Zolang we niet heel zijn in onszelf, zoeken we een vijand in de buitenwereld. Zolang we ons gelijk willen halen, zijn we niet vrij van eigen pijn. Een ander haten veroorzaakt innerlijk lijden en vervreemd ons van ons zelf…
Plotseling is racisme een hot item. Vanuit het niets vinden er overal ter wereld demonstraties plaats. Geen politie of ME die er zich er mee bemoeid. Het komt de machthebbers goed uit. Leidt de aandacht af van het werkelijke probleem. Zorg dat mensen elkaar haten en in de haren vliegen en je hebt het perfecte klimaat gecreëerd om de omstreden noodwet er door te drukken…
Verdeel en heers
Waar zijn we in godsnaam mee bezig juist op het moment dat we in een wereldwijde crises verkeren die ons allen aangaat. Na jarenlange discussies over zwarte piet, wordt nu de moord op een zwarte man in USA aangegrepen om aan te tonen dat discriminatie nog steeds bestaat. We begrijpen niet dat verdeel en heers de methode is die leiders gebruiken om ons tegen elkaar op te zetten, zodat de aandacht wordt afgeleid van datgene wat er in het verborgene gebeurd.
Het is van belang dat we erkennen wat we uitgevreten hebben in het verleden. Daar hoeven we niet trots op te zijn. De Nederlanders niet, de Moren niet, de Amerikanen niet, de Afrikaners niet met hun stammenoorlogen, de Arabieren niet en noem maar op.
Op het moment dat we onszelf en de ander kunnen vergeven, hoeven we ons niet langer schuldig te voelen en kunnen we een streep trekken onder het verleden, zodat we in het heden hand in hand kunnen gaan staan voor datgene wat ons allen aangaat: onze democratie, onze met bloed bevochten vrijheid…
Uitdagingen polijsten de ziel
We worden geboren als grenzeloze vrije wezens op die speciale plek waar we de lessen kunnen leren die onze ziel gekozen heeft om een beter en oprechter mens te worden. De weg die we bewandelen is er een van vallen en opstaan: van uitdagingen en verlangens, van verdeeldheid en verbondenheid. Het doel is niet meer en niet minder dan ons ego te overstijgen en ons in alle opzichten een te voelen met AL wat Leeft. We zijn allen broeders en zusters. Uiteindelijk kunnen we niet meer spreken over ik en jij maar uitsluitend over wij.
Het maakt niet uit waar we geboren worden. Onschuld, vrijheid en heelheid zijn het geboorterecht van ieder mens. In plaats dat we onze kinderen eren om hun heelheid, nemen we hen stukje bij beetje alles af wat hen aan de hemel, aan totaliteit en aan perfectie herinnert. Langzaam maar zeker worden we inkadert in een dualistische wereld van goed en kwaad. Afhankelijk van waar we geboren zijn, wordt onze kleur of onze afkomst superieur…
Discriminatie is van alle tijden
Er zijn ook blanken als slaven verhandeld en ik zou zeggen dat de situatie waarin mijn vader belandde niet meer en niet minder was dan slavernij. Ik heb na de vroegtijdige dood van mijn ouders enorm met mijn gezondheid en mijn verleden geworsteld. Ik kwam boven en leerde de kracht van vergeving. En zie, ik leerde mijzelf te omarmen en ontdekte de kracht van dankbaarheid. Het resultaat was dat ik alles en iedereen ging omarmen. Elke ziel op aarde verlangt ernaar om erkend en gekend worden.
Dacht je dat het toeval is dat je in een zwart, blank of blauw lijf bent geboren? Dacht je dat het toeval is dat je de dochter van een koning bent of de zoon van een drugsdealer? Natuurlijk niet. Je ziel koos ervoor om jeZelf in alle diepte te leren kennen. Als kind heb je geen weet van discriminatie. Je leert het tijdens je opvoeding. En dat heeft weinig of niets te maken met blank of zwart.
