Verleden wordt heden

door | 26 maart 2023 | Inspiraties | 8 reacties

Agenda

We zijn de totale leegte die de totale volheid in zich draagt. In onze fysieke manifestatie zijn we licht zowel als donker. Zolang we het donker in onszelf niet kunnen omarmen en op de buitenwereld blijven projecteren, zullen we de poort naar heelheid en innerlijke vrijheid niet binnengaan. Dat vraagt slechts om één ding. Dat vraagt om niets te zijn.

Haar naam is Jacobine en hoewel ze mijn boek aanvankelijk niet wilde kopen omdat ze alles al weet, heeft ze het in één ruk uitgelezen. Ze zegt nadrukkelijk dat ze niets nieuws heeft gelezen. Ik herken haar weerstand. Inmiddels weet ik dat het niets met mij als persoon te maken heeft. Het is mijn frequentie, de energie. Klopt, niet iedereen houdt van mijn directheid. We zijn er nog niet aan gewend onze maskers te laten vallen. Maar voor velen is het een verademing. Ja zelfs een bemoediging.

Parel

Mijn gedachten gaan terug in de tijd naar Lisa in België. Na de publicatie van mijn eerste boek maakte ik een afspraak met haar om in haar centrum cursus te geven. Ze was onze afspraak finaal vergeten. Ik liet mijn boek Weg naar het Licht achter en Giri en ik vertrokken zonder spijt en zonder cursusruimte. Ik begon er al een beetje aan te wennen dat mijn boek, wat in no time in de top vijf stond en binnen een jaar in Amerika en Duitsland op de markt was, de nodige weerstand opriep. De meest gerenommeerde uitgever in spiritueel werk wilde mijn boek onder geen beding uitgeven. Toen uitgever David Schors het begon te lezen ging hij die nacht niet naar bed en was hij ervan overtuigd dat hij een parel in handen had. Gezien de hoeveelheid fanmail en het enthousiasme van boekwinkels en lezerspubliek zou dat wel eens waar kunnen zijn.

Onbevangen

Een aantal jaren later kreeg ik de opdracht om mijn uitgever los te laten en zelf mijn boeken uit te gaan geven. Ondanks het hardnekkige verzet van mijn ego ging ik uiteindelijk overstag. En zo brak er een nieuwe leerweg aan en stond ik samen met mijn maatje Giri op beurzen, gaf ik lezingen, etc.
We gingen naar de Kiyari Beurs in België. Plots stond Lisa voor mijn kraampje. Ze keek me onbevangen aan. ‘Wanneer kom je. Ik ben er helemaal klaar voor’.
We gingen samen een intens avontuur aan. Een avontuur met ongekende hoogtes en dieptes en de nodige confrontaties. Het ego laat zich niet zomaar aan banden leggen. Daar waar wij innerlijk transformeerden veranderde het hele veld rondom ons. Alle cursisten en alle geliefden werden meegenomen in de grenzeloze energie die Liefde heet.

Na Lisa waren er nog tientallen die met een grote boog om mij en mijn boeken heen liepen. Tot op de dag van vandaag kwamen velen na jaren terug om me te vertellen dat ze nooit meer die Liefde hadden ervaren die ze toen gevoeld hadden. Zij werden mijn trouwste supporters.

En natuurlijk waren er even zovele zielen die mijn energie en mijn directheid omarmden. Zij kwamen naar workshops en lezingen en gingen in de rij staan voor een knuffel en een boek. Mijn boeken werden de basis waarop hun nieuwe zijn zich kon ontvouwen. Voor een aantal zo radicaal dat ze hun oude zekerheden loslieten en een nieuw leven begonnen, zoals Peter die nu met zijn gezin in Valencia woont. Maar eerlijk is braaf. Het grote publiek was niet voor mij. Ik begrijp dat inmiddels maar al te goed. Spiritualiteit werd voor velen het nieuwe speeltje. Een manier om te ontsnappen uit de boze buitenwereld door veiligheid en warmte te zoeken onder gelijkgestemden. Een wedren om zo snel mogelijk verlichting te bereiken. Kortom het was niet anders dan hetgeen we probeerden te overstijgen.

