Herboren

Alles ontstaat en vergaat voortdurend in de wereld van de vormen. Datgene wat blijft is de alles bezielende liefde ofwel de allesomvattende leegte. Het is ware levenskunst om flexibel te zijn en je mee te laten drijven op de stroom van voortdurende verandering.

Ik herinner me als de dag van gisteren het moment dat in Sardinië Inner-Reset, mijn negende boek, werd geboren. Het voelde als een nieuw begin. Als de geboorte van een nieuw tijdperk. Eenmaal terug in Nederland verscheen het ook in een papieren jasje en alles begon te stromen. Plots gaf ik lezingen, werd ik uitgenodigd voor een podcast. De Andere Krant werd ten diepste geraakt en plaatste een schitterend interview. Dat had een tweede podcast tot gevolg. Kortom, de stroom leek niet meer te stoppen.

Bliksem

Het is bijna een jaar geleden dat ik, na een fantastische lezing in Kloetinge, in Vlissingen van mijn fiets werd gereden en mijn heup brak. De operatie en de revalidatie verliepen voorspoedig en ik verklaarde mezelf binnen twee maanden als genezen. Toen sloeg op die bewuste 24 november – de details wil ik je besparen – de bliksem in. En nee, dat was niet zomaar een hernia.
Volgens de medische wereld is genezing niet mogelijk. Zware pijnstillers om het leven dragelijk te maken is het advies. Zo werkt het niet voor mij.  Pijn hoort bij het leven. Hoe meer je er tegen vecht, hoe meer je zult lijden. Mijn lichaam is mijn voertuig, de blauwdruk van mijn leven hier op aarde. Door hard te werken – zonder te werken – heb ik mijn flexibiliteit en soepelheid terug. Ik ben dankbaar voor AL wat Is. Ik voel me als een feniks die verrijst uit haar as. Ik ben op weg.

En ja alles is stilgevallen. De lezingen, de podcasts, de boeken en ikzelf. Maar dat kon niet anders.
Het ware leven gaat niet om datgene wat we doen, maar om datgene wat we zijn. De energie die alles en iedereen bezield. De energie die kan helen of vernietigen. Alleen in de stilte, ver van de uiterlijke wereld kan het proces haar voltooiing krijgen. En ik ben niet bang voor stilte, ik ben niet bang voor leegte, integendeel. Alleen in de leegte kan het nieuwe geboren worden.

Ik ben de schepper van mijn leven

In wezen zijn wij een netwerk van energie en geen materie. In die frequentie zijn we één en in diepte met elkaar verbonden. Waarom zou ik boos zijn op die ander als ik weet dat er in wezen geen schuld bestaat. We zijn allemaal spelers in hetzelfde spel. Elke doorleefde ervaring leidt tot een dieper inzicht en vormt een weg naar waarachtig leven. Mijn binnenwereld wordt stiller en leger. Ik ben niet langer gehecht aan dingen of mensen. Er is geen angst om iets of iemand te verliezen, dus kan ik met volle teugen genieten van dat wat is. Alles wat ik waarneem is mijn eigen schepping en een uitdrukking van datgene wat ik ben. Alles en iedereen spiegelt mij om nog dieper in mezelf te schouwen. Ik geloof in wonderen. Nog sterker. Ik ben een wonder.

Ik hoor mezelf nog zeggen dat ik dit keer niet terug wilde naar mijn huisje. Maar ik deed het wel. Geniet van bloemen, vlinders en bijtjes. Geniet van mijn oefeningen, mijn blote voeten op het gras. Voel me innig verbonden met de Moeder onder mijn voeten.
De chaos en de vijandigheid waarin we jaren geleden terecht kwamen is omgevormd tot pure schoonheid en intense stilte. En ik kan alleen maar zeggen dat ik op dit moment nergens anders zou willen zijn.

Prins

O wat houd ik ervan om naar mensen te kijken. Om te zien dat achter al het uiterlijk vertoon zoveel schoonheid ligt te wachten om wakker gekust te worden. Het pad naar bewustwording, het sprookje van Doornroosje en de Prins. In deze hoedanigheid ontmoet ik, wanneer ik op straat ben, de meest mooie en minder mooie mensen. Knuffel ik met een stralende moeder uit Eritrea en omhels ik een prachtige familie uit Syrië waarvan de dochter Yasmin heet en die dolgraag met mij op de foto wil. En ik laat los, ik laat gaan. Ik geloof in de kracht van de spontane ontmoeting. Mensen aanraken. Vertellen hoe mooi ze zijn.

