Wie denkt dat liefde of vrijheid een begrip is en dat nastreeft, is als iemand die naar een restaurant  gaat en de menukaart opeet zonder te beseffen dat de menukaart verwijst naar het voedsel.
– Wolter Keers

Op zekere dag hoorde ik in Curaçao de naam van Pim Fortuyn vallen. Het was allesbehalve lovend. Mijn hart maakte een sprongetje van vreugde. Ik voelde onmiddellijk een klik met de ziel van Pim. Vanaf die tijd was ik geïnteresseerd in politiek. Regelmatig ging ik buitenshuis het krantje lezen en een bakkie doen. Op de avond dat hij vermoord werd gaf ik een lezing. Ik reisde met zijn ziel naar het licht.

Ik hakte Pim in steen, maakte kennis met zijn beste vrienden en bezocht zijn broer. Later verscheen mijn boek Kracht van het Zijn met een ode aan Pim. Wederom werd ik verguisd en bij de vuilnisbak neergezet. Hoe kon ik in godsnaam het gedachtengoed van die partij ondersteunen. Geloof me, ik was niet bezig met partijideologie. Ik zag de zielenpotentie van Pim, de omwenteling die hij teweeg kon brengen. Helaas, de driedimensionale wereld was nog niet klaar voor Pim.

Niets is wat het lijkt. Liefde kijkt met innerlijke ogen en sluit niets of niemand buiten. Ik ben niet voor of tegen wie of wat dan ook. Ik laat me niet afleiden door de media.

Bevrijding

Vrijheid is een innerlijke staat van zijn. Er is geen kracht buiten ons die ons zal bevrijden. God niet, de regering niet, de WHO niet, de politiek niet, de farmaceutische industrie niet.

De gevangenis waar we in verkeren hebben we allen tezamen gecreëerd door hebzucht en gemakzucht. Onze drang naar veiligheid en zekerheid heeft een hoge prijs. Maar niet getreurd. Elke vorm is tijdelijk en het leven op aarde is slechts een illusie. Door het leven in al haar facetten aan te gaan, kunnen we de illusie ontrafelen en onze taak op aarde verwezenlijken. We zijn hier immers gekomen om wakker te worden.

Jouw zijn, jouw boeken raken, zij maken mensen wakker. Jij biedt de lezer geen houvast of veilige haven. Je geeft hooguit inzichten als handreiking.

Ja, daarvoor kwam ik dus op aarde. Ik ben een bruggenbouwer. Liefde is niet lief. Liefde is confronterend, oprecht en eerlijk. Ik ben jouw goeroe niet. Ik ben jouw leermeester niet. Ik ben een spiegel waar je in kunt kijken en kunt beslissen of je het donker in jou zelf, jouw compost voor groei, nog langer weg wilt stoppen of onder ogen wilt zien.
Wees bereid om je kop niet langer in het zand te steken en zelf op onderzoek uit te gaan. Laat je niet langer de mond snoeren en jezelf in slaap sussen door wat dan ook, door wie dan ook. Laat ons weer leren te vertrouwen op onze eigen wijsheid en kiezen voor de weg naar ware vrijheid, naar binnen.

Vrijheid

Vrijheid is een innerlijke staat van zijn. Vrijheid betekent niet dat je kunt doen waar je zin in hebt. Vrijheid betekent dat je de sluiers van illusie tussen de zichtbare en de onzichtbare wereld afpelt in jezelf waardoor je helder kunt zien. Het driedimensionale systeem waar wij onszelf in geperst hebben is niet alleen ziekmakend, het heeft ons van onze goddelijkheid en onze vleugels beroofd. Ons lichaam is een magisch voertuig met een goddelijke potentie. Een voertuig dat jou dient en beschermt wanneer je ernaar luistert en stopt het te vervuilen met junkfood, chemische medicatie, drugs en vaccinaties. Betekent niet dat je niet doodgaat. Dat doen we uiteindelijk allemaal. Althans ons voertuig. Het betekent dat je geen chronisch product gaat worden van een zieke samenleving, maar een levendig en vooral een angstenvrij wezen die nieuwsgierig als een kind de wereld bewandeld en zich niets wijs laat maken. Dit moment, het eeuwige nu is immers het juiste moment om de wereld te veranderen.