Niet weten

Om de weg te bewandelen moeten we alle ideeën, elke vorm van religie, alle aangeleerde methodes en onze gebondenheid aan mijn en dijn achter ons laten. Naarmate we groeien in bewustzijn ontdekken we dat we niets weten. We ontdekken dat er niets valt te bereiken en dat we alles, maar dan ook alles wat we eens voor waarheid hebben aangenomen moeten ontmantelen in het vuur van de liefde. Veiligheid, zekerheid en ware vrijheid zijn uitsluitend te vinden in onze binnenwereld. Het is de potentie en de frequentie van onze ziel.

Ik noem haar voor de zoveelste keer Cora. ‘Ik heet Jacobine’, zegt ze. Ik weet echter dat dit niet voor niets gebeurd.

‘De meeste mensen die jouw boek lezen begrijpen er niets van’, zegt ze. Ik schiet in de lach. Dit hoorde ik vijfentwintig jaar geleden ook al. Ik denk met een liefdevolle glimlach terug aan Freek Simon die mij uitnodigde in zijn baanbrekende Programma Tros-Perspectief. ‘Yasmin’, zei hij, ‘jouw boeken zullen de wereld veroveren wanneer de tijd daar rijp voor is’.

Voor alles is een juiste tijd

De geschiedenis herhaalt zich. Mijn boeken zijn niet voor iedereen. En dat is helemaal okay. En ja, ik had naam kunnen maken als ik naar Amerika had gekund. Helaas ging dat niet. Mijn lichaam liet het afweten. Achteraf bezien kan ik alleen maar dankbaar zijn. Ik ben geen pion geworden in het speelveld van goed, beter, best. Uiteindelijk gaat het leven uitsluitend om ervaring. Om trouw te zijn aan je eigen waarheid. Om de weg die je bewandelt en niet om de hoeveelheid boeken die je verkoopt.

Wees stil en weet

Dus ik schrijf niet voor de massa. HET schrijft door mij voor die Eenling wiens ziel besloten heeft om wakker te worden en de weg te bewandelen met alle uitdagingen die erbij horen. De Eenling die de moed heeft af te dalen in de duistere kamers van de hel omdat vluchten niet meer kan. Die Eenling die langzaam maar zeker de weg naar binnen durft te verkennen om te ontdekken dat ware vrijheid het midden is tussen licht en donker. Dat waarachtig geluk niets te maken heeft met materie, met doen en met status, maar alles met pure eenvoud en de kracht van Zijn.

Goddelijke perfectie

Het leven wordt steeds eenvoudiger. Voor de buitenwereld lijkt het alsof we niets doen. Maar op een ander level vindt het ware leven plaats. We doen zonder te doen en worden zoals we aanvankelijk zijn bedoeld. De scheppers van ons eigen universum. We omarmen Al wat Is. Vechten niet tegen kernenergie en zijn niet voor het milieu. We maken ons niet druk om wat we eten of niet eten. We eten wel of niet. En als we eten genieten we daarvan. We zijn niet meer bezig onze leegte te vullen met allerlei hebbedingetjes en avontuurtjes. We weten dat alles goddelijke perfectie is ook al begrijpen we het niet altijd. We weten dat het leven niet valt te beredeneren of te beheersen, laat staan te begrijpen. We stoppen met discussiëren en kijken met mededogen naar een wereld die worstelt met haar identiteit zonder daar iets aan te willen of te kunnen veranderen. Kortom voor de economie zijn we waardeloos geworden. Maar het universum maakt een vreugdedansje.

Vrijheid

De prijs die we betalen kan onmenselijk hoog zijn. Keer op keer moest ik alles wat me dierbaar was loslaten. Ik raakte mijn gezondheid kwijt. Mijn hele familie, inclusief mijn kids. De pijn was niet gering. Maar de wonden zijn gelikt en geheeld. Mijn gezondheid is beter dan ooit, mijn hart nog meer open dan voorheen. Ik draag ogenschijnlijk dezelfde maskers. Ik ben me ervan bewust en verbind me er niet meer mee. De hele wereld is in mij. Ik ervaar een vrijheid die ik nooit eerder ervoer. Ik heb niets en niemand nodig om gelukkig te zijn. Ik bezit niemand en ben niemands bezit. Ik ben die ik BEN en in liefde verbonden met alles en iedereen.

