Inspiraties

Ik laat los, ik laat God…

Dit zei ik jaren geleden toen alle controle over mijn leven me uit handen geslagen werd. Ik zeg het nog steeds. Voor alle duidelijkheid: God is voor mij de eeuwige Bron van Liefde die alles bezielt en bestuurt…

Uiteindelijk draait alles om Liefde. Hoe we die Liefde benoemen is niet belangrijk, zolang we onszelf realiseren dat af-gescheidenheid in het woordenboek van God niet voorkomt…

‘Wanneer er één Moslim in de hemel is, vraag ik God om mij naar de hel te sturen…’

We worden naakt geboren en bekleden ons langzaam maar zeker met sluiers van vergetelheid en creëren overtuigingen die gerelateerd zijn aan cultuur en godsdienst...

Ieder mens is op zoek naar Liefde. Op het moment dat je die bron van liefde hebt gevonden binnen in je zelf, hoef je niet langer te zoeken in de buitenwereld en kun je overvloedig uitstromen…

Een rot jeugd is de beste garantie om een waarachtig mens te worden, zegt een lieve vriendin die dit zonder meer kan weten. We schieten allebei spontaan in de lach…

Als alle geluiden zijn verstomd en we tot op de bodem van onze angst zijn gegaan, blijft er niets over dan ons Zelf mee te laten drijven op de stroom van de stilte. We zijn eindelijk thuisgekomen in de wereld waar we voortdurend naar op zoek waren…

Zoals het water de bron nodig heeft, zo heeft de ziel het lichaam nodig om zich te realiseren...