Het uur van de waarheid

Leven is het meervoud van Lef. Leven betekent risico’s nemen en gebaande paden verlaten om nieuwe werelden te ontdekken.

Sinds we de verbinding met God, de Bron van alle Liefde kwijt zijn, zijn we de verbinding met onze goddelijke natuur kwijtgeraakt. We voelen niet langer de samenhang der dingen. Niet alleen is alles en iedereen in het universum met elkaar verbonden, elke daad, elke gedachte heeft haar weerslag op de totale zichtbare schepping.

Een bewust mens realiseert zich dat wij in het rijke westen voornamelijk bezig waren met ikke, ikke en de rest kan stikken. Er leek geen grens aan datgene wat we materieel konden verwezenlijken. Bracht ons dat gelukzaligheid? Nou nee, niet echt. Daarvoor gingen we de wereld in, naar India, de arme negerkindjes of de vluchtelingen. Zij hebben blijkbaar iets wat wij vergeten zijn. Ik noem het levenskunst.

Tijdelijk behuizing

Het lijden wat zich op dit moment manifesteert komt voort uit het feit dat we onszelf steeds meer identificeren met onze uiterlijke verschijningsvorm en niet met datgene wat onze tijdelijke vorm in stand houdt: ons innerlijke lichaam, het levenslicht ofwel onze ziel. Op de weg die wij bewandelen zijn we volledig vergeten wie we zijn en vertrouwen we kritiekloos de berichtgeving die niets anders beoogt dan ons volkomen in de ban van de angst te houden, zodat we ons gewillig in zullen lijven in het grotere plan.

Alles gaat voorbij

De peilloze leegte die we voelen is op geen enkele manier met materie te vullen. Onbewust hebben we onze huidige situatie gecreëerd om wakker te worden, zodat we de weg naar huis terug konden vinden. De weg naar binnen, waar het koninkrijk Gods al die tijd geduldig ligt te wachten totdat wij onszelf waardig genoeg vinden om haar te betreden.

Zie mij

We zijn voortdurend bezig om erkenning te zoeken in de buitenwereld. Ondanks onze uiterlijke weelde is het gat in ons binnenste een bodemloze put die we proberen te vullen met goederen, vermaak, de schijn van onwaarachtig leven en valse spiritualiteit. We blijven de rol spelen die onze ouders, opvoeders en maatschappij van ons verlangden: ‘Zorg dat je iets bereikt, want op jezelf ben je niets’. Het intense lijden wat dit met zich meebrengt was slechts één ademhaling verwijderd van de situatie waarin we nu zijn beland.

Ontsmetten, afstand houden, mondmaskers, testen, registratie, vaccinatie. Allemaal vormen van onreinheid, van imperfectie, welke naadloos aansluiten bij het zondige en onwaardige zelfbeeld wat de meesten van ons hebben gecreëerd. De onderliggende emotie is: ‘Ik ben niet goed genoeg. Ik kan niet voldoen aan wat jullie van mij verwachten. Ik ben zelfs niet in staat een normale griep te overleven. Het leven is te pijnlijk. Geef me medicatie en drugs zodat ik niet hoef te voelen hoe mislukt ik ben’.

Apartheid

In het afgelopen jaar zijn we zo gewend geraakt aan deze regels, dat velen er heilig in geloven. En zo hebben we twee nieuwe kerken gebouwd. De kerk van de kreupelen en de kerk van de volmaakten. De volmaakten zijn zij die het oude normaal niet los kunnen laten en zich keurig naar de regels voegen. Zij krijgen bonuspunten in de vorm van zoethoudertjes.
Ben je wakker genoeg dat je jezelf indien mogelijk aan de maatregelen onttrekt, je niet vrijwillig laat testen, laat staan vaccineren, dan behoor je tot de kreupelen, ofwel de outcast. Dan is het jouw schuld dat gezonde en kwetsbare mensen ziek worden. Hoe ongelofelijk dat moge klinken, de meeste mensen geloven daar inmiddels heilig in. En probeer daar maar eens mee te leven.

De ware weg

De enige weg die we kunnen bewandelen is de weg naar binnen om te voelen wat onze waarheid is. Jouw voertuig is een prachtig instrument dat feilloos reageert op datgene wat jij erin stopt. Ik heb het niet alleen over datgene wat je eet, maar veel meer over dat wat jij denkt. Velen van ons begrijpen niet dat gedachten krachten zijn die zich ter plekke manifesteren. Ik heb her hier niet over dwangmatige positief moeten denken, integendeel. Wanneer je de waarheid durft te zien en jouw denkbeeldige vijand in de ogen durft te kijken, kom je erachter dat je al die tijd jouw eigen vijand was.

