Inloopdag Huize Yasmin en Giri

JA weer eens een inloop dag lijkt ons heerlijk.
Wij verheugen ons.

Datum zo. 15 september 2024
Tijd: 11.00 – 17.00
Mgr vd Venstraat 26
5482 EM Schijndel

  • Wij zorgen voor koffie, thee en iets lekkers.
  • Jullie mogen iets meenemen om te delen.
  • Ruimte voor vragen, knuffels en samen ZIJN.
  • Opgave niet nodig

Herboren

Alles ontstaat en vergaat voortdurend in de wereld van de vormen. Datgene wat blijft is de alles bezielende liefde ofwel de allesomvattende leegte. Het is ware levenskunst om flexibel te zijn en je mee te laten drijven op de stroom van voortdurende verandering.

Ik herinner me als de dag van gisteren het moment dat in Sardinië Inner-Reset, mijn negende boek, werd geboren. Het voelde als een nieuw begin. Als de geboorte van een nieuw tijdperk. Eenmaal terug in Nederland verscheen het ook in een papieren jasje en alles begon te stromen. Plots gaf ik lezingen, werd ik uitgenodigd voor een podcast. De Andere Krant werd ten diepste geraakt en plaatste een schitterend interview. Dat had een tweede podcast tot gevolg. Kortom, de stroom leek niet meer te stoppen.

Bliksem

Het is bijna een jaar geleden dat ik, na een fantastische lezing in Kloetinge, in Vlissingen van mijn fiets werd gereden en mijn heup brak. De operatie en de revalidatie verliepen voorspoedig en ik verklaarde mezelf binnen twee maanden als genezen. Toen sloeg op die bewuste 24 november – de details wil ik je besparen – de bliksem in. En nee, dat was niet zomaar een hernia.
Volgens de medische wereld is genezing niet mogelijk. Zware pijnstillers om het leven dragelijk te maken is het advies. Zo werkt het niet voor mij.  Pijn hoort bij het leven. Hoe meer je er tegen vecht, hoe meer je zult lijden. Mijn lichaam is mijn voertuig, de blauwdruk van mijn leven hier op aarde. Door hard te werken – zonder te werken – heb ik mijn flexibiliteit en soepelheid terug. Ik ben dankbaar voor AL wat Is. Ik voel me als een feniks die verrijst uit haar as. Ik ben op weg.

En ja alles is stilgevallen. De lezingen, de podcasts, de boeken en ikzelf. Maar dat kon niet anders.
Het ware leven gaat niet om datgene wat we doen, maar om datgene wat we zijn. De energie die alles en iedereen bezield. De energie die kan helen of vernietigen. Alleen in de stilte, ver van de uiterlijke wereld kan het proces haar voltooiing krijgen. En ik ben niet bang voor stilte, ik ben niet bang voor leegte, integendeel. Alleen in de leegte kan het nieuwe geboren worden.

Ik ben de schepper van mijn leven

In wezen zijn wij een netwerk van energie en geen materie. In die frequentie zijn we één en in diepte met elkaar verbonden. Waarom zou ik boos zijn op die ander als ik weet dat er in wezen geen schuld bestaat. We zijn allemaal spelers in hetzelfde spel. Elke doorleefde ervaring leidt tot een dieper inzicht en vormt een weg naar waarachtig leven. Mijn binnenwereld wordt stiller en leger. Ik ben niet langer gehecht aan dingen of mensen. Er is geen angst om iets of iemand te verliezen, dus kan ik met volle teugen genieten van dat wat is. Alles wat ik waarneem is mijn eigen schepping en een uitdrukking van datgene wat ik ben. Alles en iedereen spiegelt mij om nog dieper in mezelf te schouwen. Ik geloof in wonderen. Nog sterker. Ik ben een wonder.

Ik hoor mezelf nog zeggen dat ik dit keer niet terug wilde naar mijn huisje. Maar ik deed het wel. Geniet van bloemen, vlinders en bijtjes. Geniet van mijn oefeningen, mijn blote voeten op het gras. Voel me innig verbonden met de Moeder onder mijn voeten.
De chaos en de vijandigheid waarin we jaren geleden terecht kwamen is omgevormd tot pure schoonheid en intense stilte. En ik kan alleen maar zeggen dat ik op dit moment nergens anders zou willen zijn.

Prins

O wat houd ik ervan om naar mensen te kijken. Om te zien dat achter al het uiterlijk vertoon zoveel schoonheid ligt te wachten om wakker gekust te worden. Het pad naar bewustwording, het sprookje van Doornroosje en de Prins. In deze hoedanigheid ontmoet ik, wanneer ik op straat ben, de meest mooie en minder mooie mensen. Knuffel ik met een stralende moeder uit Eritrea en omhels ik een prachtige familie uit Syrië waarvan de dochter Yasmin heet en die dolgraag met mij op de foto wil. En ik laat los, ik laat gaan. Ik geloof in de kracht van de spontane ontmoeting. Mensen aanraken. Vertellen hoe mooi ze zijn.

Gypsy

Ik hoor me nog tegen Giri zeggen dat áls het de bedoeling is om een zwervend bestaan te leiden we een metertje meer busje wel kunnen gebruiken. Want ontegenzeglijk ben ik een gipsy. En ja, ik zette die gedachte in het universum en liet het los. En ja, ik werd wakker en wist waar we heen moesten. En zie daar stond zij. Precies zoals ik haar in mijn dromen had gezien. La Luz is haar naam. Of en wanneer we weer gaan zwerven laat ik aan het universum over. Alles is mogelijk. Mijn hart is open en mijn spirit is wakkerder dan ooit.
En zie er wordt weer af en toe een boek gekocht, een afspraakje gemaakt. Ik laat het gewoon gebeuren, bemoei me er niet mee. Mijn website is opgepoetst. Alle niet relevante verhalen zijn in de prullenbak verdwenen. Er is ruimte ontstaan die zichzelf in mag vullen.

Sterven

Het is ware levenskunst om te sterven voor je sterft. Offer het ego in het vuur van de Liefde zodat het zonder gezichtsverlies het hazenpad kan kiezen. Op dat moment verlaten we de wereld van de angst en valt er niet langer iets te vrezen. Je kunt in volle glorie, in alle eeuwigheid, voor jouw waarheid, voor jouw goddelijkheid gaan staan.

Liefde is Al wat Is
Yasmin

Onderweg

Het lijkt er in alle opzichten op dat we begin oktober weer onderweg zullen zijn. Via Facebook kun je onze reisavonturen volgen. Snel en efficiënt!

Mededingen

Op mijn vernieuwde site vind je vele bronnen van inspiratie, zoals mijn boeken met gesproken inleiding, podcasts, blogs, bakens, aforismen en gedichten.