Erkenning bevrijdt ons
Het is de hoogste tijd dat blanken erkennen dat ze lang genoeg de wereld hebben gedomineerd. Maar denk nu niet dat het beter wordt als Afrika die rol over gaat nemen. Wanneer mensen macht krijgen en daar innerlijk niet klaar voor zijn, (en wie is dit wel) gaat zelfs de meest integere ziel voor de bijl…
Ieder wezen discrimineert
Ik zette me af tegen rijke mensen, zij hadden het in mijn ogen verdraaid gemakkelijk. Tot ik in India echte armoede zag en me realiseerde dat ik mijn verleden koesterde. Kon ik me lekker afzetten tegen de buitenwereld en hoefde ik niet de verantwoordelijkheid te nemen voor mijn binnenwereld. Dit inzicht gaf mij de mogelijkheid om eeuwig slachtoffer te blijven of heer en meester(es) te worden over mijn eigen leven. Ik koos voor het laatste…
Ik correspondeerde met een zwarte man op deathrow in Texas. Toen hij ter dood werd gebracht stierf er een stukje in mijzelf. Ik hield onvoorwaardelijk van hem en had geen oordeel over hetgeen hij gedaan had. Later bezocht ik Aaron, een andere prachtige ziel, op deathrow in USA. Een week was ik elke dag bij hem – achter glas. Ik hield van hem en hij van mij. Maar ik wilde niet met hem trouwen…
Het is een uitdaging om in de wereld te zijn en je verworvenheden te delen met anderen, maar niet langer van de wereld te zijn…
De kunst van leven
We zijn niet op aarde gekomen om de aardse realiteit te ontvluchten. We hoeven evenmin gehecht te zijn aan lijden om het walhalla te verdienen. We zijn op aarde om ons zelf in alle opzichten te vervolmaken. Sinds ik wakker ben kan ik iedere ervaring omarmen. Er zijn geen goede en geen slechte ervaringen. Iedere ervaring is voedsel voor de ziel. Ik vind het leven een godsgeschenk.
Jammer dat we rijkdom koppelen aan geld, status en macht
Door mezelf te omarmen, leerde ik anderen in hun ware essentie te zien en te omarmen. Ik houd van mensen. Mijn vrienden hebben alle kleuren van de regenboog. Ik doe mijn afkomst eer aan en voel me thuis bij het uitschot in onze maatschappij: de zwerver, de beachboy, de vluchteling, de kerels in de bajes en noem maar op. Wanneer we niets te verliezen hebben, wanneer er geen verleden en geen toekomst is, staan we dicht bij de Bron en leren we de kunst van Leven…
Alles wat we bestrijden groeit
Door te vechten tegen ziekte, creëren we meer en meer een ziek lijf en een zieke maatschappij. Door te vechten tegen discriminatie, creëren we meer en meer verdeeldheid. Door een ziekte te doorleven eren we niet alleen ons immuunsysteem, we worden groot en sterk. We zouden zwakkeren niet moeten beschermen, maar hen uitdagen om in hun ware kracht te gaan staan. We zouden niet moeten demonstreren tegen discriminatie, we zouden moeten demonstreren voor vrijheid in verbondenheid. Dat verdeeld ons niet maar verbindt ons en dat is ware Liefde…
Weerspiegeling
Door ons op te laten jutten door de regering en de aan haar verbonden media, zijn we sinds 11 september 2001 systematisch elkaar gaan haten en wantrouwen. En niet alleen in het rijke westen. christenen haten moslims, zwarten haten blanken, rijken haten armen en visa versa. Natuurlijk komt dat onze machthebbers goed uit.
De regering is een weerspiegeling van onszelf. Het heeft dus weinig zin om met de vinger te wijzen. De eerlijkheid gebiedt ons om naar binnen te kijken en te accepteren dat wij onze verantwoordelijkheid volledig uit handen hebben gegeven. Uit gemakzucht lieten we ons leven bepalen door de farmaceutische industrie, de regering, de media, enzovoort.
Als dat geen slavernij is. Als het werk aan lopende banden op tijdklokken geen slavernij is…
Makke schapen
Het is tijd dat we ophouden met polariseren. Daarmee verzwakken we onze positie en spelen we de machthebbers in de kaart. Door ons systematisch een beetje meer vrijheid te geven, laten we ons verblinden en als makke schapen naar de slachtbank leiden. Tot we murw genoeg zijn om die noodmaatregel en zelfs de verplichte vaccinatie te accepteren. We zien voor het gemak maar even over het hoofd dat dit niet alleen het einde is van onze vrijheid, maar ook van onze democratie.
