– Verena Wild 

Ze staat met open armen op me te wachten. Even later zitten we gezellig tegenover elkaar aan een bakkie. ‘Het is lang geleden’, zegt ze. Hoe lang weet ik niet maar ongetwijfeld meer dan vijf jaar. Ongetwijfeld is er iets gebeurd waardoor mijn openheid niet direct in vruchtbare aarde viel en dat gegeven was voldoende om elkaar niet meer te zien. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Een aantal maanden geleden liet ze me weten dat ze een heftige vorm van kanker heeft gekregen waar ze inmiddels aardig van is hersteld. ‘Ik kan dit alles niet met iedereen delen’, schrijft ze. ‘Maar ik weet dat jij niets gek vindt en me begrijpt. 

Betekenis

Ik hoor deze dagen van verschillende vrouwen hoeveel meer betekenis het leven voor hen kreeg toen ze kanker kregen. Ineens kregen zij alle aandacht die zij doorgaans aan anderen gaven en zelfs heftige conflicten in de familie werden opgelost omdat je nu eenmaal compassie, of moet ik zeggen medelijden, moet voelen met mensen die ogenschijnlijk snel dood gaan.

Aandacht

‘En toen ging ik op controle’, zegt Jamila, ‘en kreeg ik te horen dat het er allemaal prima uitzag. Grote kans dat ik deze kwaadaardige kanker weer terugkrijg volgens mijn oncoloog maar voor dit moment werd ik genezen verklaard. En weet je Yasmin, ik weet dat het belachelijk klinkt. Maar denk je nu dat ik blij was? Niet dus. Ik kwam zelfs jankend thuis. Alle aandacht die ik in deze tijd kreeg was plots weer voor een andere zieke. Als ik al iets durf te zeggen krijg ik te horen dat ik niks te klagen heb. Wanneer je 20 kilometer per dag kunt lopen moet je niet zeuren.

Schuldig

Ik weet er alles van. Ik herinner me als de dag van gisteren dat alles om me heen weg viel toen mijn lichaam het af liet weten. Ik voelde me per definitie schuldig dat ik dit volgens de alternatieven allemaal zelf gecreëerd had. Als er al iemand aan de deur kwam dan was het met een vooropgezet doel. Ze zouden me wel eens snel beter maken. Aanwezig zijn en voelen wat de ander voelt zonder daar een oordeel over te hebben is niet direct iets wat in het programma van de gemiddelde healer of hulpverlener voorkomt. Stel je voor dat je niets doet en alleen maar aanwezig bent. Dan ga je misschien wel ervaren wat voor een diepe put van ellende er schuil gaat achter die buitenkant.

Nog erger, misschien ga je wel resoneren op die vibratie en val je volledig stil. Of je komt bij je eigen grote gat terecht. En ja dan kan het zomaar zijn dat je jouw controle verliest, kwetsbaar wordt en je masker af moet zetten in een maatschappij waarin het steeds moeilijker wordt om jezelf en jouw inkomen overeind te houden.

Verzorgingsstaat

We hebben een maatschappij gecreëerd van gezonden en kreupelen. Van daders en slachtoffers. Van criminelen en heiligen. We begrijpen niet dat het twee onlosmakelijke kanten zijn van een en dezelfde medaille. Ik vraag me af hoelang onze zorgvuldig gecreëerde verzorgingsstaat zich nog staande kan houden waarin een krappe minderheid zich blijft offeren voor een behoeftige meerderheid zonder zelf in elkaar te storten.

Rugzakje

‘Ik voel me niet langer schuldig’, zegt Jamilla. Wow geweldig joh. Schuld bestaat niet. Dat hebben instanties en kerken bedacht om ons af te snijden van onze wortels. De kracht van onvoorwaardelijke Liefde die alles omarmt en alles heelt. Onze ziel is met een rugzakje op de wereld gekomen en het zijn juist de uitdagingen op ons pad die onze innerlijke ogen openen en die ons polijsten tot steeds meer heelheid.

Kind zijn

Even later zit Jamilla op het toilet en terwijl ik op mijn beurt wacht roept ze niet al te zachtjes: ‘Yasmin heb ik je niet teveel aan je kop gezeurd. Anders ga ik me toch nog schuldig voelen’. ‘Jeetje wat ben jij een k.. wijf’, scheld ik quasi serieus terug.Weet je, op die speelse manier zoals kinderen dat doen. Naarmate je meer doorleefd word je steeds meer dat kind en ik daag je uit om dat niet te verwarren met kinds zijn. Kinderen zijn puur, onschuldig en no-nonsense.

En ja dan gaat het hart spreken en zeg je dingen die kunnen raken en nog niet altijd ontvangen kunnen worden maar op het juiste moment weer boven komen drijven om wortel te schieten en wie weet jaren later vrucht zullen dragen.