Geboren als Goden

Het is niet het duister maar het licht in ons wat we het meeste vrezen

We worden geboren als Goden. Op het moment dat we onze intrede doen in de wereld van de tienduizend dingen begint de omgeving ons te vertellen dat we alles behalve volmaakt zijn. Aan de basis hiervan ligt de erfenis van een eeuwenoude religie welke niets te maken heeft met de leringen van de meester Jezus. We beginnen al snel te geloven dat we zondig en onvolmaakt zijn. Dat we nooit goed genoeg zijn, wat we ook doen. Om de pijn van het schrijnende verlies niet te hoeven voelen, vullen we onze leegte met alles wat denkbeeldig en zichtbaar is. We dalen steeds verder af in de wereld van de versluiering, de wereld van de tienduizend dingen. Langzaam maar zeker vergeten we onze afkomst. Het beeld van imperfectie wordt onze waarheid waar we onze identiteit aan ontlenen. Maar dit alles heeft niets te maken met datgene wat we waarachtig zijn.

Goed en kwaad

We beginnen ons meer en meer met de vorm te associëren en vergeten dat we geboren zijn als Goden. Dat we Licht zijn. Pure Liefde waaruit alle vormen tevoorschijn komen. We benoemen het ene als goed en het ander als kwaad. We vergeten dat goed en kwaad zijden zijn van één en dezelfde medaille. We leren dat er vrienden en vijanden bestaan, goede en slechte mensen. We leren dat we moeten wedijveren op alle niveaus om de beste te zijn. Cijfers bepalen onze identiteit. Onder het mom van goed willen zijn doen we de meest vreselijke dingen. We veroordelen en labelen ieder die anders is en ieder die anders denkt. Dat kan variëren van terrorist, tot crimineel, tot narcist of autist. Het maakt niet uit. Als maar duidelijk is dat wij gelijk hebben. Dat wij goed zijn en zij fout. Het ego smult hiervan.

Spiritualiteit

We scharen ons onder een nieuwe religie en volgen workshops om iets te bereiken en gaan in therapie om onszelf te verbeteren. Maar er valt niets te bereiken. Er valt niets te verbeteren want we zijn sowieso al de beste versie ooit. Spiritualiteit is niets anders dan ontdekken wie we in wezen zijn. Spiritualiteit is niets anders dan jezelf te zien in alles en iedereen. Spiritualiteit is niets anders dan verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven en alles omarmen wat op je pad komt. Spiritualiteit is de realiteit zien zoals die zich aan je voordoet zonder daar een etiket op te plakken. Spiritualiteit is niets anders dan oprijzen uit de as en staan voor jouw waarheid zonder die aan anderen op te dringen. Op het moment dat je ontdekt dat je niet langer aan jezelf hoeft te sleutelen omdat de kern van jouw wezen in alle opzichten volmaakt is, puur Licht en zuiver Liefde is, zie je iedere creatie, ieder levend wezen als een deel van jouw zelf. Je oordelen verdwijnen. Jij bent het levende water dat alles in en om jou heen bevrucht zonder dat daar nog woorden aan te pas komen. Het wordt stil in jou.

Verslaafd

Tot die tijd is het leven op aarde een waar slagveld. We zitten letterlijk in de oorlog of verklaren de oorlog aan onze leefstijl. We bepalen of we moeten eten en wat we moeten eten, wat we moeten voelen, hoe we ons moeten gedragen om niet buiten de boot ofwel buiten de matrix te vallen. We dompelen ons onder in de wereld van de vergetelheid door verslaaft te raken aan seks, drugs en rock en rol en bestrijden allerlei denkbeeldige vijanden die we eerst in het leven roepen zoals kanker, drugs, narcisme en trauma’s. Kortom, de weg is eindeloos. We raken niet alleen verslaafd aan medicatie en aan processen, we raken volledig de weg kwijt.

We kunnen ons niet meer verwonderen, we kunnen God niet meer zien in al haar creaties. We projecteren een denkbeeldige hemel buiten onszelf en koesteren het drama van af gescheidenheid. Want wie zijn we in godsnaam zonder drama. Niets dus. Maar in dat niets rust de eeuwigheid.

Stilte

Het antwoord ga je niet vinden met je verstand. Niet in diëten, niet in therapieën, niet in de buitenwereld. Die schat ligt diep verborgen binnenin jouw Zelf. Die schat kun je pas vinden op het moment dat je niet langer jouw geluk zoekt buiten jouw zelf. Je begint het spel der illusies te doorzien. Je gelooft niet langer in sprookjes. Je wordt weer dat onschuldige kind, een nieuwsgierige en kritische onderzoeker. Kennis in je hoofd proppen brengt je steeds verder weg van de waarheid. Stilte is de poort naar ware kennis en vrijheid.

Tempel

Geluk wat gebaseerd is op de buitenwereld is vluchtig en vergankelijk en heeft niets te maken met het ware geluk. Want dat zit in jou. De hemel is in jou. Om die te ervaren moet je het lef te hebben om je los te maken van de kudde.
Ik trek mij terug in mijn eigen tempel, in de omhullende en koesterende liefde van het hart. Ik ben stil en luister. Ik oordeel niet over datgene wat ik voel en ervaar maar laat alles oplossen in de eeuwige bron van heelheid. Ik ben zelfvoorzienend en heb een enorm zelf genezend vermogen.
En zie we beginnen onszelf steeds meer lief te hebben en te omarmen. Er ontstaat ruimte, er ontstaat vrijheid. Mijn heelheid weerspiegelt zich in alles en iedereen. Ik laat me niet afleiden door rampen in de buitenwereld. In het hart van de schepping is alleen maar eenheid.

Zonder schuld

Het is vandaag precies zes weken geleden dat ik geopereerd werd aan een gebroken heup. Best heftig. Mijn creatieve stroom werd abrupt gestopt. Aangezien er niet zoiets als schuld bestaat, kon ik niemand beschuldigen. Ik wist uit ervaring – 28 jaar geleden ging ik jarenlang door een soortgelijk proces van operaties en heling – dat mijn spirit op geen enkele manier aan banden te leggen is.
Ik ben grenzeloos bewustzijn. De wereld is in mij. Ik ben de wereld.

Omdat ieder mens in wezen perfect is ben ik opgehouden therapeut te zijn. Ontwaken heeft alles te doen met bewustzijn. Er valt niets te verbeteren. Ik kan slechts in alle eenvoud een voorbeeld zijn door het leven in al haar diepte te leven en te durven staan voor datgene wat ik Ben. Een soort van Levenscoach dus.

De weg bewandelen heeft niets te maken met datgene wat we doen. Het heeft alles te maken met jezelf te leren liefhebben met alles wat in jou is. Met het lef om op te staan en datgene te leven wat we in wezen zijn. We zijn meer energie dan materie. Alleen door ons voorbeeld, alleen vanuit dit zijn kan er een nieuwe wereld geboren worden. Dat is het zielsverlangen van ieder mens. Er is niets waar we meer naar verlangen dan naar de Liefde zelf. Er is niets waar we meer angst voor hebben. Maar we zijn Liefde. Alles komt voort uit het Niets, de bron van creatie die we Liefde ofwel God noemen, welke zichzelf voortdurend schept in zichtbare vormen om dan weer op te lossen in het eeuwige Niets.

Wonderen

Nee, ik ben niet stilgevallen toen ik van mijn zadel werd gelanceerd. Ik heb de stilte omarmt en heb me wederom verdiept. Mijn zichtbare stroom van lezingen en ontmoetingen is ogenschijnlijk tot stilstand gekomen. Maar de Liefde in mij vraagt om uit te stromen en ontvangen te worden. Om wakker te schudden, om aan te raken en te omarmen. Dat gebeurde overal ter wereld waar ik mijn voeten op de grond mocht zetten en dat was Vlissingen bij uitstek.

