banden leggen.

De meesten van ons weten niet beter dan dat we zijn wat we denken te zijn. Het beeld wat we van onszelf hebben gecreëerd en waarin we heilig geloven. Het beeld wat we dagelijks moeten voeden om de uiterlijke schijn in stand te houden.

Stoppen met vechten

Wanneer je zó genoeg van je zelf hebt dat je de controle niet meer overeind kunt houden, is het moment daar dat je in overgave je hoofd kunt buigen en jouw kleine ikje in handen kunt leggen van jouw goddelijke wil. Het hoofd maakt steeds minder de dienst uit en het hart neemt op natuurlijke wijze de leiding over. Het oorspronkelijke denken krijgt weer haar plaats en je laat je steeds vaker leiden door je goddelijke impulsen.

Wat als je nog maar een week te leven hebt

Plots komt de vrouw naast de lege stoel tot leven. Ze deelt het hartverscheurende proces rond het overgaan van haar tweelingzus. Door het vroegtijdig heengaan van haar zus kreeg zij de mogelijkheid om haar eigen plek in te nemen. Ze ging verhuizen en schilderen. Ik word overspoelt door ontroering en liefde en houd mijn adem in: ‘Je schildert niet alleen, jij en je zus werken samen’. En plots is het duidelijk: haar zus zit op de lege stoel.

Alleen maar genieten

‘Vanaf haar overlijden heb ik me voorgenomen om alleen maar te genieten’, zegt ze. Ik val stil. Het ware leven gaat niet over wel of niet genieten. Het ware leven gaat over het aanvaarden van Al wat Is. Willen we deze illusionaire wereld waarin we voortdurend op jacht zijn onze leegte op te vullen en onze pijn te verdringen met pijnkillers, seks, drugs en rock en rol, blijven voeden. Of is de tijd nu rijp om naar binnen te keren. Durven we in te zien dat we het ware lijden zelf hebben gecreëerd door de ontkenning van onze goddelijke afkomst, het wezenlijke in onszelf. Door onze weerstand te voeden, het leven te verdelen in goed en kwaad en te vechten tegen datgene wat we niet wensen. Kortom, het feit dat we het leven in al haar facetten niet kunnen omarmen en alles naar onze hand willen zetten is de oorzaak van het ware lijden.

Geluk is ons geboorterecht

Gelukkig zijn begint bij de simpele waarheid dat alles haar nut heeft. Dat er niets buiten ons zelf is. Dat alles zich afspeelt binnenin ons Zelf. We beginnen langzaam maar zeker te beseffen dat het nutteloos is om wat dan ook op de buitenwereld te projecteren en wie dan ook de schuld te geven. De schepping is goddelijke perfectie. Onze manier van kijken, van vorm geven en bewegen is ziek. We zijn volledig vergeten wie we zijn. Ondanks het feit dat onze uiterlijke omstandigheden beter zijn geworden, zijn we nog nooit zo ver verwijderd geweest van onze ware natuur. Nog sterker, de meeste mensen zijn volledig vergeten wie ze in wezen zijn en hebben zich volledig geassocieerd met hun  zichtbare werkelijkheid.

De waarheid in het midden

Op het moment dat we beide polen in onszelf omarmen en in het licht zetten, worden we heel. Het licht overschaduwt de duisternis. Het is onze potentie, onze ontvankelijke vrouwelijke scheppende kant die we hardnekkig hebben bevochten. Onze vrijheid, onze creativiteit die ons tot authentieke mensen, tot ware scheppers maakt. Op het moment dat we die kracht weer in onszelf initiëren en eren, laten we onze angst voor tekort en de behoefte aan de schijn van veiligheid en zekerheid los. We begrijpen dat  onze oordelen alles zeggen over onszelf en niets over de wereld buiten ons. We staan op uit het stof, worden de goden en godinnen van weleer en nemen onze rechtmatige plaats in het scheppingsverhaal weer in.

Dienstbaarheid

Dankbaar dat ik in alle eenvoud een instrument mag zijn. Hoe meer ik weet dat ik niet weet, hoe meer ik geraakt wordt door alles wat ik mag zien, mag aanraken en ervaren. En hoewel niet iedereen me aardig vindt en sommigen met een grote boog om mijn zijn en mijn boeken heen lopen, ben ik niet langer afhankelijk van goedkeuring van anderen. Ik laat me drijven door de wind, doe zonder te doen en voel me een gezegend Menschenkind.

Om Shanti,
Yasmin

Lezingen in april

Voor meer info klik hieronder op agenda: 6 april Amsterdam, 12 april St. Oedenrode, 20 april Cuyk, Hengelo datum nog niet bekend, 30 april beurs in Venray.

Mededelingen

Een diepe buiging voor Giri die al maanden in de rommel zit. Hoewel ons basisplekje in Wijbosch begin april niet helemaal klaar is, is het tijd om huiswaarts te keren. Hoewel ik me nog nooit zo vrij heb gevoeld in mijn bewegingen als in Vlissingen, laat ik in liefde alles los. Want ik ben vrijheid. Ik ben thuis waar ik ben. Als het de bedoeling is dat ik een basisplek ga krijgen in Vlissingen zal dat zeker gebeuren. Maar dit is wat het is op dit moment en het is goed.