Liefde is Al wat Is

Zij die van de daken schreeuwde dat ze nooit een prik wilde, zit tegenover mij. Ze werkt in de psychiatrie en verloor het contact met man en kind. Zij stonden lijnrecht tegenover elkaar. Ze voelde zich afgewezen en veroordeeld door collega’s. Langzaam maar zeker voelde ze zich verdwijnen in een diepzwart gat en ze dacht: ‘Als ik dan toch dood moet gaan, dan liever met mijn geliefden om me heen.
Ik luister met een open hart. Al mijn vooroordelen smelten als sneeuw voor de zon. Ik voel mededogen en sla mijn armen om haar heen. Ik zie haar ontspannen en volledig transformeren. Het gaat er niet of we wel of niet geprikt zijn. Het gaat erom dat we in liefde met elkaar kunnen zijn. We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar op zijn minst kunnen we leren naar elkaar te luisteren en elkaar respecteren. De eerste vraag die we zouden moeten stellen is niet: ‘Ben jij wel of niet geprikt’, maar ‘Wat heb jij nodig’.
Ware liefde, ware vrijheid is het hart dat klopt in ieder van ons en dat ons onlosmakelijk met elkaar verbindt.

Het uur van de waarheid

En dan word je wakker. De tijd dat jij nog in sprookjes geloofde die anderen je vertelden is voorbij. Jij wandelt vol vertrouwen jouw unieke pad. Dat pad heeft niets te maken met iets te willen bereiken maar veeleer met dat te zijn wat jij altijd al was: Goddelijk en grenzeloos en in alle opzichten uniek. Er is geen tweede zoals jij.

Trouw blijven aan jezelf opent de poort naar de hemel. Niet na je dood, maar op dit moment. Zodra je je beperkingen accepteert, ontvouwt zich ruimte binnen die beperkingen en kun je beginnen om jouw hemel op aarde te vestigen.

Een kleine achtertuin wordt een paradijs van oneindigheid wanneer jij het centrum durft te zijn, in plaats van de begrenzing te vormen.

De tijd is nu

Onderzoek en doorvoel jouw angst. Word heer en meester over jouw leven. Wees dankbaar voor Al wat Is. Maak van jouw lichaam jouw tempel. Binnenin jou ligt de wijsheid van eeuwen verborgen: de kracht van jouw ziel, jouw ware zijn. Open je hart als een lotusbloem en jouw innerlijke kracht zal de wereld transformeren.

Een nieuwe wereld

Het is hoog tijd om een nieuwe wereld te dromen. De juiste tijd om onze rechtmatige plaats in het universum in te nemen.

Sinds we God, de Bron van alle leven, de deur uit hebben gedaan zijn we de verbinding met moeder natuur, met onze ware natuur, kwijtgeraakt. Hebzucht werd onze nieuwe religie. We associeerden ons meer en meer met buitenkant. Ontleenden onze identiteit aan status, aan bezit en als dit niet toereikend was aan een of andere overtuiging of geloofssysteem. Kortom, het ego wil gezien worden en heeft een onverzadigbare honger om zichzelf te onderscheiden.

De media en de reclame voeden dit concept voortdurend. Hoe verkoop je iets wat je niet nodig hebt? Geef de consument het gevoel dat het betreffende product iets toevoegt aan hun identiteit.

Na de tweede wereldoorlog werd het leven meer en meer maakbaar. We bouwden aan morgen, zorgden voor de toekomst en gaven onszelf een gevoel van schijnzekerheid. Alles werd in hokjes verdeeld, risico’s weggenomen. Dat wat de wetenschap niet kon bewijzen werd naar het land van de fabelen verwezen. We leerden te vechten tegen. Dus trokken we ten strijde tegen ziekte, terrorisme en andere denkbeeldige vijanden die we eerst in het leven riepen. Ondanks onze strijd tegen kanker is er nog nooit zoveel kanker geweest. Dat geldt ook voor terrorisme en alles wat we meenden onder controle te moeten krijgen. Wist je dat medicatie en vaccinatie na hart en vaatziekten en kanker de derde doodsoorzaak is?

Identificatie

Zolang we ik, mij en mijn zeggen, zolang we ons identificeren met dat wat we hebben en niet met wat we zijn, zullen we oorlog voeren, anderen onderdrukken en laten we onszelf uit gemakzucht manipuleren en vaccineren. Angst, schuldgevoel en plichtsbesef zijn de perfecte ingrediënten om het volk onder de duim te houden.

