Het is hoog tijd om een nieuwe wereld te dromen. De juiste tijd om onze rechtmatige plaats in het universum in te nemen.

Sinds we God, de Bron van alle leven, de deur uit hebben gedaan zijn we de verbinding met moeder natuur, met onze ware natuur, kwijtgeraakt. Hebzucht werd onze nieuwe religie. We associeerden ons meer en meer met buitenkant. Ontleenden onze identiteit aan status, aan bezit en als dit niet toereikend was aan een of andere overtuiging of geloofssysteem. Kortom, het ego wil gezien worden en heeft een onverzadigbare honger om zichzelf te onderscheiden.

De media en de reclame voeden dit concept voortdurend. Hoe verkoop je iets wat je niet nodig hebt? Geef de consument het gevoel dat het betreffende product iets toevoegt aan hun identiteit.

Na de tweede wereldoorlog werd het leven meer en meer maakbaar. We bouwden aan morgen, zorgden voor de toekomst en gaven onszelf een gevoel van schijnzekerheid. Alles werd in hokjes verdeeld, risico’s weggenomen. Dat wat de wetenschap niet kon bewijzen werd naar het land van de fabelen verwezen. We leerden te vechten tegen. Dus trokken we ten strijde tegen ziekte, terrorisme en andere denkbeeldige vijanden die we eerst in het leven riepen. Ondanks onze strijd tegen kanker is er nog nooit zoveel kanker geweest. Dat geldt ook voor terrorisme en alles wat we meenden onder controle te moeten krijgen. Wist je dat medicatie en vaccinatie na hart en vaatziekten en kanker de derde doodsoorzaak is?

Identificatie

Zolang we ik, mij en mijn zeggen, zolang we ons identificeren met dat wat we hebben en niet met wat we zijn, zullen we oorlog voeren, anderen onderdrukken en laten we onszelf uit gemakzucht manipuleren en vaccineren. Angst, schuldgevoel en plichtsbesef zijn de perfecte ingrediënten om het volk onder de duim te houden.

We hebben een cultuur gecreëerd van slachtoffers en kwetsbaren. We beschermen het zwakke en straffen degenen die dit zichtbaar maken. Een helende aanpak zou zijn om het zwakke te versterken. Het ware leven is nu eenmaal niet voor mietjes.

Heb je ooit een gezond mens ontmoet? Een gezond mens kun je herkennen aan zijn vitaliteit, zijn innerlijke staat van zijn, de vreugde die hij uitstraalt. Zijn lichaam kan allerlei kwalen hebben, maar het licht van de liefde schijnt door hem heen. Zijn glimlach raakt vele harten.

Immuun

Leven is lef hebben. Leven is grenzen overschrijden en risico’s nemen. Je lijf wordt sterk en gezond wanneer het ziektes doorleeft en weerstanden transformeert. Bewust ademhalen, zingen, kruiden, homeopathie en acupunctuur versterken niet alleen op natuurlijke wijze ons immuunsysteem, zij ondersteunen het proces naar waarachtig heel worden. Verboden vruchten zoals ayahuasca, iboga en een vision quest*, kunnen onze waarachtige potentie naar boven halen, door de hel, welke de poort naar de hemel maskeert, in onszelf zichtbaar te maken. In tegenstelling tot de meeste gangbare therapieën, passen ze ons niet aan in de matrix, maar openen de weg naar ons authentieke zijn.

Het leven is een geschenk

In deze tijd, waarin vluchten niet langer mogelijk is, kunnen we twee dingen doen. Of we spelen de rol van slachtoffer en wijzen naar anderen. Of we staan op en beginnen onze angsten onder ogen te zien. We zetten de televisie buiten spel en gaan op onderzoek uit.

We hebben nu de tijd om onszelf te omarmen en te voelen hoe het leven zich op een speelse manier door ons heen beweegt.  We gaan letterlijk voelen wie we Zijn. We zijn geen materie. We zijn energie, bewustzijn, mysterie, een wonder. We kunnen het mysterie niet ontrafelen, dus laat het wonder gewoon het wonder zijn. Probeer het onkenbare niet te kennen door het in een wetenschappelijk kader te plaatsen. Dat is absoluut onmogelijk.

Datgene wat we zijn is niets, is leegte, is grenzeloze ruimte, is stilte. En in die stille ruimte is geen plaats voor angst. Daar is niet langer het besef van mijn huis, mijn vrouw en mijn auto. Daar is uitsluitend zijn en eeuwigheid.

Eeuwig

Angst heeft altijd met verleden of toekomst te maken. Met een gedachte wat er zou kunnen gebeuren. Voor mij is er geen angst. Voor mij is er geen afstand. Sinds ik de dood heb doorvoeld is er geen reden om bang te zijn. Ik zie me nog liggen in een hutje in Zuid-Afrika in bed met een jonge moeder in mijn armen die stierf aan Aids. Ik zie de kindjes in Boksburg doodgaan. ‘Als er een God is dan is dit niet zoals het zou moeten zijn’, dacht ik. Toen zag ik wat er werkelijk gebeurde. Dat wat we in wezen zijn is eeuwig en onveranderlijk en kan nimmer sterven.

Het leven is geven en nemen. Het leven is ieder moment sterven om weer opnieuw geboren te worden. Een waarachtig spiritueel wezen voert die strijd binnenin zichzelf. Een waarachtig mens is bereid zijn eigen imperfectie onder ogen te zien. Weten is het einde van imperfectie.

Achter alle schijnbare dualiteit komt de eeuwigheid in zicht. Dan stoppen we met iets of iemand te willen zijn die we niet Zijn. Dan gaat ziel steeds meer door ons lichaam stralen. Worden we min of meer transparant. We worden letterlijk bakens van Licht die vreugde verspreiden zonder daar iets voor te doen.

Vluchten kan niet meer

Het is de juiste tijd om de nieuwe wereld vorm te geven. Tijd om onze rechtmatige plaats in het universum in te nemen. Dat heeft niets te maken met buitenkant. Vrijheid is een innerlijke staat van zijn. Niemand kan onze ware essentie aan banden leggen. Ze kunnen ons in de gevangenis gooien. Ze kunnen ons dwingen onszelf te laten vaccineren. Ze kunnen ons lichaam, ons tijdelijk omhulsel, doden. Maar datgene wat we waarachtig zijn is eeuwig en onsterfelijk en laat zich niet langer verloochenen.