Mijn zijn en mijn boeken mogen soms een zaadje planten in het hart van een andere mij. Wanneer dat zaadje tot bloei gaat komen is niet aan mij. Ik ben niet de grote redder. Ik ben niet de goeroe. Ik ben het grote niets waaruit alles ontspringt. Iedereen ontwaakt op het juiste moment.

Joods

Er is iets veranderd in de energie van Jacobine en plotseling onthult ze dat ze Joodse is van geboorte. De familie van haar moeders kant is omgekomen in de tweede wereldoorlog. Ik omhels haar en erken haar Joods zijn. Ik herken hiermee mijn eigen Joods zijn. Hoe heler we worden in ons zelf, hoe meer we begrijpen dat we alles zijn. Dat we verbonden zijn met iedereen en dat de wereld binnen in ons de leegte is die zich buiten ons ontvouwt in alle volheid. En plots weet ik waarom ik haar steeds Cora blijf noemen…

Er vindt heling plaats op een dieper level. De oude banden die ons verbinden worden opgeschoond en versterkt. Hoe mooi kan het leven zijn als je jezelf durft te openen voorbij de weerstand en het onbekende en je voor je geluk niet langer afhankelijk bent van anderen.

Wie ben jij

Ik zit te schrijven op mijn telefoon in een strandtentje met uitzicht op zee en ben me totaal niet bewust van mijn omgeving. Plots word ik aangesproken door twee koppels uit België. Een stralende Patrick doet het woord. Zij hebben me lange tijd geobserveerd en zelfs foto’s van me genomen. Ze zijn aangeraakt en onder de indruk van mijn energie. Wie ben jij? Ik ben niets. Maar vanuit dat niets ben ik verbonden met Al wat Is en schrijf ik boeken die de ziel beroeren. ‘Geen wonder die energie van jou’, zeggen ze stralend. Intense omhelzingen volgen. Een versmelting van energie. Zonder dat ik daar maar iets van merk wordt het personeel er in meegenomen. De vier praten er nog dagen over. Willen contact opnemen. En dan is er stilte. Een stilte die zolang gaat duren als zij nodig hebben om het zaadje te laten wortelen.

Om Shanti
Yasmin

Mededeling

Begin april ga ik terug naar Schijndel. Het is zoals het is en het is goed. Ik ben dankbaar voor deze drie-en-een-halve maand waarin mijn leefwereld bestond uit ALL-een zijn op mijn zolderkamertje en elke dag dezelfde uitbundige zee. Uit intense ontmoetingen en af en toe een activiteit. Een stilte die steeds dieper in mij wortelde gepolijst door storm, regen, wind en zon en vooral heel veel liefde, ruimte en ongekende vrijheid.

En ja lieve C en J mijn overige boeken zijn uitverkocht maar nog steeds beschikbaar als E-book of 2e hands via www.yasminverschure.nl/boeken
En ja je kunt me uitnodigen voor een lezing als je die wenst te organiseren en mijn boeken uitdelen als geschenk. Zeer welkom. Wees niet verbaasd dat ze niet altijd met een open hart ontvangen kunnen worden…
– Voor het komende programma klik je hieronder op agenda

 

Contact Agenda Aanmelden Blog

Een nieuwe wereld

door | 15 januari 2021 | Inspiraties | 24 reacties

Het is hoog tijd om een nieuwe wereld te dromen. De juiste tijd om onze rechtmatige plaats in het universum in te nemen.

Sinds we God, de Bron van alle leven, de deur uit hebben gedaan zijn we de verbinding met moeder natuur, met onze ware natuur, kwijtgeraakt. Hebzucht werd onze nieuwe religie. We associeerden ons meer en meer met buitenkant. Ontleenden onze identiteit aan status, aan bezit en als dit niet toereikend was aan een of andere overtuiging of geloofssysteem. Kortom, het ego wil gezien worden en heeft een onverzadigbare honger om zichzelf te onderscheiden.

De media en de reclame voeden dit concept voortdurend. Hoe verkoop je iets wat je niet nodig hebt? Geef de consument het gevoel dat het betreffende product iets toevoegt aan hun identiteit.