De kunst van het niet weten
Voor alle duidelijkheid, we kunnen niet terug naar het verleden. Het is hoog tijd dat we onder ogen zien dat we niet alleen elkaar, maar vooral onze aarde hebben uitgebuit. Hoog tijd voor een nieuwe wereldorde, een nieuw moraal wat niets te maken heeft met het nieuwe normaal.
Natuurlijk weten we nog niet hoe we dit in gaan kleuren. We mogen leren de kunst van het niet weten te omarmen. Maar als het verlangen groot genoeg is en we actief blijven dromen, kunnen we deze tijd tegemoet treden als het grootste avontuur ooit, waarin we de Liefde die we in wezen zijn samen bundelen om dit met vallen en opstaan vorm te geven.
In mijn kinderlijke onschuld vraag ik regelmatig naar ‘roots’. Dat valt niet altijd in goede aarde. Dit keer voelde ik zijn pijn, maar erkende ook de mijne. Ik deelde mijn gevoel, heelde daarmee dit deel in mezelf en gaf hem de kans om zijn verleden te erkennen en te helen.
Eenheid in verscheidenheid
Een zwarte zal nooit een blanke worden en op tijd komen is voor velen een probleem. Betekent dat wij iets van hen kunnen leren en zij iets van ons. We zijn geen van allen een haar beter. Net zomin als ik de 1,5 meter en het ziekmakende mondkapje accepteer, zal ik deze onzin accepteren. Als je niet betaalt in de bus ben je een zwartrijder en zwarte piet mag blijven. Iedereen mag voor zichzelf bepalen of je je daaraan wilt ergeren.
Slachtoffer zijn is een keuze
Stoppen met anderen te beschuldigen is het moeilijkste wat er is. Je geeft je slachtofferrol op, je valse gevoel van veiligheid. Dat is ware spiritualiteit. In alle opzichten verantwoordelijkheid nemen voor het resultaat van jouw zijn. En dan bedoel ik niet alleen ons gedrag naar elkaar, maar naar alles wat leeft. Ons verloren respect voor het vrouwelijke aspect in ieder mens en in de samenleving en voor onze geliefde aardmoeder. Het betekent dat we mogen accepteren dat vrede, veiligheid, gelijkheid en noem maar op, op het materiële niveau niet bestaan.
We worden naakt geboren
In essentie worden we allen naakt geboren en zijn we een en dezelfde. Als je dit in alle diepte durft te voelen, heb je geen enkele behoefte om met je vinger naar wie dan ook te wijzen. Niemand kent de blauwdruk van de ander. De buitenkant kan er nog zo mooi uitzien maar zegt niets over de binnenkant.
Wanneer we ophouden met het verleden op te rakelen, kunnen we onze handen ineenslaan en onze harten in Liefde verbinden, zodat we samen kunnen gaan staan voor het meest waardevolle wat we hier op aarde kunnen verwerven: Broeder- en zusterschap. Het ware Leven kan zich uitsluitend ontvouwen in Vrijheid. Liefde is eenheid in verscheidenheid en kleurt de wereld een beetje mooier…
Om Shanti – Laat ons samen in Vrede zijn
Yasmin
7 juli 2020
God-alle-machtig! En meer hoeft dit mens er niet over te zeggen, met heel veel dank aan jou Yasmin. Namaste grote belevende liefde ❤️
Erg mooi Yasmin, ben het er grotendeels mee eens. Daarom heb ik het boek Tijd voor de Sleutel geschreven, daarmee kan een nieuwe wereld opgebouwd worden, een totaal nieuw fundament.
Mbt black lives matter etc. heb ik toch ook wel begrip en zie ik het niet alleen als schoppen maar meer dat doordat dingen in het licht komen zodat er meer evenwicht kan komen. Goed dat hier nu aandacht voor komt. Het moet een veel bredere fundamentelere uitstraling krijgen wil er echt verandering komen. Het fundament van onze Kern dat die vrij mag komen het ware Licht in ons dat dan alles kan gaan beLichten doorLichten inLichten.Dat zal grote gevolgen krijgen dat is echt verantwoordelijkheid nemen voor het leven.
Liefs Kagib
Lieve Yasmin,
Je hebt heel erg mooi geschreven en dus hoop ik dat de wereld in de verre toekomst positief zal veranderen.
Ik ben en blijf jouw leerling. Hichichic.
Veel liefs en tot gauw.
