Na drie maanden Marokko en een onvergetelijke tijd in Spanje en Frankrijk, waarvan ik wekelijks een verslagje publiceerde op mijn Facebookkanaal, komen we 6 mei aan in Cadzand-Bad en slapen we in ons piepje aan het strand. We zijn bijna vijf maanden onderweg en genieten van ieder moment.

Dinsdag 7 mei 2024

Regende het bij aankomst in Nederland  pijpenstelen, wanneer we na een onvergetelijke avond bij Hotel ‘De Schelde’ Cadzand-Bad verlaten, schijnt de zon.
We stoppen onderweg bij Jolande voor een douche en een knuffel en gaan in Vlissingen naar Pantha Rei voor een bakkie bij vriend Rene. Op weg naar de boulevard hoor ik: ‘Yasminnn…’ Jeetje wie ben JIJ?

Zes jaar geleden maakte ze een schitterend interview over de vluchteling, over mij en mijn boek Volk van mijn VOLK. De  uitvoering verdiende geen schoonheidsprijs. Daar viel niet over te redetwisten, dus ging ie offline.
Nu omhelst ze me alsof ik haar beste vriendin ben. Samen met een bijzondere vrouw heeft ze een nieuw project in Vlissingen. We beleven gevieren een heerlijke avond waar de kunst van oprecht spreken centraal staat. Alles wat was verdampt, wat blijft is de liefde…

Geboorte

Vele mooie ontmoetingen volgen. Vrienden koken voor ons, ik drink thee met vriendinnen.
We bezoeken een bijzonder project ‘Proef en Geniet’ waar mensen die de boot hebben gemist een nieuwe kans krijgen.
We gaan op kraamvisite bij een bijzondere gozer die ik ontmoette aan zee. Hij opende zijn hart voor een prachtige vrouw en is sinds kort de trotse vader van baby Alfie.

En bovenal genieten we van het schitterende weer, de magie van zee, wind, zand, zeemeeuwen, spelende kids, grote mensen en de jaarmarkt.
We overnachten op een parkeerplaats waar drugs worden gedeald en voelen ons volkomen veilig. Ik wil Erik van BLVD nog zien en plop hij staat lachend voor mijn neus. Zo werkt de wet van manifestatie…

Op het moment dat we Vlissingen verlaten worden we  aangesproken door Jordie, een onbekende die spoedig bekend is. Hij vraagt de oren van ons hoofd en laat zich raken.
‘Hier kan ik wat mee’, zegt hij enthousiast. We knuffelen en hij blijft zwaaien tot we uit het gezicht verdwenen zijn.

Ontroerd en dankbaar voor mijn vermogen mensen te  raken zonder ogenschijnlijk iets te doen

Op naar Goes. Daar heeft Maureen heerlijk voor ons gekookt. We eten in haar prachtige achtertuin. De volgende dag maken we de cirkel rond en bezoeken we onze Marokkaanse zusters Fatima en Saida in Hellevoetsluis. We hebben elkaar ontmoet in Marokko – Martil.
Er was meteen een Harts verbinding. Fatima is net terug uit Turkije en Saida moet uit Groningen komen, maar ze willen ons zien! We vallen in een warm bad van vele culturen en mensen. De liefde stroomt. Ik spreek zonder schroom mijn waarheid en daar tussendoor moet er uiteraard gegeten worden

Met harten die overstromen van dankbaarheid overnachten we onze laatste nacht in Stad a/h Haringvliet. Wow wat een prachtig stukje verborgen natuur en zo heerlijk stil. Wat is Nederland mooi.

Hoewel Moederdag voor mij niet langer is weggelegd, vier ik de inwijding van het baren en het wonder dat ik een Oermoeder ben van vele kleine en grote kinderen…

We nemen de afslag naar Willemstad en dan begint opnieuw het verwonderen. Wat een lief stadje. Wat een rust en een openheid. Nederland wat ben je mooi.

Ik sprankel van energie. Van Liefde die onpersoonlijk is, Liefde welke voorbij gaat aan uiterlijke vormen en niets te maken heeft met mijn of jouw kinderen.

Tegen de avond arriveren we in Wijbosch. De energie is anders in Brabant. Als ik mijn tuintje in stap voel ik dat hier de frequentie hetzelfde is gebleven. Hier kan ik adem halen.

Manifestatie

We waren amper vertrokken toen ik zei: ‘Dit keer ga ik niet terug naar Wijbosch’. Ik hoor mezelf grinniken. Hier ben ik en het is helemaal zoals het hoort te zijn. Als het de bedoeling is dat er een basisplek komt in Vlissingen dan zal zich dat ongetwijfeld manifesteren.

Maar wie weet. Komt er een campertje van een maatje groter op ons pad en zijn we nog meer onderweg. Ik mocht vele harten raken en mijn zigeunerbloed stroomt daar wel bij. Als team hebben wij ons wederom verdiept en zijn we zo goed als onverslaanbaar.

Mededelingen

Op het moment dat ik het ongeluk kreeg zat ik lekker in de stroom. Alles viel stil. En toen klapte ik door mijn rug. Dat proces is nog niet ten einde maar in mij is een onverwoestbare Bron van Vreugde en ik omarm Al wat Is zonder weerstand. Hoe bevoorrecht ben ik dat er in Nederland zoveel mogelijkheden zijn om mijn helingsproces te ondersteunen. Ik ben geduldig en zie wel welke bloem zich wil ontvouwen…

Leegte

Ik omarm de leegte. Ik stop met Instagram en de wekelijkse Zoom. Je kunt me volgen op mijn Facebook-pagina. Op mijn Website en You-Tube kanaal vind je mijn boeken, podcasts en bosjes inspiratie. En je kunt je aanmelden voor mijn Blog.

– Jouw reactie is van harte welkom…