Na de tweede wereldoorlog werd het leven meer en meer maakbaar. We bouwden aan morgen, zorgden voor de toekomst en gaven onszelf een gevoel van schijnzekerheid. Alles werd in hokjes verdeeld, risico’s weggenomen. Dat wat de wetenschap niet kon bewijzen werd naar het land van de fabelen verwezen. We leerden te vechten tegen. Dus trokken we ten strijde tegen ziekte, terrorisme en andere denkbeeldige vijanden die we eerst in het leven riepen. Ondanks onze strijd tegen kanker is er nog nooit zoveel kanker geweest. Dat geldt ook voor terrorisme en alles wat we meenden onder controle te moeten krijgen. Wist je dat medicatie en vaccinatie na hart en vaatziekten en kanker de derde doodsoorzaak is?

Identificatie

Zolang we ik, mij en mijn zeggen, zolang we ons identificeren met dat wat we hebben en niet met wat we zijn, zullen we oorlog voeren, anderen onderdrukken en laten we onszelf uit gemakzucht manipuleren en vaccineren. Angst, schuldgevoel en plichtsbesef zijn de perfecte ingrediënten om het volk onder de duim te houden.

We hebben een cultuur gecreëerd van slachtoffers en kwetsbaren. We beschermen het zwakke en straffen degenen die dit zichtbaar maken. Een helende aanpak zou zijn om het zwakke te versterken. Het ware leven is nu eenmaal niet voor mietjes.

Heb je ooit een gezond mens ontmoet? Een gezond mens kun je herkennen aan zijn vitaliteit, zijn innerlijke staat van zijn, de vreugde die hij uitstraalt. Zijn lichaam kan allerlei kwalen hebben, maar het licht van de liefde schijnt door hem heen. Zijn glimlach raakt vele harten.

Immuun

Leven is lef hebben. Leven is grenzen overschrijden en risico’s nemen. Je lijf wordt sterk en gezond wanneer het ziektes doorleeft en weerstanden transformeert. Bewust ademhalen, zingen, kruiden, homeopathie en acupunctuur versterken niet alleen op natuurlijke wijze ons immuunsysteem, zij ondersteunen het proces naar waarachtig heel worden. Verboden vruchten zoals ayahuasca, iboga en een vision quest*, kunnen onze waarachtige potentie naar boven halen, door de hel, welke de poort naar de hemel maskeert, in onszelf zichtbaar te maken. In tegenstelling tot de meeste gangbare therapieën, passen ze ons niet aan in de matrix, maar openen de weg naar ons authentieke zijn.

Het leven is een geschenk

In deze tijd, waarin vluchten niet langer mogelijk is, kunnen we twee dingen doen. Of we spelen de rol van slachtoffer en wijzen naar anderen. Of we staan op en beginnen onze angsten onder ogen te zien. We zetten de televisie buiten spel en gaan op onderzoek uit.

We hebben nu de tijd om onszelf te omarmen en te voelen hoe het leven zich op een speelse manier door ons heen beweegt.  We gaan letterlijk voelen wie we Zijn. We zijn geen materie. We zijn energie, bewustzijn, mysterie, een wonder. We kunnen het mysterie niet ontrafelen, dus laat het wonder gewoon het wonder zijn. Probeer het onkenbare niet te kennen door het in een wetenschappelijk kader te plaatsen. Dat is absoluut onmogelijk.

Datgene wat we zijn is niets, is leegte, is grenzeloze ruimte, is stilte. En in die stille ruimte is geen plaats voor angst. Daar is niet langer het besef van mijn huis, mijn vrouw en mijn auto. Daar is uitsluitend zijn en eeuwigheid.

Eeuwig

Angst heeft altijd met verleden of toekomst te maken. Met een gedachte wat er zou kunnen gebeuren. Voor mij is er geen angst. Voor mij is er geen afstand. Sinds ik de dood heb doorvoeld is er geen reden om bang te zijn. Ik zie me nog liggen in een hutje in Zuid-Afrika in bed met een jonge moeder in mijn armen die stierf aan Aids. Ik zie de kindjes in Boksburg doodgaan. ‘Als er een God is dan is dit niet zoals het zou moeten zijn’, dacht ik. Toen zag ik wat er werkelijk gebeurde. Dat wat we in wezen zijn is eeuwig en onveranderlijk en kan nimmer sterven.

Het leven is geven en nemen. Het leven is ieder moment sterven om weer opnieuw geboren te worden. Een waarachtig spiritueel wezen voert die strijd binnenin zichzelf. Een waarachtig mens is bereid zijn eigen imperfectie onder ogen te zien. Weten is het einde van imperfectie.