 

Contact Agenda Aanmelden Blog

Ontwaken

door | 12 februari 2023 | Inspiraties | 11 reacties

– Foto Laura Diehl  

Agenda

Ontwaken gaat niet zonder slag of stoot en begint met het omarmen van jouw schaduwzijde. Dat deel in jezelf dat ligt te wachten om wakker gekust te worden zodat het mannelijke en het vrouwelijke binnenin jou kunnen samensmelten tot één. Wanneer je stopt het geluk in de buitenwereld te zoeken en de moed hebt om stil te zijn en naar binnen te keren, ga je ontdekken jouw leegte de volheid zelve is. Geluk is jouw geboorterecht en niet afhankelijk van uiterlijke omstandigheden.

Leegte

Ontwaken is niets anders dan jezelf ontdoen van je valse identiteit waar je mee bent opgezadeld door opvoeding, cultuur, religie en maatschappij. Datgene wat jij voor waarheid hebt aangenomen. Datgene wat ik zegt. Datgene waar je jouw identiteit aan ontleend. Datgene wat denkt dat jij een eiland bent en niet begrijpt dat er geen ik bestaat maar dat alles en iedereen met elkaar verbonden is. Dat deel in jou wat voortdurend op zoek is naar geluk in de buitenwereld en jouw innerlijke leegte probeert te vullen met drugs, drank, seks, bezittingen en vermaak. Maar niets van dit alles schijnt de leegte in jou te kunnen vullen. Nog sterker, het brengt je steeds verder van huis, steeds verder weg van jouw ware natuur.

Dit hele proces wordt handig ondersteunt door regering, samenleving en religie die ons voortdurend het gevoel geven dat we incompleet zijn en ons via de media voortdurend pushen om te kopen, te consumeren en te begeren. Alsof het leven een snoepreisje is. Zolang je denkt dat een opleiding of titel jou tot iemand maakt, hou je niet alleen jezelf maar ook de wereld voor de gek. Zolang je nog iets wilt zijn, zolang je nog iets moet doen om de wereld te redden zul je niet accepteren dat de schepping goddelijk perfect is. Dat er niemand gered hoeft te worden buiten jouw Zelf en dat jij mag leren om op een andere manier naar de zichtbare werkelijkheid te kijken.

Identiteit

Datgene wat jij in wezen bent is niets. Is leegte, ruimte, vibratie, trilling, bewustzijn of hoe je het maar noemen wilt. Oeps niets, dat is wel heel pijnlijk voor het ego. De angst je identiteit kwijt te raken en verstoten te worden uit de groep ligt aan de basis van de angst om te sterven. Alles in jou zal zich verzetten tot het niet langer kan en het water aan je lippen staat. De natuur helpt je een handje. Je krijgt aan burn-out, verliest je baan, je relatie. Je wordt ernstig ziek of je geliefde partner of kind sterft. Kortom, er wordt een wig gedreven in jouw verdedigingsmechanisme. Je wordt kwetsbaar, dus ontvankelijk voor jouw innerlijke stem. Het is letterlijk een kwestie van leren zwemmen of verzuipen. Op het moment dat je stopt met vechten ligt de hemel binnen je bereik. Die hoef je niet te verdienen. Die lag al die tijd al op jou te wachten.

Op het moment dat je niet langer kunt ontsnappen in de wereld der illusies. Op het moment dat je niets meer te verliezen hebt. Op het moment dat je voelt dat je kunt blijven therapeut-eren tot aan je dood maar dat je nooit die perfectie zult bereiken waarvan jij denkt dat je die moet bereiken. Op het moment dat je genoeg hebt om te vluchten van de ene workshop naar de andere, moe bent van het zoeken naar weer een andere goeroe, genoeg heb om jezelf te blijven verschuilen achter je maskers, ben je klaar voor de overgang.

Illusies

Je begint het spel der illusies te doorzien en je te onthechten van de wereld van de tienduizend dingen. Je weet dat er maar één weg is naar waarheid, naar ware vrijheid, en dat is de weg naar binnen. Je wordt de diepte ingesleurd en voor je het weet donder je in de diepe wateren van je ziel. Alles wat je onder het maaiveld hebt weggestopt, zodat je het lekker kon projecteren op anderen, laat zich niet langer wegdrukken. Op het moment dat je moe bent van het vechten en in overgave je hoofd kunt buigen, zijn daar plots die krachten in jou, lichtwezens of hoe je ze ook noemen wilt, die je helpen dragen.

Ontwaken is doorgaans een geleidelijk proces. Wanneer je het leven in al haar volheid durft te omarmen. Wanneer je vol-ledig de verantwoordelijkheid durft te nemen voor de godheid die jij in wezen bent, wanneer je het niet anders wilt laten zijn dan wat het is ben je op weg. Of beter gezegd dan ben jij de weg. Het ego zal alles in het werk stellen om jou in de driedimensionale werkelijkheid ofwel de matrix te houden. Kortom het zichtbare leven wat zo griezelig echt lijkt dat je je niet kunt voorstellen dat het de grootste leugen is waar we ooit in verstrikt zijn geraakt. Het bestaat niet eens. Het zit uitsluitend tussen onze oortjes.