Gypsy

Ik hoor me nog tegen Giri zeggen dat áls het de bedoeling is om een zwervend bestaan te leiden we een metertje meer busje wel kunnen gebruiken. Want ontegenzeglijk ben ik een gipsy. En ja, ik zette die gedachte in het universum en liet het los. En ja, ik werd wakker en wist waar we heen moesten. En zie daar stond zij. Precies zoals ik haar in mijn dromen had gezien. La Luz is haar naam. Of en wanneer we weer gaan zwerven laat ik aan het universum over. Alles is mogelijk. Mijn hart is open en mijn spirit is wakkerder dan ooit.
En zie er wordt weer af en toe een boek gekocht, een afspraakje gemaakt. Ik laat het gewoon gebeuren, bemoei me er niet mee. Mijn website is opgepoetst. Alle niet relevante verhalen zijn in de prullenbak verdwenen. Er is ruimte ontstaan die zichzelf in mag vullen.

Sterven

Het is ware levenskunst om te sterven voor je sterft. Offer het ego in het vuur van de Liefde zodat het zonder gezichtsverlies het hazenpad kan kiezen. Op dat moment verlaten we de wereld van de angst en valt er niet langer iets te vrezen. Je kunt in volle glorie, in alle eeuwigheid, voor jouw waarheid, voor jouw goddelijkheid gaan staan.

Liefde is Al wat Is
Yasmin

Onderweg

Het lijkt er in alle opzichten op dat we begin oktober weer onderweg zullen zijn. Via Facebook kun je onze reisavonturen volgen. Snel en efficiënt!

Mededingen

Op mijn vernieuwde site vind je vele bronnen van inspiratie, zoals mijn boeken met gesproken inleiding, podcasts, blogs, bakens, aforismen en gedichten.

Ontwaken

– Foto Laura Diehl  

Ontwaken gaat niet zonder slag of stoot en begint met het omarmen van jouw schaduwzijde. Dat deel in jezelf dat ligt te wachten om wakker gekust te worden zodat het mannelijke en het vrouwelijke binnenin jou kunnen samensmelten tot één. Wanneer je stopt het geluk in de buitenwereld te zoeken en de moed hebt om stil te zijn en naar binnen te keren, ga je ontdekken jouw leegte de volheid zelve is. Geluk is jouw geboorterecht en niet afhankelijk van uiterlijke omstandigheden.

Leegte

Ontwaken is niets anders dan jezelf ontdoen van je valse identiteit waar je mee bent opgezadeld door opvoeding, cultuur, religie en maatschappij. Datgene wat jij voor waarheid hebt aangenomen. Datgene wat ik zegt. Datgene waar je jouw identiteit aan ontleend. Datgene wat denkt dat jij een eiland bent en niet begrijpt dat er geen ik bestaat maar dat alles en iedereen met elkaar verbonden is. Dat deel in jou wat voortdurend op zoek is naar geluk in de buitenwereld en jouw innerlijke leegte probeert te vullen met drugs, drank, seks, bezittingen en vermaak. Maar niets van dit alles schijnt de leegte in jou te kunnen vullen. Nog sterker, het brengt je steeds verder van huis, steeds verder weg van jouw ware natuur.

Dit hele proces wordt handig ondersteunt door regering, samenleving en religie die ons voortdurend het gevoel geven dat we incompleet zijn en ons via de media voortdurend pushen om te kopen, te consumeren en te begeren. Alsof het leven een snoepreisje is. Zolang je denkt dat een opleiding of titel jou tot iemand maakt, hou je niet alleen jezelf maar ook de wereld voor de gek. Zolang je nog iets wilt zijn, zolang je nog iets moet doen om de wereld te redden zul je niet accepteren dat de schepping goddelijk perfect is. Dat er niemand gered hoeft te worden buiten jouw Zelf en dat jij mag leren om op een andere manier naar de zichtbare werkelijkheid te kijken.