Achter alle schijnbare dualiteit komt de eeuwigheid in zicht. Dan stoppen we met iets of iemand te willen zijn die we niet Zijn. Dan gaat ziel steeds meer door ons lichaam stralen. Worden we min of meer transparant. We worden letterlijk bakens van Licht die vreugde verspreiden zonder daar iets voor te doen.

Vluchten kan niet meer

Het is de juiste tijd om de nieuwe wereld vorm te geven. Tijd om onze rechtmatige plaats in het universum in te nemen. Dat heeft niets te maken met buitenkant. Vrijheid is een innerlijke staat van zijn. Niemand kan onze ware essentie aan banden leggen. Ze kunnen ons in de gevangenis gooien. Ze kunnen ons dwingen onszelf te laten vaccineren. Ze kunnen ons lichaam, ons tijdelijk omhulsel, doden. Maar datgene wat we waarachtig zijn is eeuwig en onsterfelijk en laat zich niet langer verloochenen.

All life matters

door | 8 juli 2020 | Inspiraties | 14 reacties

Zolang we niet heel zijn in onszelf, zoeken we een vijand in de buitenwereld. Zolang we ons gelijk willen halen, zijn we niet vrij van eigen pijn. Een ander haten betekent dat we onszelf niet liefhebben. Het veroorzaakt innerlijk lijden en vervreemd ons van ons zelf.

Verdeel en heers

Na jarenlange discussies over zwarte piet, wordt nu de moord op een zwarte man in USA aangegrepen om aan te tonen dat discriminatie nog steeds bestaat. We begrijpen niet dat verdeel en heers de methode is die leiders gebruiken om ons tegen elkaar op te zetten, zodat de aandacht wordt afgeleid van datgene wat er in het verborgene gebeurt.

Het is van belang dat we erkennen wat we uitgevreten hebben in het verleden. Daar hoeven we niet trots op te zijn. De Nederlanders niet, de Moren niet, de Amerikanen niet, de Afrikaners niet, de Arabieren niet en noem maar op.
Op het moment dat we onszelf en de ander kunnen vergeven, hoeven we ons niet langer schuldig te voelen en kunnen we een streep trekken onder het verleden, zodat we in het heden hand in hand kunnen gaan staan voor datgene wat ons allen aangaat: onze democratie, onze met bloed bevochten vrijheid.

Uitdagingen polijsten de ziel

We worden geboren als vrije wezens op die speciale plek waar we de lessen kunnen leren die onze ziel gekozen heeft om een beter en oprechter mens te worden. De weg die we bewandelen is er een van vallen en opstaan, van uitdagingen en verlangens, van verdeeldheid en verbondenheid. Het doel is niet meer en niet minder dan ons ego te overstijgen en ons in alle opzichten één te voelen met AL wat Leeft. We zijn allen broeders en zusters. We komen allen voort uit dezelfde bron. Uiteindelijk kunnen we niet meer spreken over ik en jij maar uitsluitend over wij.

Het maakt niet uit waar we geboren worden. Onschuld, vrijheid en heelheid zijn het geboorterecht van ieder mens. In plaats dat we onze kinderen eren om hun heelheid, nemen we hen stukje bij beetje alles af wat hen aan de hemel, aan totaliteit en aan perfectie herinnert. Langzaam maar zeker worden we inkadert in een dualistische wereld van goed en kwaad. Afhankelijk van waar we geboren zijn, wordt onze kleur of onze afkomst superieur.

Discriminatie is van alle tijden

Er zijn ook blanken als slaven verhandeld en ik zou zeggen dat de situatie waarin mijn vader belandde niet meer en niet minder was dan slavernij. Na de vroegtijdige dood van mijn ouders heb ik enorm met mijn gezondheid en mijn verleden geworsteld. Door niet langer iemand buiten mijzelf daar de schuld van te geven vond ik mijn zelf terug en leerde ik de kracht van vergeving. Ik dacht dat ik mijn moeder haatte, maar ik haatte mijzelf. Ik vergaf haar en gaf mezelf terug aan mezelf. Dat is pure vrijheid. Vreugde, dankbaarheid en een steeds sterkere gezondheid werden mijn deel. Door mezelf lief te hebben vielen alle grenzen tussen mij en die ander weg en kon ik iedereen vergeven en liefhebben. Ik ontdekte dat elke ziel hier op aarde op zoek is naar zichzelf. Ieder mens verlangt ernaar erkend en herkend te worden.