Chaos

De amputatie van onze vrouwelijke kant ligt aan de basis van de chaos waarin de zichtbare wereld is beland. Een bewust geprogrammeerd spel wat ons langzaam maar zeker inlijft in de wereld van de slavernij en ons dwingt om kleur te bekennen. Chaos is een gevolg van controle en opent de weg naar een nieuwe orde. Ergens diep vanbinnen heb je het licht gezien en weet je dat er een kleine opening is om te ontsnappen. De stilte tussen twee woorden. De leegte waaruit alles vorm aanneemt.

Wanneer we murw genoeg zijn om niet meer te vluchten in de wereld van de 10.000 dingen, wanneer we bereid zijn om niet langer naar buiten te wijzen maar naar binnen te schouwen, zijn we rijp voor de overgang. Dat betekent ieder moment waakzaam zijn. Dat betekent de moed hebben om meedogenloos je eigen schaduwkant bij de wortels aan te pakken en het spel niet langer mee te spelen.

En plots ben je wakker. Je wrijft verbaasd je ogen uit en doorziet het spel. Je begrijpt niet waarvoor je al die tijd zo bang bent geweest. Je voelt je zo licht als een veertje en laat je drijven op de golven van de zee. Het leven wat achter je ligt was een nachtmerrie, een boze droom. Je bent vrij. Je bent een Eenling. Je bent waarachtig Jij.

Om Shanti
Yasmin

Mededelingen

Tot eind maart verblijf ik op mijn zolderkamertje in Vlissingen. Het lijkt erop dat ik daarna terug ga naar ons totaal gerenoveerde huisje in Wijbosch. Ondanks dat ik me nog nooit in Nederland zo thuis heb gevoeld als hier in Vlissingen weet ik dat ik niets te willen heb en omarm ik Alles wat Is…

Lezingen

Maart:  7 maart in Vlissingen.
April:    Amsterdam, St. Oedenrode en Cuyk. Beurs in Venray.
– Zie voor details agenda

Contact Agenda Aanmelden Blog

Leven is magisch

door | 10 januari 2023 | Inspiraties | 8 reacties

Aanmelden Blog

Ik ben het middelpunt van het universum. Ik ben de grote leegte die de totale volheid in zich draagt. Ik ben een andere jij.

Jonathan

Ik loop langs de zee in het meest geteisterde stadje van Nederland en voel me als een vis in het water. Dankbaarheid vibreert in al mijn cellen en ik verwonder me als een kind over de schoonheid van de steeds veranderende luchten, het water en de meeuwen die zich laten drijven op de thermiek. Tientallen Jonathans cirkelen boven mijn hoofd als één energie, adembenemend. Kinderen, honden en volwassenen genieten met volle teugen van zand, zon, zee en zijn. Stoere mannen en vrouwen nemen een ochtendduik. Vissers, schepen in allerlei maten en vormen. Ik die vele zeeën heb gezien heb het gevoel dat ik nooit eerder zo intens genoten heb als vandaag. Ik voel me dankbaar tot op het bot.

Vlissingen

Na een intensieve speurtocht naar een eigen ruimte, verblijf ik sinds drie weken tot eind maart op een kneuterig zolderkamertje bij Grace. Midden in het centrum en vijf minuten van zee. Nu denken jullie misschien dat ik teleurgesteld ben over die tijdelijkheid. Niets is minder waar. Midden in de nacht werd ik klaarwakker en moest lachen om mezelf. Ik en mezelf settelen. Kun jij je dat voorstellen? Ik niet dus. Het past niet bij mij om de toekomst in te willen kleuren. Ik ben een en al beweging en laat me leiden door de stroom van het leven zonder plan en zonder vooropgezet doel.

Dus voor mij geen eigen huis, zelfs al zou ik me dat kunnen permitteren. Ik ben een zigeuner, een straatkat. Je kunt mij niet opsluiten. Je kunt mij niet invoegen in een maatschappelijk kader. Dat is niet het ware Leven. Dat hebben wij van het Leven gemaakt door onze controlerende verzorgingsstaat van wieg tot graf. Alles is voor ons geregeld. Alle muziek uit het leven gehaald. Alle creativiteit en eigen verantwoordelijkheid. Dat heeft een prijs. Daar pas ik niet in en eerlijk gezegd vind ik dat inmiddels niet zo erg meer.

Deze plek omarmt me als een tweede huid. Mijn zijn roept hier geen weerstand op. Veertien dagen was ik hier met Giri. We hebben het fijn gehad. Maar eerlijk is braaf. Ik geniet onwijs van het All-een zijn, mijn levenselixer. Ik geniet mateloos van de stilte in en buiten mezelf en het zwerven langs de zee met haar talloze gezichten. Ik verwonder me bij elke stap. Is het de plek, de getijden, de sfeer van de winter? De zon, de wind, de storm, de regen? Ik weet het niet en hoef het niet te weten. Het is zoals het is. Dit is thuis.
Wanneer het de bedoeling is komt hier ongetwijfeld een nieuwe basisplek voor mij vanwaar uit ik kan komen en gaan. Daar hoef ik niets voor te doen of voor te regelen. Die komt dan als vanzelf uit de hemel vallen. En zo niet, dan ga ik met evenveel liefde terug naar Wijbosch waar ons plekje in deze tijd winterproof en tochtvrij wordt gemaakt.