Onze jeugd

En dan kom ik bij onze jongeren, onze toekomst. Ik verwonder me dat ik jullie niet zie. En als je al de straat op gaat laat je rotzooi achter. Hoe zit het met je zelfrespect?
Ik snap er geen pest van dat je naar school gaat terwijl je jouw mooie zelf verbergt achter een masker en je keurig aanpast aan de regels. Begrijp je niet dat die regels niet kunnen veranderen door aangepast gedrag? Jouw leerkrachten zouden wel anders willen, maar zij zijn of voelen zich met handen en voeten gebonden.
‘Onze jongeren steeds meer depressief’, kopt de media. Hoezo depressief? Depressief word je wanneer je denkt dat je slachtoffer bent, wanneer je passief bent. Wanneer je nog nooit voor jezelf bent opgekomen omdat je lieve ouders en de maatschappij alles voor je regelden en je keurig hielpen jezelf aan te passen in de driedimensionale werkelijkheid, ook wel matrix genaamd. Roem, carrière en macht zijn het einde van jouw authentieke zijn. Dus het is de hoogste tijd. Wordt wakker, sta op en grijp je kans. Geloof me, dit zal niet vanzelf overgaan. Jullie zijn de toekomst. Kom in actie. Sta voor wie jij in wezen bent. Dat geeft energie en zelfrespect. Laat je inspireren door de hippiebeweging eind jaren zestig waarin jongeren openlijk in opstand kwamen. Hun motto: Manifesteer liefde en geen oorlog.

Onze kleintjes, laten we zeggen tot een jaar of twaalf, moeten we met hand en tand beschermen voor onmenselijke testen en ziekmakende mondkapjes. Laat staan dat we deze pure, goddelijke en perfecte wezens laten vaccineren. Dit geldt eveneens voor onze gehandicapten, kwetsbaren en ouderen. Ouders en verzorgers moeten zich eerst maar eens verdiepen in de rommel die ze in deze prachten zielen inbrengen voordat ze toestemming geven.

Nieuwe wereld

Wat ons weerhoudt om een nieuwe wereld vorm te geven is dat we in onze driedimensionale wereld van afgescheidenheid en egoïsme uitsluitend onszelf kunnen zien. Natuurlijk is het vreselijk wanneer je jouw zaak moet sluiten. Dat had echter niet hoeven te gebeuren als iedereen zich had verenigd om alle deuren en harten open te gooien. Want onze deuren kunnen alleen waarachtig open als onze harten open zijn. Harten zijn onze verbinding met zijn, onze verbinding met Liefde, onze verbinding met elkaar, met onze multidimensionale werkelijkheid die elke vorm overstijgt.

Laat je niet weerhouden door angst. Angst voor verlies. Angst om niet bij de groep te horen. Angst voor de dood. Angst voor God. Angst dus om te durven gaan staan voor datgene wat jij werkelijk bent.

Mensheid

Wat de toekomst gaat brengen hangt van ons, mensheid, af. We kunnen niet terug naar datgene wat we normaal vonden. Goedschiks of kwaadschiks, een nieuwe wereld gaat er komen. Hoe die eruitziet heeft alles met bewustzijn te maken. Niemand weet dit en ik zeker niet. Het vraagt om vertrouwen en overgave hoe we dit plaatje gaan inkleuren.
Wakker worden doen we op het juiste moment. Daar kan ik niets aan toevoegen of afhalen. Maar als je wakker bent en je mond dichthoudt omdat je bang bent die uitzondering te zijn, dan verdien je het predicaat mens niet langer. Dan verkwansel je jouw ziel en geloof me, dat is pas echt een ramp.