Identiteit

Datgene wat jij in wezen bent is niets. Is leegte, ruimte, vibratie, trilling, bewustzijn of hoe je het maar noemen wilt. Oeps niets, dat is wel heel pijnlijk voor het ego. De angst je identiteit kwijt te raken en verstoten te worden uit de groep ligt aan de basis van de angst om te sterven. Alles in jou zal zich verzetten tot het niet langer kan en het water aan je lippen staat. De natuur helpt je een handje. Je krijgt aan burn-out, verliest je baan, je relatie. Je wordt ernstig ziek of je geliefde partner of kind sterft. Kortom, er wordt een wig gedreven in jouw verdedigingsmechanisme. Je wordt kwetsbaar, dus ontvankelijk voor jouw innerlijke stem. Het is letterlijk een kwestie van leren zwemmen of verzuipen. Op het moment dat je stopt met vechten ligt de hemel binnen je bereik. Die hoef je niet te verdienen. Die lag al die tijd al op jou te wachten.

Op het moment dat je niet langer kunt ontsnappen in de wereld der illusies. Op het moment dat je niets meer te verliezen hebt. Op het moment dat je voelt dat je kunt blijven therapeut-eren tot aan je dood maar dat je nooit die perfectie zult bereiken waarvan jij denkt dat je die moet bereiken. Op het moment dat je genoeg hebt om te vluchten van de ene workshop naar de andere, moe bent van het zoeken naar weer een andere goeroe, genoeg heb om jezelf te blijven verschuilen achter je maskers, ben je klaar voor de overgang.

Illusies

Je begint het spel der illusies te doorzien en je te onthechten van de wereld van de tienduizend dingen. Je weet dat er maar één weg is naar waarheid, naar ware vrijheid, en dat is de weg naar binnen. Je wordt de diepte ingesleurd en voor je het weet donder je in de diepe wateren van je ziel. Alles wat je onder het maaiveld hebt weggestopt, zodat je het lekker kon projecteren op anderen, laat zich niet langer wegdrukken. Op het moment dat je moe bent van het vechten en in overgave je hoofd kunt buigen, zijn daar plots die krachten in jou, lichtwezens of hoe je ze ook noemen wilt, die je helpen dragen.

Ontwaken is doorgaans een geleidelijk proces. Wanneer je het leven in al haar volheid durft te omarmen. Wanneer je vol-ledig de verantwoordelijkheid durft te nemen voor de godheid die jij in wezen bent, wanneer je het niet anders wilt laten zijn dan wat het is ben je op weg. Of beter gezegd dan ben jij de weg. Het ego zal alles in het werk stellen om jou in de driedimensionale werkelijkheid ofwel de matrix te houden. Kortom het zichtbare leven wat zo griezelig echt lijkt dat je je niet kunt voorstellen dat het de grootste leugen is waar we ooit in verstrikt zijn geraakt. Het bestaat niet eens. Het zit uitsluitend tussen onze oortjes.

Chaos

De amputatie van onze vrouwelijke kant ligt aan de basis van de chaos waarin de zichtbare wereld is beland. Een bewust geprogrammeerd spel wat ons langzaam maar zeker inlijft in de wereld van de slavernij en ons dwingt om kleur te bekennen. Chaos is een gevolg van controle en opent de weg naar een nieuwe orde. Ergens diep vanbinnen heb je het licht gezien en weet je dat er een kleine opening is om te ontsnappen. De stilte tussen twee woorden. De leegte waaruit alles vorm aanneemt.

Wanneer we murw genoeg zijn om niet meer te vluchten in de wereld van de 10.000 dingen, wanneer we bereid zijn om niet langer naar buiten te wijzen maar naar binnen te schouwen, zijn we rijp voor de overgang. Dat betekent ieder moment waakzaam zijn. Dat betekent de moed hebben om meedogenloos je eigen schaduwkant bij de wortels aan te pakken en het spel niet langer mee te spelen.

En plots ben je wakker. Je wrijft verbaasd je ogen uit en doorziet het spel. Je begrijpt niet waarvoor je al die tijd zo bang bent geweest. Je voelt je zo licht als een veertje en laat je drijven op de golven van de zee. Het leven wat achter je ligt was een nachtmerrie, een boze droom. Je bent vrij. Je bent een Eenling. Je bent waarachtig Jij.

Om Shanti
Yasmin

Geverifieerd door ExactMetrics