Mijn zijn vraagt erom mijn verworvenheden, mijn wijsheid, de wereld in te laten stromen en mensen letterlijk of figuurlijk te raken door mijn schrijfsels, mijn boeken, mijn lezingen.

Instrument

Ik ben een instrument in Gods handen. Voor minder ga ik niet. Heb je een therapeut nodig om te functioneren in de  buitenwereld dan ben je bij mij niet aan de juiste deur. Wil je een duwtje in de rug om jezelf in diepte te leren kennen en ben je bereid je oude ik te offeren in het vuur van de Liefde dan ben je aan het juiste adres.

Ik vraag geen geld maar sta open voor een gezonde energie uitwisseling. Je kunt mijn boeken lezen, kopen en uitdelen. Je kunt een donatie storten voor onze jongens vluchtelingen. Maar mijn grootste vreugde ligt in het weten dat jij het lef hebt om jouw eigen waarheid te leven en de wereld een stukje mooier te kleuren. 

Onderzoeker

Geloof nooit wat een ander jou verteld. Stop met het koesteren van herinneringen die je weerhouden om Levend, om hier en nu te zijn. Wees nieuwsgierig als een kind. Wees die eeuwige onderzoeker en hecht je niet aan resultaat. Het leven is continue beweging en voortdurend in verandering. Wat vandaag wetenschap en waarheid is, is morgen niets meer en niets minder dan geschiedenis ofwel gebakken lucht.

Maar één ding is zeker. Jouw licht zal steeds sterker gaan stralen. Al stort het beeld van de materiele wereld ogenschijnlijk in elkaar, jij weet dat je meer energie bent dan materie en je wordt een gelukkig en tevreden Mensch.

Om Shanti,
Yasmin

De Vluchteling – een ramp of een mogelijkheid

Op het moment dat ik jou in je ogen kijk is er niet langer een ik en een jij

Mijn maatje Giri en ik waren vijf winters bij de vluchtelingen. We zagen alle kampen in Griekenland, bezochten onderweg onze mensen in Parijs, Italië en Duitsland en op verzoek schreef ik het boek ‘Volk van mijn VOLK’ – gezicht achter de vluchteling.

Naar aanleiding van mijn interview met De Andere krant werd mij gevraagd wat ik van Ter Apel vond. Het is een rode draad in onze geschiedenis dat we vanuit angst en onwetendheid een zondebok zoeken buiten ons zelf  voor situaties die we niet in de hand hebben en niet kunnen verklaren. Zo gaven wij de Joden de schuld toen de pest uitbrak en nog geen 500 jaar geleden vonden er in Westerwolde – vlak bij Ter Apel – op grote schaal heksenverbrandingen plaats. Op dit moment projecteren we onze onvrede met de huidige situatie op de vluchtelingen.

Hoewel ik al tig jaren boeken schrijf en een soort van bewustzijn coach ben realiseer ik me dat ik de vluchteling niet los kan zien van dit proces. Omdat ik geen mening kan hebben van horen zeggen ga ik met Giri een kijkje nemen.

Ter Apel

Het kamp ligt buiten het dorp en biedt plaats aan 2000 vluchtelingen. Iedereen die asiel zoekt moet zich hier melden bij het IND. Vanuit het COL – Centrale ontvangst locatie – worden zij naar andere kampen gebracht of begeleid door het COA – Centraal Orgaan opvang Asielzoekers. De zg. veilige landers – in de volksmond gelukzoekers – verblijven in een apart gedeelte en krijgen een versnelde asielprocedure. Vorig jaar zomer kon Ter Apel de hoeveelheid vluchtelingen niet aan en leefden er zo’n 700 mensen in tenten buiten het kamp. Deze situatie is godzijdank achter de rug.

Rondleiding

Ik ontmoet prachtige mensen aan beide zijden. Er gebeurt iets wat niet gebruikelijk is. We krijgen een twee uur durende rondleiding in het kamp. De sfeer voelt vele malen beter dan buiten de hekken. Alles is tot in de puntjes verzorgd. Dat is even iets anders dan wat wij gezien hebben in Griekenland! Aan kind en volwassene is gedacht. Je kunt spelen, naar de schoolbanken of zelfs werken op eigen terrein of daarbuiten.
Maar er is ook een andere kant. Dat zijn de zogenaamde veilige landers. Veelal mensen uit Noord Afrika. Ik herinner ze van Lesbos.

Wij zijn de wereld. Wij creëren onze eigen werkelijkheid. Alles wat we niet willen, alles waar we tegen vechten, alles waar we bang voor zijn manifesteren we in de buitenwereld en dit wordt onze zichtbare werkelijkheid. Naarmate we ons hart openen verdwijnt onze angst voor verlies. We oordelen minder en onze waarneming verandert.

De verveling van een over gereguleerde maatschappij maakt ons lui en vadsig, doodt onze creativiteit en maakt dat we niet meer zelfstandig kunnen denken. We hebben weerstand nodig om te groeien. Kijk naar de natuur. We worden groot en sterk door ons lichaam weer zelf te gaan bewonen en te gaan voelen wat het nodig heeft, i.p.v. klakkeloos de regels te volgen. Hoe meer we in contact komen met de wijsheid van ons lichaam, hoe meer we ons gaan verwonderen. We voelen wanneer er gevaar dreigt en gaan daar intuïtief naar handelen. Ik ervaarde dit in Kashmir. Mijn instincten werden wakker, mijn vertrouwen groeide en ik wist intuïtief wanneer er gevaar dreigde.

Ons mobieltje bepaalt of het weer goed genoeg is om naar buiten te gaan. We begrijpen niet dat we van elke situatie iets moois kunnen maken als we daar voor kiezen en ophouden met zeuren en kniezen. Tikkertje spelen in de regen is verfrissend en leuk en houdt je jong en levendig.

Vanaf het moment dat ik mezelf ging omarmen opende ik mijn hart en kreeg ik oprechte ruimte voor de ander. Liefde is de helende kracht. Het kind in ons ontwaakt. We worden levendig, nieuwsgierig, we willen spelen, zelf onderzoeken, grenzen verleggen en de ware wereld ontdekken. Dus ook de wereld in en achter de vluchteling. We spreken ze aan en ontdekken dat vluchtelingen gewone mensen zijn, net als jij en ik. Dat er oorlog woedt in hun land of dat de armoede zo bitter is dat er niet veel anders overblijft dan je geluk elders te beproeven. Gingen wij daarom in het verleden niet naar Australië, Nieuw Zeeland en Canada?

Gelukzoekers

Ja er zijn problemen. Een kleine minderheid, minder dan 5 procent, die we veilige landers noemen en die hun geluk door heel Europa beproeven omdat ze nergens welkom zijn. Opsluiten en straffen heeft nog nooit gewerkt. Ze de straat opgooien is geen oplossing. Vraag me niet wat dan wel. Dat zullen we mogen uitvinden door in contact te treden en deze mensen te behandelen als mensen. In ieder mens schuilt een smetteloze ziel. Er is een oorzaak waarom mensen ontsporen.