Dacht je dat het toeval is dat je in een zwart, blank of blauw lijf bent geboren? Dacht je dat het toeval is dat je de dochter van een koning bent of de zoon van een drugsdealer? Natuurlijk niet. Je ziel koos ervoor om jeZelf in alle diepte te leren kennen.

Erkenning bevrijdt ons

Het is de hoogste tijd dat blanken erkennen dat ze lang genoeg de wereld hebben gedomineerd. Maar denk nu niet dat het beter wordt als Afrika die rol over gaat nemen. Wanneer mensen macht krijgen en daar innerlijk niet klaar voor zijn, (en wie is dit wel) gaat zelfs de meest integere ziel voor de bijl.

Iedereen discrimineert

Ik zette me af tegen rijke mensen, zij hadden het in mijn ogen verdraaid gemakkelijk. Tot ik in India echte armoede zag en me realiseerde dat ik mijn verleden koesterde. Kon ik me lekker afzetten tegen de buitenwereld en hoefde ik niet de verantwoordelijkheid te nemen voor mijn binnenwereld. Dit inzicht gaf mij de mogelijkheid om eeuwig slachtoffer te blijven of heer en meester(es) te worden over mijn eigen leven. Ik koos voor het laatste.

Het is een uitdaging om in de wereld te zijn en je verworvenheden te delen met anderen, maar niet langer van de wereld te zijn.

De kunst van leven

We zijn niet op aarde gekomen om de aardse realiteit te ontvluchten. We hoeven evenmin gehecht te zijn aan lijden om het walhalla te verdienen. We zijn op aarde om ons zelf in alle opzichten te vervolmaken. Sinds ik wakker ben kan ik iedere ervaring omarmen. Er zijn geen goede en geen slechte ervaringen. Iedere ervaring is voedsel voor de ziel. Ik vind het leven een godsgeschenk.

Door mezelf te omarmen, leerde ik anderen in hun ware essentie te zien en te omarmen. Ik houd van mensen. Mijn vrienden hebben alle kleuren van de regenboog. Ik doe mijn afkomst eer aan en voel me thuis bij het úitschot in onze maatschappij: de zwerver, de beachboy, de vluchteling, de kerels in de bajes en noem maar op. Wanneer we niets te verliezen hebben, wanneer er geen verleden en geen toekomst is, staan we dicht bij de Bron en leren we de kunst van Leven.

Alles wat we bestrijden groeit

Door te vechten tegen ziekte, creëren we een ziek lijf en een zieke maatschappij. Door te vechten tegen discriminatie, creëren we verdeeldheid. Door een ziekte te doorleven eren we niet alleen ons immuunsysteem, we worden groot en sterk. We zouden zwakkeren niet moeten beschermen, maar hen uitdagen in hun ware kracht te gaan staan. We zouden niet moeten demonstreren tegen discriminatie, we zouden moeten demonstreren voor vrijheid in verbondenheid. Dat verdeelt niet maar verbindt. En dat is ware Liefde.

Weerspiegeling

Door ons op te laten butsten door de massamedia zijn we sinds 11 september 2001 systematisch elkaar gaan haten en wantrouwen. En niet alleen in het rijke westen. Christenen haten moslims, zwarten haten blanken, rijken haten armen en visa versa. Natuurlijk komt dat onze machthebbers goed uit.

De regering is een weerspiegeling van onszelf. Het heeft dus weinig zin om met de vinger te wijzen. De eerlijkheid gebiedt ons om naar binnen te kijken en te accepteren dat wij onze verantwoordelijkheid volledig uit handen hebben gegeven.

Makke schapen

Het is tijd dat we ophouden met polariseren. Daarmee verzwakken we onze positie en spelen we de machthebbers in de kaart. Door ons systematisch een beetje meer vrijheid te geven, laten we ons verblinden en als makke schapen naar de slachtbank leiden. Tot we murw genoeg zijn om die noodmaatregel en zelfs de verplichte vaccinatie te accepteren. We zien voor het gemak maar even over het hoofd dat dit niet alleen het einde is van onze vrijheid, maar ook van onze democratie.