Wonderlijk

Zoals altijd komen de dingen op mijn pad. Ik bracht Giri naar de trein en ontmoette op de terugweg een bijzondere vrouw. We hadden onmiddellijk een klik. Zij leest nu mijn boek en organiseert een lezing in Goes. Hoe mooi is dat. Tot eind maart, het einde van mijn verblijf, ga ik niet terug naar Schijndel. Ik blijf op deze plek en zie wel wat zich hier en rondom Vlissingen spontaan gaat ontvouwen. Het is inmiddels overduidelijk: het is me-time.

Relatie

Hoewel onze relatie de nodige hobbels heeft gekend en we lange tijd uit elkaar waren zijn Giri en ik als de basis en de toetsen van één en dezelfde piano. Ik ben de vleugels welke het Giri mogelijk maakt om zijn angsten te overstijgen en te vliegen en Giri is het fundament wat ik nodig heb om uit te kunnen stromen en te doen wat ik te doen heb zonder te doen. Giri vertrouwt mij volledig. Ik ben zijn ankerpunt en hij is mijn steuntje in de rug. En in die energie kan hij zijn omdat hij diep vanbinnen weet dat hij niet het verlengstuk is van mij maar de basis waarop ik kan doen wat ik te doen heb. Of beter gezegd wat we samen te doen hebben. Ik zeg niet dat het altijd gemakkelijk is, zeer zeker niet. Mijn leven zou in vele opzichten simpeler zijn wanneer ik alleen was. Maar eenvoud maakt ons lui en vadsig en we hebben uitdagingen nodig om te groeien. Hoe mooi is het wanneer we dit proces in liefde aangaan. En als dat betekent dat we in april het kampertje weer pakken en een rondje Nederland gaan doen om mensen te ontmoeten en lezingen te geven dan zullen we daar weer met volle teugen van genieten.

Inner-Reset

De geboorte van mijn laatste boek in Sardinië is een gift welke ons tot in het diepste van het diepe heeft gepolijst. Het boek is niet alleen een geschenk voor de mensheid, het is een stukje gereedschap om mensen te raken, te ondersteunen en lief te hebben in lezingen en op beurzen. Want dat is wel duidelijk geworden de afgelopen maanden. Er is zoveel meer openheid en ontvankelijkheid. De tijd is rijp om te zaaien, ook al zijn mensen ogenschijnlijk min of meer terug bij het oude normaal. Maar de innerlijke drang naar verandering wordt meer en meer voelbaar. De enige weg naar waarheid en ware vrijheid is de weg naar binnen. We kunnen die niet langer ontlopen.
Ik blijf dan ook open voor uitnodigingen voor lezingen etc.

Verwonderen

De achterliggende periode was een enerverende tijd. Een periode van loslaten op ziel niveau en polijsten op nog diepere lagen. Dankzij mijn kinderen die mijn kinderen niet zijn. Dankzij mijn omgeving die me wel of niet afwijst. Kortom, dankzij alle tegenwerking sta ik krachtiger voor waarheid dan ooit en kan het mij niet meer schelen wat anderen daarvan vinden. Vanbinnen voel ik een diepe dankbaarheid, een enorme rijkdom die niets nodig heeft van wie dan ook maar vanuit de beker van overvloed kan uitstromen zonder daar iets voor terug te verlangen. En vanuit dit zijn zal ik de aarde blijven bewandelen tot mijn laatste ademhaling en zal ik me elke dag verwonderen, liefhebben, dansen, zingen, durven zien en genieten.

Ik ben een andere jij,
Yasmin

Tip

Als je zin hebt kijk de documentaire Fantastic Fungi en je begrijpt de zin van het leven.
Inmiddels op Netflix.

Mijn vlog

Deze heeft geraakt – dus deel ik graag. Liken, reageren en delen mag…

Contact Agenda Aanmelden Blog

Oneindig bewustzijn

door | 16 december 2022 | Inspiraties | 20 reacties

Aanmelden Blog

Waar zou ik me druk over maken wanneer ik weet dat ik oneindig bewustzijn ben, eeuwig en onsterfelijk. Ik ben Liefde. Dat is wat ik kom initiëren hier op aarde. Dat is mijn taak die me lang geleden gegeven is.

In deze tijd waarin de leugen regeert en we onze verantwoordelijkheid volledig uit handen hebben gegeven aan machten buiten ons zelf is de tijd nog nooit zo rijp geweest om op te staan en terug te eisen wat we vrijwillig en uit gemakzucht uit handen hebben gegeven. We worden als Doornroosje, laten ons wakker kussen door de Prins en slaan onze vleugels uit. We verlaten onze zelf gecreëerde gevangenis en kiezen voor de innerlijke weg naar ware vrijheid. We laten het oordelen los en ontvouwen hogere frequenties van onszelf. Het verschil tussen hemel en aarde vervaagt. Kortom, het proces van authenticiteit.