Zolang wij vinden dat de wereld ons toebehoord en grenzen dichtgooien voor alles en iedereen die we als een bedreiging ervaren zullen wij deze situatie blijven creëren. Hoe meer grenzen we opwerpen, hoe meer regels en verboden, hoe meer mensen zullen proberen deze regels te overtreden en grenzen te overschrijden. Dat is nu eenmaal de wet van oorzaak en gevolg.

Drugsgebruik

Geen wonder dat er ook kampbewoners zijn die vluchten in de vergetelheid van de drugs. Alcohol en vooral de  onvoorspelbaarheid van de hedendaagse chemische en andere drugs zijn factoren die onze persoonlijkheid versluieren en ons gedrag negatief kunnen beïnvloeden. Het is niet meer en niet minder dan een manier om de harde werkelijkheid te ontvluchten en even te vergeten wat je allemaal achter moest laten. De pijn niet te voelen dat je niet welkom bent, dat je niet gezien wordt, dat er mensen zijn die je bespugen en uitschelden omdat je in hun ogen niet meer bent dan een hoopje stront wat hun omgeving komt bevuilen.

Wat is het toch in ons dat wij geneigd zijn altijd de negatieve kant te belichten terwijl meer dan 95 procent van de kampbewoners zich keurig gedraagt. Dat percentage is overigens niet anders dan onder onze eigen mensen. Dus petje af!

We hebben elkaar nodig. Onze vluchtelingen zorgen voor werkgelegenheid, dragen bij aan onze economie en kunnen de gaten in de arbeidsmarkt opvullen. Hoe dan ook, voor we oordelen zouden we een dagje in hun schoenen moeten staan, bij voorbaat in een kamp in Griekenland of Italië, om een beetje begrip te krijgen voor het onmenselijke van hun situatie. Niemand van ons zou dit verdragen. Terwijl alleenstaande mannen dit jaren moeten verduren. Geen wonder dat ze af en toe op de vuist gaan. Zou ik ook doen.
Maar wanneer deze mannen Oekraïners zijn gaan plots alle grenzen open. In no-time hebben zij onderdak en werk. Het is overduidelijk dat we met verschillende maten meten.

Projectie

Ik  begrijp dat ik anders denk, anders kijk, anders voel dan de gemiddelde Nederlander. Het verschil is dat ik het kwaad in mezelf drastisch onder de loep heb genomen en het niet langer hoef te projecteren op de buitenwereld. Nog sterker, door de diepte van dit proces heb ik ontdekt dat er geen afstand bestaat. Ieder mens, alles wat ik zie en ervaar is een afspiegeling van mijn binnenwereld. Gedachten zijn krachten. Naar gelang mijn intentie en mijn focus creëren mijn gedachten ziekte, haat, dood en verderf of scheppen zij vreugde, liefde en schoonheid.

Het is onmogelijk om van anderen te houden als je niet van jezelf houdt. Het gaat erom alles in het leven te omarmen zonder daar labels op te plakken als goed of slecht. In deze aardse dimensie hebben wij dualiteit nodig om onszelf te kunnen spiegelen en te ontdekken wie wij in wezen zijn. Naarmate ik mezelf onderwerp aan kritisch zelfonderzoek, word ik steeds stiller van binnen en kijk ik vol verwondering naar de schepping die zo goddelijk volmaakt is. Ik ben dankbaar dat ik in vrijheid kan leven. Kan beslissen of ik wel of niet geprikt wordt. Kan beslissen of ik mijn leven deel met een man of een vrouw of met beiden. Kan beslissen met wie ik me wel of niet wil verhouden. Kan beslissen of ik wel of niet wil eten. Ik ben weer nieuwsgierig als een kind. Ik wil de wereld ontdekken. Grenzen verleggen. Mezelf verrijken door de ander in mijn hart te sluiten. Ik ga regelmatig op mijn bek. Maar ik sta weer op en niets weerhoudt me om het leven in al haar volheid te leven.

Word als kinderen

Geloof niets van wat ik zeg. Wees een onderzoeker. Stap naar een vluchteling. Kijk hem in de ogen en zie hoe hij openbreekt omdat hij gezien wordt. Dat is het verlangen in ieder mens. Dat is het begin van heelheid. Heelheid in jou en heelheid in de ander. De wereld is van iedereen. Wij hebben nergens recht op. We zijn mateloos bevoorrecht.

Ik sta op de markt met twee prachtige Afrikaanse vrouwen. In de kinderwagen ligt een pikzwart jochie van vier maanden. Zijn ogen haken zich in de mijne en laten me niet meer los. Ik ben volledig in de ban. Zie de volheid en de leegte in zijn ogen die uitsluitend liefde uitstralen. Ik mag hem vasthouden. Voel zijn lichaampje verkrampen als hij boven de kinderwagen uitstijgt. De wereld is nog te groot voor hem.

Vluchtelingen zijn ons gegeven als een mogelijkheid. Je kunt ze in je hart sluiten of buitensluiten. Het resultaat is een wereld van verschil. Ze zijn daar in Ter Apel. Ze brengen een stukje levendigheid, een stukje kleur in een statige omgeving. Ik zie wat weinigen kunnen zien. Een groot deel van de bevolking opent zich naarmate het ongekende meer gekend wordt. Ongepland en ongemerkt vind er een stukje integratie plaats. Ik zie het geduld van de vrouw achter de kassa als ze een broer en een zus uit Syrië alle ruimte geeft om hun ding te doen ook al staan er mensen te wachten.

De knul kijkt om. Hij kijkt me recht in mijn ogen. Ik glimlach. De hemel breekt open. Hij stelt me voor aan zijn zus. We omarmen elkaar. Mijn hart is zacht en open. Ik voel me blij en warm.

Mijn hart openen voor anderen is een geschenk. Ik word er beter van. Meer Mensch. Elke dag opnieuw. Familiebanden en vaste vriendengroepen zijn voor mij ongekend. Ik kies er niet voor om slachtoffer te zijn maar het leven te leven met al haar beproevingen en uitdagingen. Zoals Kahlil Gibran in ‘De Profeet’ zo mooi verwoordt: Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn je gegeven om ze een poosje te begeleiden en dan mag je ze in Liefde loslaten om ze uit te laten vliegen. Zij hebben recht op hun eigen leven. Ik ontdekte dat ik evenveel van andere kinderen kon houden en zo werd ik een oermoeder voor vele grote en kleine kinderen.

Vandaag zijn zij op de vlucht – morgen kun jij dat zijn

Wij vluchten voor onszelf. Omdat we niet stil durven te zijn. Niet durven te voelen WIE of beter gezegd WAT we zijn. Omdat we niet willen weten dat er geen verschil is tussen ik en jij. Niet willen weten dat we niet beter – maar ook niet slechter – zijn dan wie dan ook. Naarmate mijn hart zich opent,  plopt mijn ware natuur meer op. Ik ervaar vrede en vreugde binnenin mijzelf en kan ieder mens zien in haar ware essentie. We zijn allemaal onderweg. Niemand uitgezonderd. Het is de weg die we bewandelen van weten en wijsheid -het pasgeboren kind- naar vergeten en ego, naar het ontrafelen van onszelf, naar wakker worden om in alle naaktheid en in volle glorie weer tevoorschijn te komen als de godheid zoals het universum ons heeft bedoeld. Door onszelf te ontvouwen leggen wij het fundament voor een nieuwe wereld waarin plaats is voor iedereen. Ogenschijnlijk is er niets veranderd. En tegelijkertijd is er niets meer hetzelfde.