De kunst van niet weten

Voor alle duidelijkheid, we kunnen niet terug naar het verleden. Het is hoog tijd dat we onder ogen zien dat we niet alleen elkaar, maar vooral onze aarde hebben uitgebuit. Hoog tijd voor een nieuwe wereldorde, een nieuw moraal.
Natuurlijk weten we nog niet hoe we dit in gaan kleuren. We mogen leren de kunst van het niet weten te omarmen. Als het verlangen groot genoeg is, we actief blijven dromen en de Liefde die we in wezen zijn samen bundelen,  kunnen we deze tijd vol vertrouwen tegemoet treden als het grootste avontuur ooit.

Slachtoffer zijn is een keuze

Stoppen anderen te beschuldigen is moeilijk. Je geeft je slachtofferrol op, je valse gevoel van veiligheid. Dat is ware spiritualiteit. In alle opzichten verantwoordelijkheid nemen voor het resultaat van jouw zijn. Wanneer we onze verloren vrouwelijk kant opnieuw initiëren en integreren, in onszelf en in de samenleving, voelen we een diepe verwondering voor de schepping en al haar schepselen.

Het ware leven

In essentie worden we allemaal naakt geboren en zijn we een en dezelfde. Als je dit in alle diepte durft te voelen, heb je geen behoefte meer om met je vinger naar wie dan ook te wijzen. Niemand kent de blauwdruk van de ander.

Wanneer we ophouden het verleden op te rakelen, kunnen we onze handen ineenslaan en onze harten in Liefde verbinden, zodat we samen kunnen staan voor het meest waardevolle wat we op aarde kunnen verwerven: Broeder- en zusterschap. Het ware Leven kan zich uitsluitend ontvouwen in vrijheid. Liefde is eenheid in verscheidenheid en kleurt de wereld een tikkie mooier.

 

 

 

De grootste leugen ooit

door | 17 mei 2020 | Inspiraties | 56 reacties

Toen ik vanmorgen wakker werd wist ik dat het tijd was voor een volgende stap. Ik kan niet leven met de grootste leugen ooit. Ik kan niet doen alsof ik het beleid van 1,5 meter ondersteun als zijnde normaal, laat staan dat ik het kan accepteren als het nieuwe normaal.

Ik voel mededogen. Ik heb mededogen met alle mensen aan de top. Zolang wij onze kracht weggeven, gedragen wij ons als makke schapen en kunnen zij ons gemakkelijk bespelen.
Zij hebben het goed voorbereid. Toen ik hoorde over het corona-virus was ik in Griekenland. De situatie met de vluchtelingen was onmenselijker dan ooit. Ik wist onmiddellijk dat ze nu een perfect excuus hadden om datgene te verbergen wat wij niet dienen te weten. En dat geldt niet alleen voor de schandelijke manier waarop we met onze vluchtelingen omgaan.

Vanaf 11 september 2001 is er systematisch wereldwijd angst geïnjecteerd

Sinds we geld hebben verheven tot onze nieuwe God, zijn we meer en meer losgeraakt van het wonder dat we God, Liefde of Universum noemen. We voelen ons afgescheiden, vergaten de Eenheid en begonnen elkaar te haten.

We waren klaar om op een veel grotere schaal gehersenspoeld te worden. Jarenlang werd dit voorbereid. In een paar weken tijd namen ze wereldwijd de controle over. Het begin van een nieuwe oorlog…
De zaden waren reeds geplant. Nu begonnen ze leugens te verspreiden rond een virus dat miljoenen mensen zou doden. We worden 24 uur per dag gehersenspoeld door de media. Zonder protest accepteerden we de regels en lieten we onszelf tot slaven maken in ruil voor zogenaamde bescherming.

Mijn lichaam is mijn verantwoordelijkheid. Het is de tempel van mijn ziel. Ik mag het met liefde omarmen en voeden met heilzaam voedsel en positieve gedachten.
We hebben onze verantwoordelijkheid en onze vrijheid weggegeven voor de illusie van veiligheid.
We vertrouwen erop dat artsen ons lichaam zullen repareren en dat de regering ons voor rampen zal behoeden.