Verloochenen

Voor velen van ons is het een worsteling om onszelf te zijn onder vrienden en in familieverband. Het is van groot belang om je angst te overwinnen, je spontaniteit niet te verliezen en je uit te blijven spreken. Het gaat er niet om anderen te overtuigen van jou gelijk maar om oprecht en in waarheid te durven staan voor jouw pad. Zonder oordelen en zonder jezelf te verloochenen. Door een levend voorbeeld te zijn geef je anderen de mogelijkheid om te onderzoeken wat hun waarheid is.

Ook zij begon zichzelf boven anderen te verheffen door haar oordelen over wel of niet geprikt zijn, mondkapjes, etc. Tot ze zich plots realiseerde dat ze hetzelfde deed wat ze anderen verweet. Ze schrok letterlijk wakker, stapte uit de veiligheid en de afgescheidenheid van groepsvorming en leeft nu in stilte haar innerlijke waarheid.

Liefde

Meer en meer belichaam ik de energie die liefde heet. Mijn zijn is ruimte en neemt de ander moeiteloos mee in die liefde in ieder moment. Hetzij tijdens een spontane ontmoeting, hetzij tijdens een consult of een boekpresentatie. Wanneer ik oprecht durf te zien verbind ik me tot in de kern. Door de ander daadwerkelijk in de ogen te kijken voelt zij zich niet alleen gezien, herkend en erkend, het helingsproces kan op natuurlijke wijze een aanvang nemen. Het geschenk van deze tijd is dat het me niet langer kan schelen wat anderen van mijn onconventionele optreden vinden. Zolang ik sta in waarheid en de juiste frequentie belichaam, laat ik me niet afleiden door al het geneuzel om me heen en gaat het prima met mij. Betekent niet dat ik me niet  verdiep in wat er aan de hand is, integendeel. Weten is één ding. Mezelf ermee verbinden is iets anders. Ik probeer het leven met al haar uitdagingen te omarmen en niet te oordelen. Ik bied geen doekjes voor het bloeden en houd me niet bezig met toekomstvoorspellingen. De toekomst is dynamisch en verandert naarmate wij onze gedachten veranderen. 

Dienen

Hoe dan ook, ik kwam naar de aarde om de mensheid te dienen. Ik mag aanraken, wakker schudden en mensen in verbinding brengen met hun goddelijkheid. Het hele proces gaat over bewustzijn. Over goddelijkheid en frequentie. Over weten dat we het fysieke lichaam niet zijn maar de energie die het belichaamt. Wanneer we ons verbinden met onze goddelijke frequentie verheffen we onszelf naar een hogere trilling en worden we langzaam maar zeker immuun voor al het geneuzel om ons heen. Die frequentie hebben we meegenomen toen we dit lichaam aannamen. Door ons te identificeren met onze fysieke manifestatie vergaten we onze afkomst en ervaren we een diepe onverklaarbare angst om niet goed genoeg te zijn, om er niet bij te horen. De veiligheid zoeken van wakkere mensen of andere groepjes zal ons niet redden. Dat is blijven hangen in de dimensie van materie, de wereld van afgescheidenheid. Het is nu de juiste tijd om die liefdesfrequentie in onszelf te gaan belichamen en in verbinding te zijn met Al wat Is. 

Het gaat niet om de groep. Het gaat om de eenling die wakker wordt en durft te staan in waarheid. Die ziel die de moed heeft om zelf het wiel uit te vinden en niet direct naar de dokter rent om een test of een aspirine om de groeipijn van het onbekende maar niet te hoeven voelen.

Groeipijnen

Als we de pijn niet durven te omarmen, blokkeren we onze groei en zullen we de vreugde ofwel de wederopstanding niet smaken. Hoe ver hebben we ons mee laten slepen in het web van leugens, ook al weten we diep vanbinnen dat het niet klopt. Weten is één ding. Het spel niet meer meespelen is een ander hoofdstuk. Dan praat ik niet over mondkapjes, prikken of testen. Dat blijft materiele werkelijkheid.  Dan praat ik over een bewustzijnstoestand waarin we niet meer voor of tegen zijn maar gewoon zijn. Wanneer we zijn zoals de Schepper ons heeft bedoeld is er geen ruimte voor angst. Is er alleen maar dit ene moment. Ik ben het middelpunt van mijn bestaan. Ik ben de enige die kan beslissen wat goed is voor mijn lichaam en voor mijn geest.

Authentiek

We zijn op het afscheidsfeest van Paul, een oud college van Giri. Paul vond vijfentwintig jaar geleden mijn boek Weg naar het Licht op zijn bureau, daar neergelegd door Giri. Het boek inspireerde hem mateloos. Hij nam zijn ontslag en stapte uit de kudde. Paul bouwde met lef en met vallen en opstaan een authentiek leven op en omringde zich met liefdevolle mensen. Hoe kan het anders. Paul is de Liefde zelf geworden. Hij heeft zijn huis verkocht en begint met zijn geliefden een nieuw leven in de buurt van Valencia. Hartverwarmend.

Intimidatie

En ja er zullen krachten zijn die ons van alle kanten proberen te intimideren maar wat maakt het uit. We discussiëren niet meer. We wensen geen gelijk te halen. We zijn gewoon in de veilige ruimte van ons hart waarin geen voor en afkeer is. En zonder dat we het beseffen worden we in alle opzichten groter en sterker.