In Liefde verbonden
Yasmin

 

De lege stoel

Het is een kleurrijk gezelschap op mijn laatste lezing in Vlissingen. Van een prachtige dertigjarige dakloze vrouw die ik deze dag langs de boulevard ontmoette, tot de spirituele zoeker en een enkeling die het meent te weten.

Weten heeft doorgaans weinig of niets te maken met de energie zijn en leven. Nog sterker, het weten kan je aardig in de weg zitten. De reis begint met alles overboord te gooien wat je meent te weten zodat je een leeg vat kunt worden voor universele waarheid. Zolang je jezelf nog verschuilt achter een vorm van religie of nieuwe-tijds-denken ben je nog niet afgedaald in de diepe wateren van je authentieke ziel en ben je nog geen Eenling geworden.

Tegenover mij zit een vrouw die zich zo te zien niet helemaal op haar gemak voelt. Naast haar is een lege stoel. Een stoel die ik niet weg mocht zetten omdat er iemand uit de ongeziene wereld kenbaar maakte aanwezig te willen zijn. Wie of wat is voor mij nog een raadsel.

Hedendaagse spiritualiteit is evenzeer een concept om te vluchten in de wereld van de tienduizend dingen als de jacht op materiele zaken. Een imago waar we anderen mee menen te moeten helpen en onszelf buiten schot kunnen houden. Helaas is de tijd voorbij dat we ons nog achter etiketten kunnen verschuilen. De ware hulpverlener heeft zichzelf bevrijdt van het hulpsyndroom en voelt zich niet meer of minder dan zijn client. Hij heeft het doen achter zich gelaten en is simpel datgene wat hij is.

Het oog van de naald

Er valt niets te bereiken. Het pad naar waarheid ofwel Samadhi is de weg zonder doel en zo simpel als het maar zijn kan. Doe niets, laat je leiden met een korte ei. Laat alles wat je ooit dacht dat jij was en waar jij je identiteit aan ontleende volledig los. Want je bent het grote niets. Oeps! En hoewel in dat niets de hele potentie van de schepping ligt besloten, is het voor een westerling niet eenvoudig om door het oog van een naald te kruipen. Het hoofd, ofwel het ego is groot en laat zich niet zonder slag of stoot aan banden leggen.

De meesten van ons weten niet beter dan dat we zijn wat we denken te zijn. Het beeld wat we van onszelf hebben gecreëerd en waarin we heilig geloven. Het beeld wat we dagelijks moeten voeden om de uiterlijke schijn in stand te houden.

Stoppen met vechten

Wanneer je zó genoeg van je zelf hebt dat je de controle niet meer overeind kunt houden, is het moment daar dat je in overgave je hoofd kunt buigen en jouw kleine ikje in handen kunt leggen van jouw goddelijke wil. Het hoofd maakt steeds minder de dienst uit en het hart neemt op natuurlijke wijze de leiding over. Het oorspronkelijke denken krijgt weer haar plaats en je laat je steeds vaker leiden door je goddelijke impulsen.

Wat als je nog maar een week te leven hebt

Plots komt de vrouw naast de lege stoel tot leven. Ze deelt het hartverscheurende proces rond het overgaan van haar tweelingzus. Door het vroegtijdig heengaan van haar zus kreeg zij de mogelijkheid om haar eigen plek in te nemen. Ze ging verhuizen en schilderen. Ik word overspoelt door ontroering en liefde en houd mijn adem in: ‘Je schildert niet alleen, jij en je zus werken samen’. En plots is het duidelijk: haar zus zit op de lege stoel.

Alleen maar genieten

‘Vanaf haar overlijden heb ik me voorgenomen om alleen maar te genieten’, zegt ze. Ik val stil. Het ware leven gaat niet over wel of niet genieten. Het ware leven gaat over het aanvaarden van Al wat Is. Willen we deze illusionaire wereld waarin we voortdurend op jacht zijn onze leegte op te vullen en onze pijn te verdringen met pijnkillers, seks, drugs en rock en rol, blijven voeden. Of is de tijd nu rijp om naar binnen te keren. Durven we in te zien dat we het ware lijden zelf hebben gecreëerd door de ontkenning van onze goddelijke afkomst, het wezenlijke in onszelf. Door onze weerstand te voeden, het leven te verdelen in goed en kwaad en te vechten tegen datgene wat we niet wensen. Kortom, het feit dat we het leven in al haar facetten niet kunnen omarmen en alles naar onze hand willen zetten is de oorzaak van het ware lijden.

Geluk is ons geboorterecht

Gelukkig zijn begint bij de simpele waarheid dat alles haar nut heeft. Dat er niets buiten ons zelf is. Dat alles zich afspeelt binnenin ons Zelf. We beginnen langzaam maar zeker te beseffen dat het nutteloos is om wat dan ook op de buitenwereld te projecteren en wie dan ook de schuld te geven. De schepping is goddelijke perfectie. Onze manier van kijken, van vorm geven en bewegen is ziek. We zijn volledig vergeten wie we zijn. Ondanks het feit dat onze uiterlijke omstandigheden beter zijn geworden, zijn we nog nooit zo ver verwijderd geweest van onze ware natuur. Nog sterker, de meeste mensen zijn volledig vergeten wie ze in wezen zijn en hebben zich volledig geassocieerd met hun  zichtbare werkelijkheid.

De waarheid in het midden

Op het moment dat we beide polen in onszelf omarmen en in het licht zetten, worden we heel. Het licht overschaduwt de duisternis. Het is onze potentie, onze ontvankelijke vrouwelijke scheppende kant die we hardnekkig hebben bevochten. Onze vrijheid, onze creativiteit die ons tot authentieke mensen, tot ware scheppers maakt. Op het moment dat we die kracht weer in onszelf initiëren en eren, laten we onze angst voor tekort en de behoefte aan de schijn van veiligheid en zekerheid los. We begrijpen dat  onze oordelen alles zeggen over onszelf en niets over de wereld buiten ons. We staan op uit het stof, worden de goden en godinnen van weleer en nemen onze rechtmatige plaats in het scheppingsverhaal weer in.

Dienstbaarheid

Dankbaar dat ik in alle eenvoud een instrument mag zijn. Hoe meer ik weet dat ik niet weet, hoe meer ik geraakt wordt door alles wat ik mag zien, mag aanraken en ervaren. En hoewel niet iedereen me aardig vindt en sommigen met een grote boog om mijn zijn en mijn boeken heen lopen, ben ik niet langer afhankelijk van goedkeuring van anderen. Ik laat me drijven door de wind, doe zonder te doen en voel me een gezegend Menschenkind.