We zijn zo bang om te sterven dat we niet weten wat het is om volledig te Leven. Waarachtig Leven is elk moment bereid zijn risico’s te nemen. Leven, volledig Leven, is jezelf overgeven aan de stroom zonder te willen beheersen of te controleren. Niet mijn wil geschiede, maar de Uwe…

De farmaceutische industrie heeft miljoenen jonge mensen in Afrika en India de dood ingejaagd door hen te gebruiken als proefkonijn voor medicijnen en vaccins. Nu sleuren we hen opnieuw mee in het drama dat wij hebben gecreëerd. Miljoenen mensen in Afrika zitten in een strikte lock-down. Mijn Keniaanse vrienden kunnen geen voedsel verzamelen en lijden honger. Velen zullen sterven als wij hun niets te eten sturen. De golf van armoede die we daar ontketenen is ongekend…

De echte ramp is niet dat we sterven aan corona of een hartinfarct, de echte ramp is dat we de dood niet in de ogen durven te kijken. We denken dat het leven eeuwig kunnen manipuleren en zijn vergeten dat we meer zijn dan een fysiek lichaam. Geboren worden betekent automatisch dat we zullen sterven. Hoe we de tijd daartussen inkleuren is aan ons.

Anders dan voorheen hersenspoelen we onszelf door dag en nacht de reguliere media te volgen en te geloven dat dit waarheid is. Ik daag je uit om op onderzoek uit te gaan en je eigen waarheid te ontdekken. Dat kan schokkend zijn. Als je echter weet waar je werkelijk bang voor moet zijn, is er niets meer om bang voor te zijn. Je begint compassie te voelen voor iedereen. Je begint te beseffen dat ook daders slachtoffers zijn.

De enige reden dat we hier een tijdje rondlopen is om onze ware natuur te leren kennen en onszelf te polijsten door het leven ten volle te ervaren.

We staan aan de vooravond van een nieuwe tijd. We kunnen kiezen om te blijven slapen, of wakker te worden in onze onmetelijke kracht. In het laatste geval voelen we ons verbonden met Al wat Is. Er is geen verschil tussen jouw wezen en het mijne. We zijn allen broeders en zusters.

De echte misdaad is datgene wat verborgen is. De echte misdaad is het nieuwe normaal. De afstand van 1,5 meter, de maskers en alle leugens die we voor waarheid aannemen omdat we te laf zijn om in opstand te komen.

De echte misdaad is dat we onszelf opsluiten, onze ouderen isoleren en onze kinderen scheiden van hun vriendjes. Dat we alles wegnemen wat het leven kleur en blijheid geeft en ons waarachtig tot mens maakt. De echte misdaad is polarisatie, onze verlammende angst waardoor we haat begonnen te zaaien in plaats van liefde.

Masuru Emoto uit Japan ontdekte dat zelfs water reageert op onze gedachten van liefde of haat. Wanneer we liefde de wereld in sturen, zullen we de kracht van de natuur nimmer misbruiken en zal alles en iedereen in overvloed groeien en bloeien. Als we angst en haat de wereld in sturen, gaat alles dood en creëren we tekorten.

Je kunt me niet vertellen dat je blij bent met deze situatie. Je kunt me niet vertellen dat je er trots op bent om deze wereld – dit nieuwe normaal – achter te laten voor volgende generaties.

Het enige dat we hoeven te veranderen is ons denken. Op het moment dat wij onze taak hier op aarde aanvaarden, ervaren we het leven als een wonder. We genieten van Al wat Is en voelen ons dankbaar voor elk moment.

Leven in angst is dodelijk en vergiftigt alles wat we tot ons nemen. Leven met een liefdevol en open hart betekent dat we zorgen voor moeder aarde en haar bewoners. We denken niet langer in beperking. Er is overvloed voor iedereen.

Als we onze verantwoordelijkheid terugnemen worden we wakker en zijn we innerlijk vrij. Dat is het einde van onze onderdrukking. Het begin van een nieuwe wereld. Geen wereld waar het nieuwe normaal hoogtij viert, maar een wereld om onszelf in alle opzichten te vergoddelijken. Een wereld om het Leven te vieren, te groeien, lief te hebben, aan te raken, te creëren, bidden, mediteren, dansen en te lachen…

Het is aan jou. Kies je ervoor om een lafaard te zijn en met je vinger naar anderen te wijzen, of ben je trots genoeg om op te staan in jouw volle glorie. De tijd is nu rijper dan ooit. Door dit te doen ondersteun je niet alleen jouw Zelf, maar stimuleer je anderen om hetzelfde te doen…
Om Shanti,
Yasmin

1e publicatie 17 mei 2020