Trauma

Dankbaar voor alle liefdevolle reacties op mijn post over mijn boom. Onder alle mooie reacties zijn er echter mensen die het niet kunnen laten om advies te geven. Hoe goed bedoeld, dat is absoluut het laatste waar ik en ieder ander op zit te wachten… Op het moment dat je meent een oplossing aan te moeten dragen distantieer je jezelf niet alleen van de pijn van die ander, je haalt jezelf uit de verbinding en kruipt op de stoel van de therapeut. De persoon voelt zich niet gezien en gehoord en zet de energie vast in het lichaam. En zie een trauma wordt geboren. Wist je dat wanneer je met aandacht luistert, in verbinding blijft van hart tot hart en de persoon niet aanraakt, het proces binnen een paar minuten wordt verwerkt en geen sporen achterlaat?

Om Shanti.
Yasmin

Rest me nog om jullie namens Giri en mijzelf inspirerende feestdagen te wensen. In Liefde en Verbondenheid met iedereen die het minder heeft dan jij en ik. En vergeet vooral niet waar je ook ben en waar je ook gaat jouw Licht te laten schijnen.

Contact Agenda Aanmelden Blog

Inner-Reset vraagt omdenken

door | 10 september 2022 | Inspiraties | 8 reacties

Waarachtig leven gaat niet over eten of niet eten, over wel of niet geprikt zijn. Waarachtig leven gaat over gezond verstand en zelfvertrouwen, over eigen verantwoordelijkheid en ten diepste Mensch-wording.

Mijn hart maakt een sprongetje van vreugde. De zomer is voorbij. Het voelt als de juiste tijd om mijn boek Inner-Reset, door velen gezien als de voltooiing van een cyclus, de wereld in te laten stromen.

Hoe het begon

En plots waren we op weg naar onze vrienden vluchtelingen in Griekenland. Wij gingen moeiteloos voorbij alle grenzen en bleven 8 maanden onderweg. Griekenland bereikten we niet. We strandden op Sardinië. Tegen alle verdrukking in wilde mijn negende boek geboren worden. Waar kon dit beter gebeuren dan op dit magische eiland waar de vrouwelijke energie zo voelbaar is.

Het boek Inner-Reset vraagt om omdenken. Hoewel de hele vibratie liefde uitademt kan het zomaar weerstanden oproepen. De weg van ontwaken betekent dat we bereid zijn gebaande paden te verlaten en af te dalen in de diepe kerkers van onze ziel om weerstanden te onderzoeken. Geloof niets van wat ik zeg maar onderzoek wat voor jou waarheid is. Nemen we voor lief wat ons door ouders en opvoeders met de paplepel is ingegoten of hebben we het lef om voor onszelf te gaan staan, onze authenticiteit te leven en onze verborgen schatten te onthullen.

‘Durf een Rebel te zijn. Schop alle heilige huisjes om, binnenin jouw Zelf…’ Een van mijn eerste artikelen. Ik blijf het een mooie vinden.

Ik bezie de wereld als een kind, vol verwondering. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat we het vertrouwen in onszelf, het vertrouwen in onze intuïtie en ons voertuig volledig zijn kwijtgeraakt. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat we ons lichaam en ons denken klakkeloos in handen hebben gegeven van zogenaamde deskundigen. Ons lichaam bevat haar unieke blauwdruk welke zich kenbaar maakt wanneer wij ons ermee durven te verbinden. Vanaf dat moment volgt ons genezingsproces de wijsheid van het lichaam. Wanneer we de angst voor de dood verliezen, zien we ziekte niet langer als een straf van God, maar als een mogelijkheid om een heler en beter mens te worden.

De sleutel

Liefde voor onszelf is de sleutel. Ons lichaam is als de natuur. Hoe minder we ingrijpen, hoe minder we erin stoppen, hoe beter het functioneert. Moeder aarde natuurt gewoon door zolang wij onszelf er niet mee bemoeien. Zij transformeert elke ramp, elke uitdaging, naar harmonie.
Nog sterker, als we het lef zouden hebben alle voorschriften en beveiliging systemen te droppen, als we het lef zouden hebben om op te houden denkbeeldige vijanden te creëren, vervalt de noodzaak om in te breken, vervalt de noodzaak om oorlog te voeren.
Kortom, onze arrogantie dat het leven anders moet zijn dan wat het is maakt dat we de wereld in alle opzichten naar onze hand willen zetten en brengt ons ver weg van de essentie van de kunst van waarachtig leven.

Alles ontstaat en vergaat voortdurend. Niets is blijvend in de wereld van de vormen. Het licht dat wij in wezen zijn kan zich niet openbaren zonder duisternis. Op het moment dat we denken dat we geboren worden is het onomkeerbaar dat we eens zullen sterven. Maar IK BEN is nimmer geboren en zal nimmer sterven.
Ik bepaal de loop van mijn leven niet. Het enige wat ik bepaal is de manier waarop ik met de dingen omga. En hoewel ik af en toe nog steeds baal of saggerijnig ben, is dat niet de essentie van mijn zijn. Mijn zijn is de pure vreugde van het Hart en niet afhankelijk van omstandigheden.