We hebben een cultuur gecreëerd van slachtoffers en kwetsbaren. We beschermen het zwakke en straffen degenen die dit zichtbaar maken. Een helende aanpak zou zijn om het zwakke te versterken. Het ware leven is nu eenmaal niet voor mietjes.

Heb je ooit een gezond mens ontmoet? Een gezond mens kun je herkennen aan zijn vitaliteit, zijn innerlijke staat van zijn, de vreugde die hij uitstraalt. Zijn lichaam kan allerlei kwalen hebben, maar het licht van de liefde schijnt door hem heen. Zijn glimlach raakt vele harten.

Immuun

Leven is lef hebben. Leven is grenzen overschrijden en risico’s nemen. Je lijf wordt sterk en gezond wanneer het ziektes doorleeft en weerstanden transformeert. Bewust ademhalen, zingen, kruiden, homeopathie en acupunctuur versterken niet alleen op natuurlijke wijze ons immuunsysteem, zij ondersteunen het proces naar waarachtig heel worden. Verboden vruchten zoals ayahuasca, iboga en een vision quest*, kunnen onze waarachtige potentie naar boven halen, door de hel, welke de poort naar de hemel maskeert, in onszelf zichtbaar te maken. In tegenstelling tot de meeste gangbare therapieën, passen ze ons niet aan in de matrix, maar openen de weg naar ons authentieke zijn.

Het leven is een geschenk

In deze tijd, waarin vluchten niet langer mogelijk is, kunnen we twee dingen doen. Of we spelen de rol van slachtoffer en wijzen naar anderen. Of we staan op en beginnen onze angsten onder ogen te zien. We zetten de televisie buiten spel en gaan op onderzoek uit.

We hebben nu de tijd om onszelf te omarmen en te voelen hoe het leven zich op een speelse manier door ons heen beweegt.  We gaan letterlijk voelen wie we Zijn. We zijn geen materie. We zijn energie, bewustzijn, mysterie, een wonder. We kunnen het mysterie niet ontrafelen, dus laat het wonder gewoon het wonder zijn. Probeer het onkenbare niet te kennen door het in een wetenschappelijk kader te plaatsen. Dat is absoluut onmogelijk.

Datgene wat we zijn is niets, is leegte, is grenzeloze ruimte, is stilte. En in die stille ruimte is geen plaats voor angst. Daar is niet langer het besef van mijn huis, mijn vrouw en mijn auto. Daar is uitsluitend zijn en eeuwigheid.

Eeuwig

Angst heeft altijd met verleden of toekomst te maken. Met een gedachte wat er zou kunnen gebeuren. Voor mij is er geen angst. Voor mij is er geen afstand. Sinds ik de dood heb doorvoeld is er geen reden om bang te zijn. Ik zie me nog liggen in een hutje in Zuid-Afrika in bed met een jonge moeder in mijn armen die stierf aan Aids. Ik zie de kindjes in Boksburg doodgaan. ‘Als er een God is dan is dit niet zoals het zou moeten zijn’, dacht ik. Toen zag ik wat er werkelijk gebeurde. Dat wat we in wezen zijn is eeuwig en onveranderlijk en kan nimmer sterven.

Het leven is geven en nemen. Het leven is ieder moment sterven om weer opnieuw geboren te worden. Een waarachtig spiritueel wezen voert die strijd binnenin zichzelf. Een waarachtig mens is bereid zijn eigen imperfectie onder ogen te zien. Weten is het einde van imperfectie.

Achter alle schijnbare dualiteit komt de eeuwigheid in zicht. Dan stoppen we met iets of iemand te willen zijn die we niet Zijn. Dan gaat ziel steeds meer door ons lichaam stralen. Worden we min of meer transparant. We worden letterlijk bakens van Licht die vreugde verspreiden zonder daar iets voor te doen.

Vluchten kan niet meer

Het is de juiste tijd om de nieuwe wereld vorm te geven. Tijd om onze rechtmatige plaats in het universum in te nemen. Dat heeft niets te maken met buitenkant. Vrijheid is een innerlijke staat van zijn. Niemand kan onze ware essentie aan banden leggen. Ze kunnen ons in de gevangenis gooien. Ze kunnen ons dwingen onszelf te laten vaccineren. Ze kunnen ons lichaam, ons tijdelijk omhulsel, doden. Maar datgene wat we waarachtig zijn is eeuwig en onsterfelijk en laat zich niet langer verloochenen.