Chemo

‘Yasmin! Ik ben zo blij dat je belt. Dat doe jij altijd op het juiste moment. Kun je me helpen. Ik wil die verdomde chemo niet. En waarom doe ik het dan???’
‘Okay lieverd, ga eens even naar binnen. Wil jij die chemo of doe je het om je kinderen te plezieren.
Ze valt een poosje stil. ‘Nou ik geloof toch dat er diep in mij iets zit wat zegt dat ik die opdonder nodig heb’.

Creëren

‘Luister lieverd. Wat ik doe of zou doen is van ondergeschikt belang. Als jij voelt dat je voor de chemo moet gaan, ga er dan ook helemaal voor. En natuurlijk kun je dat proces ondersteunen met vitaminen, mineralen en gezonde voeding. Maar ga niet op twee benen lopen als je begrijpt wat ik bedoel. Daar kan jouw creatie-geest niet mee uit de voeten’.
Die avond laat ze weten dat ze de oncoloog heeft gebeld en dat ze niet alleen 14 dagen mag stoppen maar daarna ook de mildere chemo gaat krijgen. Ze is dankbaar en dolblij.

Doelloos

Ik hoor dat een van mijn vroegere Reiki studenten borstkanker heeft en ga haar opzoeken. Ik zit lange tijd naast haar bed in stilte. Zonder iets te willen of te adviseren. Mijn handen liggen ergens op haar lijf zonder doel. Het maakt diepe indruk op haar.

De kracht die er van je uit gaat als je niets verwacht en die ander gewoon kunt omarmen zonder iets te moeten en zonder iets te willen veranderen aan de situatie, ja zonder jou ervaring er overheen te donderen is onmetelijk groot. Vanuit een diep innerlijk weten dat ieder mens recht heeft op zijn eigen proces, spreek je het zelf genezend vermogen in de ander aan.

Doornroosje

We lopen rond op deze aarde met een ongekend diep verlangen om gezien, gekend en omarmd te worden. Het is het sprookje van de prins en Doornroosje. Op het moment dat de prins Doornroosje kust wordt zij wakker in een andere dimensie. Je ziel ontwaakt en je gaat jezelf herinneren wie je in wezen bent.

Zielig gedrag

Wat is er gebeurd met onze maatschappij. Het lijkt wel de omgekeerde wereld. We eren het zwakke en straffen het sterke. We storten ons op alles en iedereen die zwak en behoeftig is. Daar voelen we ons goed bij en het geeft ons ego een boost. Pesters worden gestraft en degene die gepest wordt is slachtoffer, zwak en zielig. Laatstgenoemde zakt steeds verder weg in de driedimensionale materiële wereld van afhankelijkheid en zielig gedrag. De pester daagt het slachtoffer uit om op eigen benen te gaan staan en daarop te vertrouwen. Dit medicijn wordt door ons zorgsysteem niet gewaardeerd. Dus kruipt de pester terug in zijn schulp en leert hij af om open en eerlijk te zijn. Hij ontkent hierdoor niet alleen zichzelf, hij zal stoppen het lijdend voorwerp uit te dagen om in haar eigen kracht te gaan staan. De enige manier om een uniek en volwaardig lid te kunnen worden in een maatschappij die absoluut niet kan bouwen op kneusjes, maar gezonde elementen nodig heeft die in de spiegel durven te kijken en zichzelf niet sparen. Het leven is namelijk niet alleen maar leuk. Integendeel. Het leven is voor de meerderheid niet meer en niet minder dan een drama.

Avontuurlijk

Het leven wordt echter steeds spannender en leuker naarmate we meer en meer diepzeeduiken beoefenen binnenin onszelf. Het voelt een tikkie anders dan wanneer we van een brug afspringen of een nieuwjaars duik nemen, maar zeker niet minder avontuurlijk. Ik voorspel dat, naarmate we door oefening daar beter in worden, je zult merken dat het je minder kan schelen wat anderen van je vinden. Dat je weinig of niets meer nodig hebt uit de buitenwereld om jezelf een gelukkig en heel mens te voelen. Dat je het verdomd prettig vindt om af en toe iets wezenlijks uit te wisselen met anderen, maar ook onvoorstelbaar kunt genieten wanneer je alleen bent en je eigen hartenklop kunt voelen en helemaal stil kunt vallen omdat je je plotseling realiseert hoe verdomd mooi die binnenwereld van je is.

En o ja laten we vooral niet wachten tot iemand serieus ziek wordt of tot zijn of haar begrafenis om die persoon te vertellen hoeveel je van haar houdt. Dat laatste is werkelijk om te janken.

Om Shanti,
Yasmin

Afspraak maken

Voor diepzeeduiken of me uitnodigen voor een lezing, workshop of ontmoeting. Het kan allemaal. Als je tijd hebt lees dan mijn laatste boek Inner-Reset. Het zal je inspireren om je LEF te Leven…