Sinds we God de deur uit hebben gedaan is materie de nieuwe God geworden. Alles maar dan ook alles wordt uitgedrukt in praktisch nut en geld. Door ons te focussen op de materiële behoefte van de vluchteling en dit onmiddellijk om te zetten in actie, hoeven we niet te voelen waar het werkelijk om gaat. Dat we onze harten en onze grenzen hebben gesloten omdat we bang zijn om onze eigen angsten onder ogen te zien…

Wat ik steeds probeer te laten zien dat alles twee kanten heeft. Dat er geen licht is zonder donker en dat het een per definitie niet beter is dan het ander…

Transformatie

Ik zie mezelf niet langer als slachtoffer en wens geen mens als zodanig te zien. Niemand kent de blauwdruk van een ander. Er is een bepaalde reden waarom mensen op de vlucht zijn. Ik heb mensen hier en in soortgelijke situaties enorme transformaties zien doormaken. Dat zijn doorgaans de enkelingen die zich distantiëren van de groep en bij hun eigen les blijven. De massa blijft hangen in kuddegedrag. Zij zakken langzaam maar zeker nog dieper de materie in ofwel de wereld van het onbewuste. Dat zie je ook in het ‘normale leven’. Wat dat dan ook moge zijn…

Hoewel het niets meer dan menselijk is om mensen te willen helpen, is het van groot belang om onze beweegreden daarachter onder ogen te willen zien…

Redden

Ik ben niet hier om mensen te willen redden. Integendeel. Ik ben ervan overtuigd dat er niets of niemand gered hoeft te worden…

We zijn allemaal hier op aarde om de weg terug te vinden naar ons Zelf…

Volgens Kahlil Gibran hoort pijn bij het breken van de schaal die onze inzichten ontsluit en dat onderschrijf ik ten volle…

Lijden

Het getuigt niet van liefde om onze kinderen hun leerprocessen af te nemen door ze te kneden naar het succesbeeld wat wij graag van hun willen zien. Ook al betekent dat volgens ons dat ze minder zullen lijden…

Mededogen

Het is niet meer dan menselijk en liefdevol om anderen te willen helpen. Het getuigt echter van een gebrek aan inzicht als we vluchtelingen uitsluitend als slachtoffer zien. Op die manier stellen we onszelf boven hen en maken we hen van ons afhankelijk. Onbewust zijn we misschien wel bang dat we onze baan, betaald of onbetaald, zullen verliezen. Misschien komt ons gevoel van zekerheid, van veiligheid of onze behoefte om nodig te zijn wel in het geding…

---

Ware liefde gaat er mijns inziens om dat we ons nergens aan vastklampen en niets of niemand vastpakken maar ons zo snel mogelijk overbodig maken…

Ondersteuning

Naar mijn idee mogen we kampen zoals Kara Tepe overdragen aan de vluchtelingen zelf. Uiteraard is er tijdens de overdracht een minimale ondersteuning. Wijdt de mensen in in de afwijkende Europese spelregels en laat ze met vallen en opstaan hun eigen leven opbouwen zolang ze hier moeten zijn…

Ook wij leren uitsluitend door de blunders die we maken en op zijn minst geven we hen op deze manier hun menswaardigheid terug…

Grenzen

Dat is dus mijn boodschap. Als ik die al heb. Ik heb geen zin om het spelletje mee te spelen wat er allemaal niet goed is hier in kamp Moria. Die beelden kennen we inmiddels wel en herhalen we keer op keer. Ik wil liever kijken hoe we de situatie kunnen verbeteren. Hoe we onze eigen grenzen kunnen elimineren zodat er eens een tijd komt dat er geen grenzen meer nodig zijn…

Uiterlijkheden

Ik ben hier omdat ik mijn hart nog meer wil open zodat ik de hele wereld kan omarmen. Kortom, ik ben hier omdat ik hier wil zijn. Omdat hier het ware leven plaatsvindt zonder al die uiterlijke opsmuk waar velen van ons zichzelf achter verbergen om maar niet te hoeven voelen hoezeer we onszelf kwijt zijn geraakt in een wereld van uiterlijkheden…

Basis

Wanneer je alles achter moet laten, ja zelfs voor verschillende mannen je vrouw en je kinderen, dan val je terug op je basis. Er is niet langer iets waarachter je jezelf kunt verschuilen en je ware gezicht komt te voorschijn…

En dat ware gezicht is zo adembenemend mooi en oorspronkelijk dat het me keer op keer weer verwonderd. Als een kind…

Adem

En daarom ben ik nu hier en morgen misschien ergens anders. Want ik hoor nergens bij en heb dus niets te winnen of te verliezen. Ik verbind me met pijn en vreugde, met liefde en verdriet. Ik adem in en adem uit en laat weer los. Ik ben als een kind en wordt voort geblazen door de wind…

In Liefde,
Yasmin