Om Shanti,
Yasmin

 

Ontwaken

– Foto Laura Diehl  

Ontwaken gaat niet zonder slag of stoot en begint met het omarmen van jouw schaduwzijde. Dat deel in jezelf dat ligt te wachten om wakker gekust te worden zodat het mannelijke en het vrouwelijke binnenin jou kunnen samensmelten tot één. Wanneer je stopt het geluk in de buitenwereld te zoeken en de moed hebt om stil te zijn en naar binnen te keren, ga je ontdekken jouw leegte de volheid zelve is. Geluk is jouw geboorterecht en niet afhankelijk van uiterlijke omstandigheden.

Leegte

Ontwaken is niets anders dan jezelf ontdoen van je valse identiteit waar je mee bent opgezadeld door opvoeding, cultuur, religie en maatschappij. Datgene wat jij voor waarheid hebt aangenomen. Datgene wat ik zegt. Datgene waar je jouw identiteit aan ontleend. Datgene wat denkt dat jij een eiland bent en niet begrijpt dat er geen ik bestaat maar dat alles en iedereen met elkaar verbonden is. Dat deel in jou wat voortdurend op zoek is naar geluk in de buitenwereld en jouw innerlijke leegte probeert te vullen met drugs, drank, seks, bezittingen en vermaak. Maar niets van dit alles schijnt de leegte in jou te kunnen vullen. Nog sterker, het brengt je steeds verder van huis, steeds verder weg van jouw ware natuur.

Dit hele proces wordt handig ondersteunt door regering, samenleving en religie die ons voortdurend het gevoel geven dat we incompleet zijn en ons via de media voortdurend pushen om te kopen, te consumeren en te begeren. Alsof het leven een snoepreisje is. Zolang je denkt dat een opleiding of titel jou tot iemand maakt, hou je niet alleen jezelf maar ook de wereld voor de gek. Zolang je nog iets wilt zijn, zolang je nog iets moet doen om de wereld te redden zul je niet accepteren dat de schepping goddelijk perfect is. Dat er niemand gered hoeft te worden buiten jouw Zelf en dat jij mag leren om op een andere manier naar de zichtbare werkelijkheid te kijken.

Identiteit

Datgene wat jij in wezen bent is niets. Is leegte, ruimte, vibratie, trilling, bewustzijn of hoe je het maar noemen wilt. Oeps niets, dat is wel heel pijnlijk voor het ego. De angst je identiteit kwijt te raken en verstoten te worden uit de groep ligt aan de basis van de angst om te sterven. Alles in jou zal zich verzetten tot het niet langer kan en het water aan je lippen staat. De natuur helpt je een handje. Je krijgt aan burn-out, verliest je baan, je relatie. Je wordt ernstig ziek of je geliefde partner of kind sterft. Kortom, er wordt een wig gedreven in jouw verdedigingsmechanisme. Je wordt kwetsbaar, dus ontvankelijk voor jouw innerlijke stem. Het is letterlijk een kwestie van leren zwemmen of verzuipen. Op het moment dat je stopt met vechten ligt de hemel binnen je bereik. Die hoef je niet te verdienen. Die lag al die tijd al op jou te wachten.

Op het moment dat je niet langer kunt ontsnappen in de wereld der illusies. Op het moment dat je niets meer te verliezen hebt. Op het moment dat je voelt dat je kunt blijven therapeut-eren tot aan je dood maar dat je nooit die perfectie zult bereiken waarvan jij denkt dat je die moet bereiken. Op het moment dat je genoeg hebt om te vluchten van de ene workshop naar de andere, moe bent van het zoeken naar weer een andere goeroe, genoeg heb om jezelf te blijven verschuilen achter je maskers, ben je klaar voor de overgang.

Illusies

Je begint het spel der illusies te doorzien en je te onthechten van de wereld van de tienduizend dingen. Je weet dat er maar één weg is naar waarheid, naar ware vrijheid, en dat is de weg naar binnen. Je wordt de diepte ingesleurd en voor je het weet donder je in de diepe wateren van je ziel. Alles wat je onder het maaiveld hebt weggestopt, zodat je het lekker kon projecteren op anderen, laat zich niet langer wegdrukken. Op het moment dat je moe bent van het vechten en in overgave je hoofd kunt buigen, zijn daar plots die krachten in jou, lichtwezens of hoe je ze ook noemen wilt, die je helpen dragen.

Ontwaken is doorgaans een geleidelijk proces. Wanneer je het leven in al haar volheid durft te omarmen. Wanneer je vol-ledig de verantwoordelijkheid durft te nemen voor de godheid die jij in wezen bent, wanneer je het niet anders wilt laten zijn dan wat het is ben je op weg. Of beter gezegd dan ben jij de weg. Het ego zal alles in het werk stellen om jou in de driedimensionale werkelijkheid ofwel de matrix te houden. Kortom het zichtbare leven wat zo griezelig echt lijkt dat je je niet kunt voorstellen dat het de grootste leugen is waar we ooit in verstrikt zijn geraakt. Het bestaat niet eens. Het zit uitsluitend tussen onze oortjes.

Chaos

De amputatie van onze vrouwelijke kant ligt aan de basis van de chaos waarin de zichtbare wereld is beland. Een bewust geprogrammeerd spel wat ons langzaam maar zeker inlijft in de wereld van de slavernij en ons dwingt om kleur te bekennen. Chaos is een gevolg van controle en opent de weg naar een nieuwe orde. Ergens diep vanbinnen heb je het licht gezien en weet je dat er een kleine opening is om te ontsnappen. De stilte tussen twee woorden. De leegte waaruit alles vorm aanneemt.

Wanneer we murw genoeg zijn om niet meer te vluchten in de wereld van de 10.000 dingen, wanneer we bereid zijn om niet langer naar buiten te wijzen maar naar binnen te schouwen, zijn we rijp voor de overgang. Dat betekent ieder moment waakzaam zijn. Dat betekent de moed hebben om meedogenloos je eigen schaduwkant bij de wortels aan te pakken en het spel niet langer mee te spelen.

En plots ben je wakker. Je wrijft verbaasd je ogen uit en doorziet het spel. Je begrijpt niet waarvoor je al die tijd zo bang bent geweest. Je voelt je zo licht als een veertje en laat je drijven op de golven van de zee. Het leven wat achter je ligt was een nachtmerrie, een boze droom. Je bent vrij. Je bent een Eenling. Je bent waarachtig Jij.

Om Shanti
Yasmin

Oneindig bewustzijn

Waar zou ik me druk over maken wanneer ik weet dat ik oneindig bewustzijn ben, eeuwig en onsterfelijk. Ik ben Liefde. Dat is wat ik kom initiëren hier op aarde. Dat is mijn taak die me lang geleden gegeven is.

In deze tijd waarin de leugen regeert en we onze verantwoordelijkheid volledig uit handen hebben gegeven aan machten buiten ons zelf is de tijd nog nooit zo rijp geweest om op te staan en terug te eisen wat we vrijwillig en uit gemakzucht uit handen hebben gegeven. We worden als Doornroosje, laten ons wakker kussen door de Prins en slaan onze vleugels uit. We verlaten onze zelf gecreëerde gevangenis en kiezen voor de innerlijke weg naar ware vrijheid. We laten het oordelen los en ontvouwen hogere frequenties van onszelf. Het verschil tussen hemel en aarde vervaagt. Kortom, het proces van authenticiteit.

