door Yasmin | 25 maart 2022 | Inspiraties |
Op 22 maart, precies twee jaar nadat we thuiskwamen van een half jaar samenzijn
met onze vrienden in Samos en Athene, arriveren we na acht – ongeplande –
maanden weer in ons huisje. Toen werden we verwelkomd met angst. We zaten
immers in het hart van C. Ik geloofde daar niet in en zei dat ik net als altijd door
zou gaan met ademhalen en liefhebben.
Nu heeft de onzichtbare oorlog plaatsgemaakt voor een zichtbare oorlog. C.
lijkt vergeten. De mondkapjes zijn verdwenen. We hebben de angst verplaatst.
De media is180 graden omgedraaid en we praten nergens anders meer over.
Maken ons zorgen over een denkbeeldige toekomst…
En plots zijn alle vluchtelingen welkom. Behalve natuurlijk al die anderen waar
we niet meer over praten. En achter de schermen gaat het spel gewoon door wat
we niet kunnen zien zolang we niet onafhankelijk leren denken en voelen.
Giri en ik hebben ons Innerlijk gereset en zijn in Vrede. We nemen ons plekje
weer in bezit. Er valt het een en ander te klussen. Zowel binnen als buiten. Maar
ik ben weer honderd procent ter plekke. Geniet van de zon en de uitbundige lente.
De natuur natuurt gewoon door en laat zich door niets en niemand
weerhouden.
En als altijd ga ik gewoon door met Liefde zijn want dat is onze ware
natuur. Wat overigens iets anders is dan Lief zijn…
Met ademhalen en genieten van Al wat Is in vol vertrouwen en overgave. De
Liefde die we allen in wezen zijn stroomt moeiteloos de wereld in zonder
voorwaarden en doet wat zij moet doen zonder ogenschijnlijk iets te doen.
Ik hou van jou want ik hou van mij
Yasmin
Inner-Reset
De perfecte tijd voor een Inner-Reset. Verschenen in Nederlands en Engels als E-book. Transformeert angst naar vertrouwen en Liefde. Rechtstreeks bestellen via deze link
door Yasmin | 20 september 2019 | Inspiraties, Vluchtelingen |
Dat gaf Edith Rinkens aan iedereen die voor haar voeten kwam. Ze was één bonk Liefde, één bonk vibrerend Leven. Ze vertrok naar gene zijde met haar uitbundige lach, een traan en de snelheid van de wind. Het ware Leven dat ons verbindt is een Mysterie dat geen begin en geen einde kent. Lieve kanjer, jij kleurde de wereld in alle opzichten mooier. Je reist voor altijd met me mee.
Moederliefde
Ssentamu uit Samos verwoordt het zo: ‘Mummy, I cannot forget one hour we spent together. I learnt a lot from you and Giri. Unlike before, you made me feel loved. Indeed, I was a child. Mummy, I had never seen or experienced this in my whole life. I have a mother but due to our situation, she could not give us that love. To get food on the table she had to wake up early and she came home late. All I missed in my childhood, you gave to me in four weeks: Mother love…
I cannot find words to show how grateful I am. Those hugs and kisses before going to bed and before breakfast! I love you my Malaika – my Dushi. You learnt me something important: Sharing Love is more valuable than giving a person a million dollars. You brought my happiness back where I had lost hope due to the camp stress. You are my inspiration…’
Zonder wrijving geen glans
Het is maar goed dat Ssentamu niet weet dat ik die liefde zelf niet gekend heb. Dat ik opgroeide in armoede, mijn ouders jong verloor en dat ik eerst alle dieptes van de hel moest leren kennen voor ik mezelf kon liefhebben en de hemel op aarde kon gaan leven…
We vertrekken 24 september
Giri en ik vliegen via Milaan en Osama naar Athene waar we in Omonia – het hart van de vluchtelingen – een huis hebben gehuurd met vele bedden. Of het gaat lukken weten we niet, maar we willen onze regenboogfamilie uit Samos, inmiddels verspreidt over heel Griekenland, samenbrengen. En uiteraard zullen we in Athene vele vrienden ontmoeten.
Verdere plannen hebben we niet. Als altijd gaan we met lege handen en zal alles zich ontvouwen zoals een bloem zich ontvouwt in de warmte van de zomerzon
Warme omhelzing,
Yasmin