Anh ❤️
Yasmin, je verwoordt van zin tot zin wat ook ik voel. Ik bewonder de manier waarop je dit kunt delen. Dank. Ik hoop dat je een voorbeeld voor velen zult zijn. ❤️
Wauw wat een goede eye-opener ❤️
Wauw, elke keer weer geraakt door jouw woorden zo recht uit je hart recht het mijne in.
Mooi om zo samen op de liefde te resoneren.
Ja ja ja met open hart en kinderlijke onschuld en vreugde verbinden het oordeel voorbij.
Love you ❤❤❤
Mooi en waar beschreven Yasmin.
Ik ga het delen met liefde, in verschillende groepen.
Met onder anderen de tekst:
‘Vergroot niet waar je tegen bent, kijk waar je VOOR bent en maak dat groter want wat je aandacht geeft groeit,
Liefs Aly ❤️
Lieve Yasmin,
Sinds kort volg ik je intensiever.
Lees altijd de stukjes, die je in ‘Spiegelbeeld’ schrijft en die me evenals de berichten, die je hier schrijft intens raken en ontroeren, iedere keer weer.
Vorig jaar kocht ik het boek ‘Volk van mijn Volk’ bij je.
Ook dit boek heeft me intens geraakt.
Ik ben gelukkig nog nooit gevaccineerd. Mijn ouders wilden dat niet, omdat er een Duitser op het bureau aanwezig was in de oorlog, waarin ik geboren ben. Ik ben daar nu heel blij om.
Onze kinderen zijn wel gevaccineerd, omdat wij toen nog niet echt ‘wakker’ waren. Als ik nu jong was, zou ik het zeker niet meer doen. Ben intussen zoveel wijzer en innerlijk rijker geworden.
Je verwoordt precies, wat ik ten diepste van binnen voel en ervaar.
Heel veel dank voor alles, wat je voor de mensheid doet! ❤️
Lief Lief Mensen Mens, wat ben je toch prachtig.
Je mooie schrijven laat zien HOE EenVoudig het is!! Ik wens dat het Mensen mag inspireren,opdat we weer Humaan zijn!
Er is heel veel haat out there. Er is heel Liefde out there. En het is aan ons, het zgn Volk om een keuze te maken. Want de tijd van meelopen en niet voor onszelf denken is voorbij! Er vallen harde klappen. Het is opstaan of voor Altijd blijven slapen!!
Een diepe buiging voor Jou ’Ambassadeur van de Liefde – President van de nieuwe Orde.’
😘🙇🏻♀️🙇🏻♀️ Love you!
Yasmin en niet te vergeten Giri,
Ik ben geneigd te zeggen dat ik het verhaal hierboven eerder van je gehoord heb. Wil ik daarmee zeggen dat je aan het verspillen bent? Nee, het verhaal is altijd nieuw en geeft iedereen de kans om zichzelf te toetsen. Al toetsend kom ik tot de ontdekking dat er elke keer iets veranderd in mij. Het mondkapje in de bus die ik weinig maar regelmatig moet gebruiken. Ga ik met het mondkapje onder mijn kin de bus in. Iedereen kijkt maar zegt niets. Tot vanmiddag een mevrouw me erop wees. Ik keek haar aan en schudde langzaam nee, waarop ze afdroop. Lijdelijk verzet, zonder opsmuk en daarin word ik ondersteund door onze, mijn, Begeleider. Kracht is in ieder. Langzaam ontdek ik de mijne. God zegent ons allen. Vertrouwen is het toverwoord. Niet op onze aardse leiders, maar op die Ene…
Liefs voor allen, Johannes
‘Verdeel en Heers’, de methode die leiders gebruiken om ons tegen elkaar op te zetten,
zodat de aandacht wordt afgeleid van datgene wat er in het verborgene gebeurd…
Het is maar al te waar Yasmin, zoals zoveel wat je hebt geschreven.
Gelukkig merk ik dat er veel jongeren zijn die het ook met veel zaken niet eens zijn.
Op hun manier proberen ze het tij te keren. Ze worden er vaak letterlijk ziek van. Helaas kost verandering tijd. De roep wordt steeds luider…
Liefs voor jou,
Joke
Uit het diepst van mijn hart hou ik van jou❤️❤️❤️❤️
In liefde verbonden.
🙏💖💕🌈😘