Mensch wording

En hoewel ik 24 jaar geleden op mijn stikdooie eentje het Licht-proces deed en mezelf daarmee in alle opzichten terugzette in het land van de levenden, weet ik als geen ander dat  waarachtig leven niet gaat over eten of niet eten, over mondkapjes en wel of niet geprikt zijn. Waarachtig leven gaat over gezond verstand en zelfvertrouwen, over eigen verantwoordelijkheid en ten diepste Mensch-wording.

Deze turbulente tijd is de tijd bij uitstek om de hoogst mogelijk potentie van onszelf tot volle bloei te laten komen. Om de liefde te leven die ons allen verbindt en waar geen ruimte is voor polarisatie of haat.

Sinds ik zei ‘Ik laat los ik laat God’, wordt mijn leven op magische wijze geleid. Weet dat ook jij een wonder bent, een mysterie en onbegrensd. Wanneer we wakker worden laten we ons niet langer inbedden in de matrix van de driedimensionale werkelijkheid. We laten ons zelfgecreëerde drama achter ons en leren te vertrouwen op onze eigen wijsheid. We geven ons vol vreugde over aan de stroom van het leven, overschrijden de grenzen van het onbekende en dromen onze eigen werkelijkheid.

Ze kunnen ons alles wat zichtbaar is afnemen. Ze kunnen ons opsluiten. Ze kunnen ons onder dwang vaccineren. Maar ze kunnen ons niet beletten om op te staan, onze waarheid te spreken en te leven. En dat is waar ze bang voor zijn. Dat we weer gaan leven als goden en godinnen vanuit onze onbeperkte mogelijkheden. Dat we ons niet langer laten begoochelen maar opstaan in waardigheid en onze weg bewandelen in goddelijkheid.

Op het moment dat we het paradijs verlieten raakten we niet alleen onze vleugels kwijt, we raakten steeds verder verwijderd van onze ware essentie. De huidige situatie in de wereld dwingt ons om keuzes te maken. We volgen klakkeloos de richtlijnen die ons langzaam maar zeker beroven van onze vrijheden, of we keren naar binnen en vinden de poort naar heelheid en ware vrijheid. Nu is het de tijd om ons te herinneren wie we in wezen zijn. Tijd voor een inner-reset.

Hoe dan ook. Giri en ik zijn grenzeloos dankbaar dat het ons gelukt is om Inner-Reset in een jasje te steken op onze voorwaarden. Geen vooraf investeringen, geen voorraden. Dus er worden geen onnodige bomen gekapt. En hoewel het boek overal te verkrijgen is, doe je ons een plezier als je het via onze website besteld of in jouw favoriete boekwinkel.

Rest me nog jou een fantastische dag te wensen. Want deze dag, dit moment, is het enige wat ons gegeven is. Dans jouw waarheid en vier het leven in ieder moment.

Namasté
Yasmin

Hier kun je luisteren

Dankbaar

En natuurlijk zijn we heel blij als je mee wilt helpen het boek in de stroom te brengen door bijvoorbeeld dit artikel en het filmpje te delen. En natuurlijk wil ik dolgraag lezingen geven. Niet alleen over het boek maar over de magie van het leven. En natuurlijk ben je ook van harte welkom als je een steuntje in jouw rug nodig hebt.

Verwondering

door | 26 juli 2022 | Inspiraties | 13 reacties

Teveel bescherming houdt ware groei tegen.

We worden niet groot en sterk door voortdurend in de watten gelegd te worden door opvoeders en regeringen. Het maakbare leven doodt niet alleen onze creativiteit, het maakt ons gemakzuchtig en ontevreden. We zagen dit met eigen ogen in een township bij Mamelodi – Zuid-Afrika bij de bewoners van de RTP huisjes die de regering onder Nelson Mandela hun zo liefdevol heeft toebedacht. Het heeft velen omgeturnd tot ontevreden wezens die op hun kont zitten en afwachten tot het allemaal naar hun toekomt. De plots rond hun huisjes werden niet gebruikt voor voedsel, er groeide doorgaans alleen gras. *Zie boek Liefde is Al wat Is.

Rechten en plichten

En zie ons. We menen overal recht op te hebben. We verbergen onze angst achter steeds meer controle en verzekeringen moeten onze toekomst veilig stellen. We schaffen zonnepanelen aan omdat we subsidie krijgen en dankzij alle voorzieningen en uitkeringen hoeft niemand honger te lijden. Wat een gift. Maar zijn we blij en dankbaar met onze verworvenheden? Zichtbaar niet! Het prijskaartje is afhankelijkheid en verlies van vrijheid. Diep vanbinnen weten we dat we de huidige situatie zelf gemanifesteerd hebben door onze unieke stroom te blokkeren en onze creativiteit aan banden te leggen. Het leven is vlak en saai. Alle uitdagingen hebben we eruit gehaald nu we zelf geen onderzoekers, laat staan ware wetenschappers meer zijn omdat we gemakshalve braaf alle voorschriften van gezaghebbers en regering opvolgen.

Ik zit op mijn fiets en geniet met volle teugen van het zwoele windje en de prachtige omgeving. Het is heet maar heerlijk. Wat is het verrukkelijk stil overal. Aa, de regering zal wel voorgeschreven hebben dat we binnen moeten blijven. Ja dus!