Verloochenen

Voor velen van ons is het een worsteling om onszelf te zijn onder vrienden en in familieverband. Het is van groot belang om je angst te overwinnen, je spontaniteit niet te verliezen en je uit te blijven spreken. Het gaat er niet om anderen te overtuigen van jou gelijk maar om oprecht en in waarheid te durven staan voor jouw pad. Zonder oordelen en zonder jezelf te verloochenen. Door een levend voorbeeld te zijn geef je anderen de mogelijkheid om te onderzoeken wat hun waarheid is.

Liefde

Meer en meer belichaam ik de energie die liefde heet. Mijn zijn is ruimte en neemt de ander moeiteloos mee in die liefde in ieder moment. Hetzij tijdens een spontane ontmoeting, hetzij tijdens een consult of een boekpresentatie. Wanneer ik oprecht durf te zien verbind ik me tot in de kern. Door de ander daadwerkelijk in de ogen te kijken voelt zij zich niet alleen gezien, herkend en erkend, het helingsproces kan op natuurlijke wijze een aanvang nemen. Het geschenk van deze tijd is dat het me niet langer kan schelen wat anderen van mijn onconventionele optreden vinden. Zolang ik sta in waarheid en de juiste frequentie belichaam, laat ik me niet afleiden door al het geneuzel om me heen en gaat het prima met mij. Betekent niet dat ik me niet  verdiep in wat er aan de hand is, integendeel. Weten is één ding. Mezelf ermee verbinden is iets anders. Ik probeer het leven met al haar uitdagingen te omarmen en niet te oordelen. Ik bied geen doekjes voor het bloeden en houd me niet bezig met toekomstvoorspellingen. De toekomst is dynamisch en verandert naarmate wij onze gedachten veranderen.

Dienen

Hoe dan ook, ik kwam naar de aarde om de mensheid te dienen. Ik mag aanraken, wakker schudden en mensen in verbinding brengen met hun goddelijkheid. Het hele proces gaat over bewustzijn. Over goddelijkheid en frequentie. Over weten dat we het fysieke lichaam niet zijn maar de energie die het belichaamt. Wanneer we ons verbinden met onze goddelijke frequentie verheffen we onszelf naar een hogere trilling en worden we langzaam maar zeker immuun voor al het geneuzel om ons heen. Die frequentie hebben we meegenomen toen we dit lichaam aannamen. Door ons te identificeren met onze fysieke manifestatie vergaten we onze afkomst en ervaren we een diepe onverklaarbare angst om niet goed genoeg te zijn, om er niet bij te horen. De veiligheid zoeken van wakkere mensen of andere groepjes zal ons niet redden. Dat is blijven hangen in de dimensie van materie, de wereld van afgescheidenheid. Het is nu de juiste tijd om die liefdesfrequentie in onszelf te gaan belichamen en in verbinding te zijn met Al wat Is.

Het gaat niet om de groep. Het gaat om de eenling die wakker wordt en durft te staan in waarheid. Die ziel die de moed heeft om zelf het wiel uit te vinden en niet direct naar de dokter rent om een test of een aspirine om de groeipijn van het onbekende maar niet te hoeven voelen.

Groeipijnen

Als we de pijn niet durven te omarmen, blokkeren we onze groei en zullen we de vreugde ofwel de wederopstanding niet smaken. Hoe ver hebben we ons mee laten slepen in het web van leugens, ook al weten we diep vanbinnen dat het niet klopt. Weten is één ding. Het spel niet meer meespelen is een ander hoofdstuk. Dan praat ik niet over mondkapjes, prikken of testen. Dat blijft materiele werkelijkheid.  Dan praat ik over een bewustzijnstoestand waarin we niet meer voor of tegen zijn maar gewoon zijn. Wanneer we zijn zoals de Schepper ons heeft bedoeld is er geen ruimte voor angst. Is er alleen maar dit ene moment. Ik ben het middelpunt van mijn bestaan. Ik ben de enige die kan beslissen wat goed is voor mijn lichaam en voor mijn geest.

Authentiek

We zijn op het afscheidsfeest van Paul, een oud college van Giri. Paul vond vijfentwintig jaar geleden mijn boek Weg naar het Licht op zijn bureau, daar neergelegd door Giri. Het boek inspireerde hem mateloos. Hij nam zijn ontslag en stapte uit de kudde. Paul bouwde met lef en met vallen en opstaan een authentiek leven op en omringde zich met liefdevolle mensen. Hoe kan het anders. Paul is de Liefde zelf geworden. Hij heeft zijn huis verkocht en begint met zijn geliefden een nieuw leven in de buurt van Valencia. Hartverwarmend.

Intimidatie

En ja er zullen krachten zijn die ons van alle kanten proberen te intimideren maar wat maakt het uit. We discussiëren niet meer. We wensen geen gelijk te halen. We zijn gewoon in de veilige ruimte van ons hart waarin geen voor en afkeer is. En zonder dat we het beseffen worden we in alle opzichten groter en sterker.

Om Shanti.
Yasmin

Inner-reset

Waarachtig leven gaat niet over eten of niet eten, over wel of niet geprikt zijn. Waarachtig leven gaat over gezond verstand en zelfvertrouwen, over eigen verantwoordelijkheid en ten diepste Mensch-wording.

Hoe het begon

De grenzen gingen dicht en plots waren we op weg naar onze vrienden vluchtelingen in Griekenland. Wij gingen moeiteloos voorbij alle grenzen en bleven acht maanden onderweg. Griekenland bereikten we niet. We strandden op Sardinië. Tegen alle verdrukking in wilde mijn negende boek Inner-Reset geboren worden. Waar kon dit beter gebeuren dan op dit magische eiland waar de vrouwelijke energie zo voelbaar is.

Inner-Reset

Het boek Inner-Reset vraagt om omdenken. De weg van ontwaken betekent dat we bereid zijn gebaande paden te verlaten en af te dalen in de diepe kerkers van onze ziel om weerstanden te onderzoeken. Geloof niets van wat ik zeg maar onderzoek wat voor jou waarheid is. Nemen we voor lief wat ons door ouders en opvoeders met de paplepel is ingegoten of hebben we het lef om voor onszelf te gaan staan, onze authenticiteit te leven en onze verborgen schatten te onthullen.

Durf een Rebel te zijn. Schop alle heilige huisjes om, binnenin jouw Zelf…

Ik bezie de wereld als een kind, vol verwondering. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat we het vertrouwen in onszelf, het vertrouwen in onze intuïtie en ons voertuig volledig zijn kwijtgeraakt. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat we ons lichaam en ons denken klakkeloos in handen hebben gegeven van zogenaamde deskundigen. Ons lichaam bevat haar unieke blauwdruk welke zich kenbaar maakt wanneer wij in ons lichaam durven te wonen en ons ermee durven te verbinden. Vanaf dat moment volgt ons genezingsproces de wijsheid van het lichaam. Wanneer we de angst voor de dood verliezen, zien we ziekte niet langer als een straf maar als een mogelijkheid om een heler en beter mens te worden.