Natuurlijke perfectie

Wanneer je jouw planten in de tuin te goed verzorgd, zullen zij hun wortels niet verlengen om de bron van het water te zoeken en bij extreme droogte leggen ze het loodje.

Wanneer wij ophouden alles te onderwerpen aan onze beperkte ideeën, zal de natuur zich niet alleen herstellen, zij zal zich voortdurend aanpassen aan veranderende omstandigheden. Droogte wordt afgewisseld met overstroming. Vreugde wordt afgewisseld met verdriet.
We kunnen niet terug naar het verleden en mogen ophouden oude vormen in stand te willen houden. Door onze onwetendheid en arrogantie verstoren we het magische ritme van Moeder natuur en haar bewoners.

Wanneer we ophouden in te grijpen in het wonder van de schepping wat Leven heet en de weg naar binnen nemen om onze eigen wereld op orde te brengen, wordt de wereld om ons heen een weerspiegeling van onze binnenwereld en zien we goddelijke perfectie, onze Geliefde, weerspiegeld in alles en iedereen.

Oorzaak en gevolg

Nadat ze me begroet heeft begint ze onmiddellijk te klagen over haar 87 jaar oude moeder. Die is de oorzaak van al haar ellende, welke zich uit door jeuk en uitslag. En zij maar krabben. Ze praat maar door en praat maar door. Terwijl ik luister in toenemende verbazing, begint het binnen in mij te borrelen. En dan laat mijn innerlijke stroom zich niet langer tegenhouden en barst naar buiten:

‘Weet je wat jij moet doen. Koop een enorme bos bloemen voor je moeder. Ga ze persoonlijk brengen en zeg dan: Dankjewel lieve moeder voor het leven dat je mij gegeven hebt. Onbetaalbaar! Niet dat ik er iets mee heb gedaan, maar toch…’

Ze valt stil en gaapt me stomverbaasd aan. Minuten later zegt ze: ‘Dankjewel Yasmin. Dit heeft nog nooit iemand tegen mij durven zeggen’. Een aantal weken later komt ze naar een lezing met twee prachtige zonnebloemen. Ze heeft mijn advies opgevolgd, de strijdbijl begraven en voelt zich zichtbaar herboren.

Verwondering

Ik blijf me verwonderen hoe snel iets dat twee jaar geleden nog ver van ons bed stond nu in alle opzichten deel is geworden van onze tastbare werkelijkheid en op alle mogelijke manieren in ons systeem en ons handelen verankerd zit. Ook al zijn we ogenschijnlijk bezig het normale leven weer op te pakken en de schade in te halen (niet wetende dat er niets valt in te halen op het moment dat we verbonden zijn met Al wat Is), zitten we nog met nek en schouders in het patroon. Ruim twee jaar geleden zouden we het niet in ons hoofd halen om ons te laten testen als we griep hadden, laat staan dit grootschalig op de sociale media delen. We namen de nodige maatregelen en ziekten lekker uit.

Exoten

Mijn levensboomAlles wat we denken, alles wat we delen trekt datgene aan wat we (niet) wensen. En dat niet alleen. We planten voortdurend zaadjes die blijven uitschieten. Zoals de honderden bomen die ze gaan kappen in mijn gewijde bos, waaronder mijn heilige eik, omdat het exoten zijn die er nooit hadden mogen staan. Maar ze staan er wel en geven schaduw in de hitte, zuiveren de lucht en de aarde en voorzien ons van broodnodige zuurstof. We kunnen ze niet uitroeien. Hun wortelstelsel is onderaards verbonden met al hun soortgenoten en hun overvloedige zaden zitten al in de grond en zullen opnieuw vorm aannemen. We kunnen hooguit ons beleid aanpassen in het huidige moment.

Zaden

Laten we bij onszelf beginnen. Laten we onze behoefte aan aandacht onderzoeken en ons afvragen of we dit soort aandacht echt willen. Laten we ons realiseren dat we niet alleen onszelf onnodig klein houden, we zullen op deze manier nooit onze ware potentie realiseren. De realisatie dat we allemaal goddelijke wezens zijn. Medescheppers in het grote Plan. Dat wij mensheid dit Plan handen en voeten geven naarmate wij het denken en dromen. En vraag je dan af of datgene wat jij de wereld in brengt de juiste zaden zijn om de wereld te creëren die jij wenst te zien.

Om Shanti,
Yasmin

Inner-Reset

Mijn negende boek Inner-Reset, wat zich op wonderbaarlijke manier aan mij openbaarde in Sardinië, wordt door insiders gezien als de voltooiing van een cyclus. Grenzeloos dankbaar dat het naast het E-book nu als paperback is verschenen.
– Via deze link rechtstreeks te bestellen

Promotie

Mocht je ideeën hebben om Inner-Reset breder onder de aandacht te brengen dan hoor ik dat graag.
– Neem contact met me op

Activiteiten

Heb je behoefte aan een liefdevolle omhelzing. Wil je ademen naar de bron van jouw bestaan, alleen of met een groepje. Vanaf september ben je welkom. En misschien wil je een ontmoetingsavond organiseren rond mijn nieuwe boek. Fijn.
– Neem contact met me op

Aanmelden Blog    Agenda