De sleutel

Liefde voor onszelf is de sleutel. Ons lichaam is als de natuur. Hoe minder we ingrijpen, hoe minder we erin stoppen, hoe beter het functioneert. Moeder aarde natuurt gewoon door zolang wij onszelf er niet mee bemoeien. Zij transformeert elke ramp, elke uitdaging, naar harmonie.
Nog sterker, als we het lef zouden hebben alle voorschriften en beveiligingssystemen te droppen, als we het lef zouden hebben om op te houden denkbeeldige vijanden te creëren, vervalt de noodzaak om in te breken, vervalt de noodzaak om oorlog te voeren.
Kortom, onze arrogantie dat het leven anders moet zijn dan wat het is maakt dat we de wereld in alle opzichten naar onze hand willen zetten en brengt ons ver weg van de essentie van de kunst van waarachtig leven.

Alles ontstaat en vergaat voortdurend. Niets is blijvend in de wereld van de vormen. Het licht dat wij in wezen zijn kan zich niet openbaren zonder duisternis. Op het moment dat we denken dat we geboren worden is het onomkeerbaar dat we eens zullen sterven. Maar IK BEN is nimmer geboren en zal nimmer sterven.

Ik bepaal de loop van mijn leven niet. Het enige wat ik bepaal is de manier waarop ik met de dingen omga. En hoewel ik af en toe nog steeds baal of saggerijnig ben, is dat niet de essentie van mijn zijn. Mijn zijn is de pure vreugde van het Hart en niet afhankelijk van welke omstandigheden dan ook.

Mensch wording

Deze turbulente tijd is de tijd bij uitstek om de hoogst mogelijk potentie van onszelf tot volle bloei te laten komen. Om de liefde te leven die ons allen verbindt en waar geen ruimte is voor polarisatie of haat.

Sinds ik zei ‘Ik laat los ik laat God’, wordt mijn leven op magische wijze geleid. Weet dat ook jij een wonder bent, een mysterie en onbegrensd. Wanneer we wakker worden laten we ons niet langer inbedden in de matrix van de driedimensionale werkelijkheid. We laten ons zelfgecreëerde drama achter ons en leren te vertrouwen op onze eigen wijsheid. We geven ons vol vreugde over aan de stroom van het leven, overschrijden de grenzen van het onbekende en dromen onze eigen werkelijkheid.

Goden

Ze kunnen ons alles wat zichtbaar is afnemen. Ze kunnen ons opsluiten. Ze kunnen ons onder dwang vaccineren. Maar ze kunnen ons niet beletten om op te staan, onze waarheid te spreken en te leven. En dat is waar ze bang voor zijn. Dat we weer gaan leven als goden en godinnen vanuit onze onbeperkte mogelijkheden. Dat we ons niet langer laten begoochelen maar opstaan in waardigheid en onze weg bewandelen in goddelijkheid.

Vleugels

Op het moment dat we het paradijs verlieten raakten we niet alleen onze vleugels kwijt, we raakten steeds verder verwijderd van onze ware essentie. De huidige situatie in de wereld dwingt ons om keuzes te maken. We volgen klakkeloos de richtlijnen die ons langzaam maar zeker beroven van onze vrijheden, of we keren naar binnen en vinden de poort naar heelheid en ware vrijheid. Nu is het de tijd om ons te herinneren wie we in wezen zijn.

In tijden van rampen, in tijden van oorlog, kunnen we niet langer de boel voor ons uitschuiven en onze authenticiteit verbergen. Het is de hoogste tijd voor een inner-reset…

In Liefde verbonden met Al wat Is
Yasmin

 

Wees stil en weet

Ik ben het gat in de fluit waar de adem van Christus door beweegt. Luister naar deze muziek.
– Hafiz – Soefi

Tijdens een 21-daagse stilte periode, waarin mijn enige voeding mijn tuintje, de vogels en de ongeziene wereld waren en het fysieke lichaam op het scherp van de snede balanceerde, verbleef ik in vrede in de grenzeloze ruimte van mijn hart. Oer-vertrouwen, overgave en het proces van alchemie verlegden grenzen tussen dood en leven. Ik werd letterlijk en figuurlijk lichter en helderder.

Inzicht

Het is niet de bedoeling dat we onze kop in het zand stoppen. Het is de bedoeling dat we helder zijn, dat we durven te staan voor onze waarheid. Wat de consequentie ook mogen zijn. Realiseer jezelf dat alles wat ontstaat vergaat. Alles wat gecreëerd is, is ten dode opgeschreven. Alle materiële vormen vallen vroeg of laat uit elkaar. Maar datgene wat blijft is zuiver bewustzijn. En dat is, wat ik ben. Dat is wat jij bent. Dat is wat wij zijn.

Paradijs

De wereld zou in één klap het paradijs worden zoals de Schepper het heeft bedoeld als mensen zich op dit moment zouden realiseren wie zij in werkelijkheid zijn. Niemand zal de leugens in de buitenwereld nog geloven, wanneer er helderheid en inzicht is in onze binnenwereld.

Waarheid

Door mijn binnenwereld te transformeren creëer ik mijn eigen werkelijkheid en transformeer ik de wereld buiten mij. De weg naar vrijheid is een innerlijke weg. Het enige wapen op het pad is Liefde. Door mezelf, al mijn geloofssystemen en gehechtheden tot op het bot af te breken, sta ik dichter bij de waarheid dan ooit. Het leven is een mysterie.

Geweldloos

In deze staat van zijn is het niet langer nodig om te demonstreren. Heb het lef om eerlijk en oprecht in je eigen spiegel te kijken. Omarm wie jij in wezen bent en durf daarvoor te staan, zonder te analyseren of te oordelen. Wanneer we beseffen dat tijd en ruimte in wezen niet bestaan, kunnen we zonder fysieke aanwezigheid overal zijn en geweldloos ondersteunen wat wij wensen te ondersteunen. In stille verbondenheid met Al wat Is.

Eenheid in verscheidenheid

In Eenheid leven betekent dat ons kleine ikje niet langer centraal staat. In Eenheid leven betekent grenzen verleggen en onszelf openen voor vernieuwing. In Eenheid leven betekent dat we het donker niet ontkennen, maar niemand beschuldigen. Omdat er niemand schuldig is. Het is onwetendheid, niet meer en niet minder. In Eenheid leven betekent in verbinding zijn met alles en iedereen. Onszelf ten volle verantwoordelijk voelen voor wie we zijn, voor wie ik ben, waardoor ik zonder ogenschijnlijk iets te doen een wegwijzer kan zijn voor anderen.

Hazenpad

In tijden van diepe duisternis zijn er vele ongeziene krachten in het universum die ongeduldig staan te trappelen om onze transformatie te ondersteunen. Je kunt ze ervaren in de stille ruimte van je hart. Dit is dé tijd bij uitstek om naar binnen te keren, stil te zijn en te durven voelen. Dit is dé tijd om te kiezen voor kortstondige geluk of ons te realiseren dat de zichtbare werkelijkheid niet meer en niet minder is dan een illusie.

Het is ware levenskunst om te sterven voor je sterft. Offer het ego in het vuur van de Liefde zodat het zonder gezichtsverlies het hazenpad kan kiezen. Op dat moment verlaten we de wereld van de angst en valt er niet langer iets te vrezen. Je kunt in volle glorie, in alle eeuwigheid, voor jouw waarheid, voor jouw goddelijkheid gaan staan.

 

Geverifieerd door ExactMetrics